موسیقی کلاسیک آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''موسیقی کلاسیک''' نقش و نفوذ مهاجران اروپایی بر تمامی شئون زندگی اجتماعی و شخصی آرژانتین تأثیر گذارده است و از ممزوج شدن فرهنگ‌های مختلف مهاجران، فرهنگ و سنت‌های جدیدی در این کشور به وجود آمده است، به همین شکل، موسیقی کلاسیک اروپا به خوبی در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
نقش و نفوذ مهاجران اروپایی بر تمامی شئون زندگی اجتماعی و شخصی [[آرژانتین]] تأثیر گذارده است و از ممزوج شدن فرهنگ‌های مختلف مهاجران، فرهنگ و سنت‌های جدیدی در این کشور به وجود آمده است، به همین شکل، موسیقی کلاسیک اروپا به خوبی در [[آرژانتین]] ظاهر شده است. [[بوئنوس‌آیرس]] موطنی است برای تئاتر کولون که شهرت جهانی دارد. | |||
موسیقیدانان کلاسیکی همچون مارتا آگریچ، لالو شیفرین، دانیل بارنبویم، ادواردو آلونسو کرسپو و تدوین‌گران کلاسیکی مانند آلبرتو جیناسترا شهرت جهانی دارند. تمام شهرهای اصلی [[آرژانتین]] دارای سالن‌های عمده تئاتر و اوپرا و ارکسترهای ایالتی یا شهری هستند<ref>University of Texas Press (2004). P157.</ref><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، 293-294.</ref>. | |||
==نیز نگاه کنید به== | |||
[[هنر آرژانتین]]؛ [[موسیقی در آرژانتین]] | |||
==کتابشناسی== | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۴
نقش و نفوذ مهاجران اروپایی بر تمامی شئون زندگی اجتماعی و شخصی آرژانتین تأثیر گذارده است و از ممزوج شدن فرهنگ‌های مختلف مهاجران، فرهنگ و سنت‌های جدیدی در این کشور به وجود آمده است، به همین شکل، موسیقی کلاسیک اروپا به خوبی در آرژانتین ظاهر شده است. بوئنوس‌آیرس موطنی است برای تئاتر کولون که شهرت جهانی دارد.
موسیقیدانان کلاسیکی همچون مارتا آگریچ، لالو شیفرین، دانیل بارنبویم، ادواردو آلونسو کرسپو و تدوین‌گران کلاسیکی مانند آلبرتو جیناسترا شهرت جهانی دارند. تمام شهرهای اصلی آرژانتین دارای سالن‌های عمده تئاتر و اوپرا و ارکسترهای ایالتی یا شهری هستند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
هنر آرژانتین؛ موسیقی در آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ University of Texas Press (2004). P157.
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، 293-294.