مریما با در سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «از مشهورترین نویسندگان زن سنگالی می توان به "مریما با" (Mariama ba) اشاره کرد. او در سال 1929  در داکار به دنیا و در سال 1981 در همان شهراز دنیا رفت. وی در سال 1980، جايزة نوما(Noma)  را براي نوشتن رمانش «نامه‌اي بسيار طولاني» (Une si longue letter-1979) به خود اختصاص داد....» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
از مشهورترین نویسندگان زن سنگالی می توان به "مریما با" (Mariama ba) اشاره کرد.
از مشهورترین نویسندگان زن سنگالی می توان به "مریما با"(Mariama ba) اشاره کرد. او در سال 1929 در داکار به دنیا و در سال 1981 در همان شهراز دنیا رفت. وی در سال 1980، جایزه ی نوما(Noma) را برای نوشتن رمانش «نامه‌ای بسیار طولانی» به خود اختصاص داد. داستان این رمان جدا از زندگی شخصی خودش نبود و بیشتر منتقد موضوع چند همسری و عواقب آن در کشور [[سنگال]] بود. ویژگی رمان او این است که یکی از اولین آثار سنگالی است که مخاطبان آن بیشتر سنگالی هستند و این امر ملی بودن این اثر را نشان می دهد.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>
 
او در سال 1929  در داکار به دنیا و در سال 1981 در همان شهراز دنیا رفت. وی در سال 1980، جايزة نوما(Noma)  را براي نوشتن رمانش «نامه‌اي بسيار طولاني» (Une si longue letter-1979) به خود اختصاص داد.  
 
داستان اين رمان جدا از زندگي شخصي خودش نبود و بيشتر منتقد موضوع چند همسري و عواقب آن در كشور [[سنگال]] بود. ویژگی رمان او این است که یکی از اولین آثار سنگالی است که مخاطبان آن بیشتر سنگالی هستند و این  امر ملی بودن این اثر را نشان می دهد.  (Ba, 1980: 131)


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
خط ۱۶: خط ۱۲:


* [[فاما دیان سِن]]
* [[فاما دیان سِن]]
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۹

از مشهورترین نویسندگان زن سنگالی می توان به "مریما با"(Mariama ba) اشاره کرد. او در سال 1929 در داکار به دنیا و در سال 1981 در همان شهراز دنیا رفت. وی در سال 1980، جایزه ی نوما(Noma) را برای نوشتن رمانش «نامه‌ای بسیار طولانی» به خود اختصاص داد. داستان این رمان جدا از زندگی شخصی خودش نبود و بیشتر منتقد موضوع چند همسری و عواقب آن در کشور سنگال بود. ویژگی رمان او این است که یکی از اولین آثار سنگالی است که مخاطبان آن بیشتر سنگالی هستند و این امر ملی بودن این اثر را نشان می دهد.[۱]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)