پابلو پیکاسو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:پابلو پیکاسو، نقاش مشهور اسپانیایی.jpg|بندانگشتی|258x258پیکسل|پابلو پیکاسو، نقاش مشهور اسپانیایی]]پیکاسو در 25 اکتبر 1881 در شهر مالاگا به دنیا آمد، او پسر خوسه روئیس بلاسکو نقاش و آموزگار طراحی بود. در سال 1895 به آکادمی‌هنری لا لونخا (La Lonja) در بارسلونا جایی که پدرش نیز در آنجا تدریس می‌کرد، پیوست،. در سال 1897 به مادرید رفت و در آکادمی‌مادرید به تحصیل پرداخت، سه سال بعد به پاریس نقل مکان کرد و با دوست پاریسی خود به نام مکس ژاکوب (Max Jacob) آشنا شد، آنها آپارتمان مشترکی داشتند و اکثر آثاری که او می‌کشید برای گرم کردن خانه کوچکشان سوزانده می‌شد. در سال 1905 کارهایش مورد توجه لئو (Leo Stein) و گرترود اشتاین (Gertrude Stein) که از مجموعه داران بزرگ آثار هنری در [[آمریکا]] بودند قرار گرفت. در همین سال با هنری ماتیس (Henry Matis) آشنا شد و این آشنایی تا پایان عمرشان پایدار ماند.[ix] زندگی هنری پیکاسو را به پنج دوره می‌توان تقسیم کرد: دوره‌ی اول دوره‌ی آبی نام دارد که در بین سال‌های 1901 تا 1904 آثارش را آفرید و در آن از مجموعه رنگ‌های سرد به خصوص آبی استفاده می‌کرد. در دوره دوم که به دوره رُز یا سرخ معروف است بیش از همه رنگ‌های گرم خصوصاً صورتی و نارنجی در آثارش به چشم می‌آید، این دوره در میان سال‌های 1904 تا 1906 شکل گرفت. دوره سوم دوره‌ای است که تحت تأثیر هنر آفریقایی آثارش را خلق کرد، این دوره که سال‌های 1907 تا 1909 را در بر می‌گیرد منجر به خلق دو چهره‌ی معروف تابلو دوشیزگان آوینیون (Avignon Demoiselles) می‌شود که با الهام از هنر آفریقایی بوجود آمده است، این تابلو گشایشی بر شکل گیری چهارمین دوره زندگی هنری پیکاسو است، آنچه هنر کوبیسم نامیده می‌شود. دوره کوبیسم با همکاری پیکاسو و ژرژ باراک (Georges Braque) در بین سال‌های 1909 تا 1912 قوام می‌یابد. هدف اصلی در این سبک نمایش اثری واحد در یک لحظه از نقاط دید مختلف می‌باشد. آخرین دوره هنری پیکاسو دوره سورئالیسم بود، گرچه او همیشه فاصله‌ی خود را با هنرمندان این سبک حفظ می‌کرد. وی با این نظریه‌ی سورئالیست‌ها که هنر می‌تواند آنچه را که عقل و منطق از بیان آن عاجز است به تصویر کشد، موافق بود ولی سورئالیست‌ها همیشه بر این باور بودند که پیکاسو بیش از حد به محیط فیزیکی اطراف خود می‌پردازد، که این موضوع مانعی برای پروراندن خیالات و اوهام هنرمند می‌شود. ناگفته نماند که وقوع دو جنگ جهانی و درمیان آن جنگ‌های داخلی اسپانیا تأثیر عمیق بر بینش هنری پیکاسو داشت. تابلو معروف و عظیم گورنیکا (Guernica) گواهی بر تلخی دید او نسبت به زندگی بشری است. او درنهایت در 8 آوریل 1973 درگذشت<ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>.[x]
[[پرونده:پابلو پیکاسو، نقاش مشهور اسپانیایی.jpg|بندانگشتی|258x258پیکسل|پابلو پیکاسو، نقاش مشهور اسپانیایی]]پیکاسو در 25 اکتبر 1881 در شهر مالاگا به دنیا آمد، او پسر خوسه روئیس بلاسکو نقاش و آموزگار طراحی بود. در سال 1895 به آکادمی‌هنری لا لونخا (La Lonja) در بارسلونا جایی که پدرش نیز در آنجا تدریس می‌کرد، پیوست. در سال 1897 به مادرید رفت و در آکادمی‌مادرید به تحصیل پرداخت، سه سال بعد به پاریس نقل مکان کرد و با دوست پاریسی خود به نام مکس ژاکوب (Max Jacob) آشنا شد، آنها آپارتمان مشترکی داشتند و اکثر آثاری که او می‌کشید برای گرم کردن خانه کوچکشان سوزانده می‌شد. در سال 1905 کارهایش مورد توجه لئو (Leo Stein) و گرترود اشتاین (Gertrude Stein) که از مجموعه داران بزرگ آثار هنری در [[آمریکا]] بودند قرار گرفت. در همین سال با هنری ماتیس (Henry Matis) آشنا شد و این آشنایی تا پایان عمرشان پایدار ماند.[ix] زندگی هنری پیکاسو را به پنج دوره می‌توان تقسیم کرد: دوره‌ی اول دوره‌ی آبی نام دارد که در بین سال‌های 1901 تا 1904 آثارش را آفرید و در آن از مجموعه رنگ‌های سرد به خصوص آبی استفاده می‌کرد. در دوره دوم که به دوره رُز یا سرخ معروف است بیش از همه رنگ‌های گرم خصوصاً صورتی و نارنجی در آثارش به چشم می‌آید، این دوره در میان سال‌های 1904 تا 1906 شکل گرفت. دوره سوم دوره‌ای است که تحت تأثیر هنر آفریقایی آثارش را خلق کرد، این دوره که سال‌های 1907 تا 1909 را در بر می‌گیرد منجر به خلق دو چهره‌ی معروف تابلو دوشیزگان آوینیون (Avignon Demoiselles) می‌شود که با الهام از هنر آفریقایی بوجود آمده است، این تابلو گشایشی بر شکل گیری چهارمین دوره زندگی هنری پیکاسو است، آنچه هنر کوبیسم نامیده می‌شود. دوره کوبیسم با همکاری پیکاسو و ژرژ باراک (Georges Braque) در بین سال‌های 1909 تا 1912 قوام می‌یابد. هدف اصلی در این سبک نمایش اثری واحد در یک لحظه از نقاط دید مختلف می‌باشد. آخرین دوره هنری پیکاسو دوره سورئالیسم بود، گرچه او همیشه فاصله‌ی خود را با هنرمندان این سبک حفظ می‌کرد. وی با این نظریه‌ی سورئالیست‌ها که هنر می‌تواند آنچه را که عقل و منطق از بیان آن عاجز است به تصویر کشد، موافق بود ولی سورئالیست‌ها همیشه بر این باور بودند که پیکاسو بیش از حد به محیط فیزیکی اطراف خود می‌پردازد، که این موضوع مانعی برای پروراندن خیالات و اوهام هنرمند می‌شود. ناگفته نماند که وقوع دو جنگ جهانی و درمیان آن جنگ‌های داخلی اسپانیا تأثیر عمیق بر بینش هنری پیکاسو داشت. تابلو معروف و عظیم گورنیکا (Guernica) گواهی بر تلخی دید او نسبت به زندگی بشری است. او درنهایت در 8 آوریل 1973 درگذشت<ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)</ref>.[x]


== پاورقی ==
== پاورقی ==

نسخهٔ ‏۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۰۱

پابلو پیکاسو، نقاش مشهور اسپانیایی

پیکاسو در 25 اکتبر 1881 در شهر مالاگا به دنیا آمد، او پسر خوسه روئیس بلاسکو نقاش و آموزگار طراحی بود. در سال 1895 به آکادمی‌هنری لا لونخا (La Lonja) در بارسلونا جایی که پدرش نیز در آنجا تدریس می‌کرد، پیوست. در سال 1897 به مادرید رفت و در آکادمی‌مادرید به تحصیل پرداخت، سه سال بعد به پاریس نقل مکان کرد و با دوست پاریسی خود به نام مکس ژاکوب (Max Jacob) آشنا شد، آنها آپارتمان مشترکی داشتند و اکثر آثاری که او می‌کشید برای گرم کردن خانه کوچکشان سوزانده می‌شد. در سال 1905 کارهایش مورد توجه لئو (Leo Stein) و گرترود اشتاین (Gertrude Stein) که از مجموعه داران بزرگ آثار هنری در آمریکا بودند قرار گرفت. در همین سال با هنری ماتیس (Henry Matis) آشنا شد و این آشنایی تا پایان عمرشان پایدار ماند.[ix] زندگی هنری پیکاسو را به پنج دوره می‌توان تقسیم کرد: دوره‌ی اول دوره‌ی آبی نام دارد که در بین سال‌های 1901 تا 1904 آثارش را آفرید و در آن از مجموعه رنگ‌های سرد به خصوص آبی استفاده می‌کرد. در دوره دوم که به دوره رُز یا سرخ معروف است بیش از همه رنگ‌های گرم خصوصاً صورتی و نارنجی در آثارش به چشم می‌آید، این دوره در میان سال‌های 1904 تا 1906 شکل گرفت. دوره سوم دوره‌ای است که تحت تأثیر هنر آفریقایی آثارش را خلق کرد، این دوره که سال‌های 1907 تا 1909 را در بر می‌گیرد منجر به خلق دو چهره‌ی معروف تابلو دوشیزگان آوینیون (Avignon Demoiselles) می‌شود که با الهام از هنر آفریقایی بوجود آمده است، این تابلو گشایشی بر شکل گیری چهارمین دوره زندگی هنری پیکاسو است، آنچه هنر کوبیسم نامیده می‌شود. دوره کوبیسم با همکاری پیکاسو و ژرژ باراک (Georges Braque) در بین سال‌های 1909 تا 1912 قوام می‌یابد. هدف اصلی در این سبک نمایش اثری واحد در یک لحظه از نقاط دید مختلف می‌باشد. آخرین دوره هنری پیکاسو دوره سورئالیسم بود، گرچه او همیشه فاصله‌ی خود را با هنرمندان این سبک حفظ می‌کرد. وی با این نظریه‌ی سورئالیست‌ها که هنر می‌تواند آنچه را که عقل و منطق از بیان آن عاجز است به تصویر کشد، موافق بود ولی سورئالیست‌ها همیشه بر این باور بودند که پیکاسو بیش از حد به محیط فیزیکی اطراف خود می‌پردازد، که این موضوع مانعی برای پروراندن خیالات و اوهام هنرمند می‌شود. ناگفته نماند که وقوع دو جنگ جهانی و درمیان آن جنگ‌های داخلی اسپانیا تأثیر عمیق بر بینش هنری پیکاسو داشت. تابلو معروف و عظیم گورنیکا (Guernica) گواهی بر تلخی دید او نسبت به زندگی بشری است. او درنهایت در 8 آوریل 1973 درگذشت[۱].[x]

پاورقی

[ix] http://www.pablo--picasso.com

[x] http://pablo-picasso.paintings.name/biography

  1. فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)