تاریخ هنر بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''کلیات تاریخ هنر''' مؤسسات هنري و صنايع دستي را در اواخر دهة 1940 اشخاصي همچون زين العابدين، انوارالحق، قمرالحسن شفيع الدين احمد تأسيس کردند. از آن جايي كه، اغلب هنرمندان بنگلادشي در كلكته آموزش ديده اند و با همه سبك هاي هندي آشنا شده اند، ب...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
معرفی هنرهای سنتی | معرفی هنرهای سنتی | ||
در صنايع دستي بنگلادش مربوط به دورة قرون وسطي، آثار برتر را مي توان در بين كارهاي جشن زن و مرد مشاهده كرد. كنده كاري هاي روي چوب و سنگ، اشكال كنده شده بر روي عاج فيل، سفالگري، بافتن پارچه هاي چيت، ساختن ابزار آلات فلزي، بافتن كنف و بوريا، مليله دوزي، گلدوزي، سوزن دوزي همه از جملة بهترين نمونه ها مي باشند. طي قرون 17 و 18 اغلب اين وسايل به اروپا، آفريقا و بخش هايي از آسيا صادر شد. در طي هجوم بريتانيا و اعمال قوانين انگليسي، توليد چنين ابزار سنتي براي بنگلادشي ها منع شد. به اين ترتيب انتظار مي رفت كه اين گونه صنايع دستي از صحنة هنر اين كشور خارج شود. اما بعد از آزادي كشور در سال 1971، مردم دوباره به صنايع دستي روي آورده و مجدداً به احيای آن پرداختند. ابزارهاي تاريخي و ميراث فرهنگي كشور بنگلادش در واقع شاهدي براي فرهنگ و هنر متداول و رايج اين كشور از زمان هاي باستان تا زمان عصر حاضر مي باشد. دايره باستان شناسي و موزه هاي كشور بنگلادش به حفاري مكان هاي مختلف و شناسايي تمدن هاي باستاني موجود در اين كشور اقدام کرده است. در اين راه اشيای مختلف هنري و صنايع دستي نظير مجسمه ها، سفالينه ها، لوحه هاي سنگي، كتيبه ها، سكه هاي قديمي و ابتدائي ترين سلاح ها را كشف کرده است.اشیای مکشوفه، حفاظت و نگهداري می شوند و در مکان های مخصوص مانند موزه و نمایشگاه ها در معرض دید علاقه مندان قرار می گیرند. از آن جايي كه اين گونه اشيای هنري و فرهنگي را اغلب هنرمندان پيشين كشور ساخته بودند، بنابراين مطالعه بر روي چنين آثاري، تصوير روشني از جامعة گذشتة كشور را براي مردم عصر حاضر منعكس خواهد کرد. | در صنايع دستي [[بنگلادش]] مربوط به دورة قرون وسطي، آثار برتر را مي توان در بين كارهاي جشن زن و مرد مشاهده كرد. كنده كاري هاي روي چوب و سنگ، اشكال كنده شده بر روي عاج فيل، سفالگري، بافتن پارچه هاي چيت، ساختن ابزار آلات فلزي، بافتن كنف و بوريا، مليله دوزي، گلدوزي، سوزن دوزي همه از جملة بهترين نمونه ها مي باشند. طي قرون 17 و 18 اغلب اين وسايل به اروپا، آفريقا و بخش هايي از آسيا صادر شد. در طي هجوم بريتانيا و اعمال قوانين انگليسي، توليد چنين ابزار سنتي براي بنگلادشي ها منع شد. به اين ترتيب انتظار مي رفت كه اين گونه صنايع دستي از صحنة هنر اين كشور خارج شود. اما بعد از آزادي كشور در سال 1971، مردم دوباره به صنايع دستي روي آورده و مجدداً به احيای آن پرداختند. ابزارهاي تاريخي و ميراث فرهنگي كشور بنگلادش در واقع شاهدي براي فرهنگ و هنر متداول و رايج اين كشور از زمان هاي باستان تا زمان عصر حاضر مي باشد. دايره باستان شناسي و موزه هاي كشور بنگلادش به حفاري مكان هاي مختلف و شناسايي تمدن هاي باستاني موجود در اين كشور اقدام کرده است. در اين راه اشيای مختلف هنري و صنايع دستي نظير مجسمه ها، سفالينه ها، لوحه هاي سنگي، كتيبه ها، سكه هاي قديمي و ابتدائي ترين سلاح ها را كشف کرده است.اشیای مکشوفه، حفاظت و نگهداري می شوند و در مکان های مخصوص مانند موزه و نمایشگاه ها در معرض دید علاقه مندان قرار می گیرند. از آن جايي كه اين گونه اشيای هنري و فرهنگي را اغلب هنرمندان پيشين كشور ساخته بودند، بنابراين مطالعه بر روي چنين آثاري، تصوير روشني از جامعة گذشتة كشور را براي مردم عصر حاضر منعكس خواهد کرد. | ||
نسخهٔ ۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۲
کلیات تاریخ هنر
مؤسسات هنري و صنايع دستي را در اواخر دهة 1940 اشخاصي همچون زين العابدين، انوارالحق، قمرالحسن شفيع الدين احمد تأسيس کردند.
از آن جايي كه، اغلب هنرمندان بنگلادشي در كلكته آموزش ديده اند و با همه سبك هاي هندي آشنا شده اند، بنابراين در ارائه آثار هنري از تركيبي از هنرهاي مدرن هندي و هنرهاي فولكلور سنتي بهره مي برند.
معرفی هنرهای سنتی
در صنايع دستي بنگلادش مربوط به دورة قرون وسطي، آثار برتر را مي توان در بين كارهاي جشن زن و مرد مشاهده كرد. كنده كاري هاي روي چوب و سنگ، اشكال كنده شده بر روي عاج فيل، سفالگري، بافتن پارچه هاي چيت، ساختن ابزار آلات فلزي، بافتن كنف و بوريا، مليله دوزي، گلدوزي، سوزن دوزي همه از جملة بهترين نمونه ها مي باشند. طي قرون 17 و 18 اغلب اين وسايل به اروپا، آفريقا و بخش هايي از آسيا صادر شد. در طي هجوم بريتانيا و اعمال قوانين انگليسي، توليد چنين ابزار سنتي براي بنگلادشي ها منع شد. به اين ترتيب انتظار مي رفت كه اين گونه صنايع دستي از صحنة هنر اين كشور خارج شود. اما بعد از آزادي كشور در سال 1971، مردم دوباره به صنايع دستي روي آورده و مجدداً به احيای آن پرداختند. ابزارهاي تاريخي و ميراث فرهنگي كشور بنگلادش در واقع شاهدي براي فرهنگ و هنر متداول و رايج اين كشور از زمان هاي باستان تا زمان عصر حاضر مي باشد. دايره باستان شناسي و موزه هاي كشور بنگلادش به حفاري مكان هاي مختلف و شناسايي تمدن هاي باستاني موجود در اين كشور اقدام کرده است. در اين راه اشيای مختلف هنري و صنايع دستي نظير مجسمه ها، سفالينه ها، لوحه هاي سنگي، كتيبه ها، سكه هاي قديمي و ابتدائي ترين سلاح ها را كشف کرده است.اشیای مکشوفه، حفاظت و نگهداري می شوند و در مکان های مخصوص مانند موزه و نمایشگاه ها در معرض دید علاقه مندان قرار می گیرند. از آن جايي كه اين گونه اشيای هنري و فرهنگي را اغلب هنرمندان پيشين كشور ساخته بودند، بنابراين مطالعه بر روي چنين آثاري، تصوير روشني از جامعة گذشتة كشور را براي مردم عصر حاضر منعكس خواهد کرد.