توسعه صنعت گردشگری در چین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی « == '''آغاز توسعهی صنعت گردشگری در چین''' == صنعت گردشگري به مفهوم امروزين آن در چين، بهصورت رسمي از سال1964 شكل گرفت، ولي با توجه به روابط سياسي بينالمللي حاكم بر جهان آنروز، بيشترين ارتباطات توريستي چين با بلوك شرق و به ويژه شوروي سابق بود و در...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
صنعت گردشگري به مفهوم امروزين آن در چين، بهصورت رسمي از سال1964 شكل گرفت، ولي با توجه به روابط سياسي بينالمللي حاكم بر جهان آنروز، بيشترين ارتباطات توريستي چين با بلوك شرق و به ويژه شوروي سابق بود و دربهاي بستهی چين اجازهی ايجاد روابط گردشگري با جهان سرمايهداري غرب را نمي داد. در سال1974، دولت چين با بازنگري در سياست جذب توريست خود، كم كم مرزهاي كشور را با لحاظ كردن شرايط خاص زماني به روي گردشگران جهان غير كمونيست گشود و براي نخستین بار، گردشگران غير كمونيست به چين راه يافتند. پس از اصلاحات و تغيير سياست دولت، روند تلاش براي جذب گردشگر و توسعهی صنعت گردشگري اين كشور، سرعت بيشتري به خود گرفت. در واقع اصلاحات، زمينهی گسترش صنعت توريسم را فراهم ساخت و برنامهريزي درست همراه با ايجاد بستر مناسب، با تكيه بر سوابق تاريخي- فرهنگي و وجود زمينههاي گستردهی جذب جهانگرد، روي آوري هر چه بيشتر گردشگران خارجي به چين را سال به سال افزايش داد. در حاليكه در سالهاي اوليهی دههی شصت تعداد گردشگران خارجي بازديد كننده از چين به سختي به سه هزار نفر در سال ميرسيد، روند اصلاحات موجب گرديد كه درسال2001 آمار گردشگران خارجي به حدود12 ميليون نفر برسد که با احتساب گردشگران هنگكنگ، ماكائو و تايوان، از مرز 93 ميليون نفر بگذرد. در آمد حاصله از صنعت گردشگري چين در این سال، بالغ بر350 ميليارد يوان(70میلیارد دلار) گردد. تلاش دولت و دست اندركاران صنعت گردشگری [[چین]] بر اين است كه تا پايان سال 2015 مجموع در آمد حاصله از طريق این صنعت را به بيش از 8درصد كل درآمد این کشور برسانند. صنعت گردشگري چين بر حول محور دو بخش جذب توريستهاي خارجي وتشويق گردشگران داخلي به پرداختن به گردشگری در داخل مي چرخد. دولت اين كشور با فراهم ساختن زير ساختهاي اساسي توسعهی صنعت گردشگري، همچون هتلها، راهها، وسايل حمل و نقل، آژانسها وتورهاي مسئول جابهجايي گردشگران، مخابرات وارتباطات، تسهيل در امر صدور ويزا براي اتباع خيلي از كشورها در مبادي ورودي چين، تربيت راهنماي گردشگران ومترجمان همراه تور، تبليغات وسيع و گسترده در سطح جهان و به ويژه حضور فعال در رويدادهاي بينالمللي مربوط به جهانگردي، بازسازي، مرمت و احياي آثار باستاني و ميراثهاي تاریخی و فرهنگي، تلاش براي به ثبت رساندن آثار فرهنگي خود در فهرست ميراث جهاني، و فراهم آوردن كليهی لوازم و امكانات به هم پیوسته و مورد نياز توسعهی این صنعت، تمام هم و غم خودرا معطوف بهره برداري از اين صنعت روبه رشد جهاني و اختصاص دادن سهم هر چه بيشتر از در آمد حاصله از توريسم به كشور خود ميباشد. | |||
طبق آمار منتشره، در سال2009ميلادي مجموعا135ميليون نفر گردشگر خارجی(شامل چینیهای هنگکنگ، ماکائو و تایوان) از مبادي ورودي مرزهاي هوايي، آبي، و خاكي چين وارد این کشور شدهاند كه از اين رقم 30 ميليون نفر اتباع خارجی، 100میلیون اتباع هنگکنگ و ماکائو، و 5 میلیون نفر اتباع تایوان بودهاند. درآمد ارزی حاصله از این تعداد گردشگر خارجی در طول سال جمعا بالغ بر 40میلیارد دلار بوده است. همچنین، میزان سفر به روز گردشگران داخلی در طول سال، جمعا بالغ بر9/1میلیارد نفر روز بوده است. | |||
نیز نگاه کنید به [[صنعت گردشگری در چین]]؛ [[مدیریت ملی گردشگری چین]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۹
صنعت گردشگري به مفهوم امروزين آن در چين، بهصورت رسمي از سال1964 شكل گرفت، ولي با توجه به روابط سياسي بينالمللي حاكم بر جهان آنروز، بيشترين ارتباطات توريستي چين با بلوك شرق و به ويژه شوروي سابق بود و دربهاي بستهی چين اجازهی ايجاد روابط گردشگري با جهان سرمايهداري غرب را نمي داد. در سال1974، دولت چين با بازنگري در سياست جذب توريست خود، كم كم مرزهاي كشور را با لحاظ كردن شرايط خاص زماني به روي گردشگران جهان غير كمونيست گشود و براي نخستین بار، گردشگران غير كمونيست به چين راه يافتند. پس از اصلاحات و تغيير سياست دولت، روند تلاش براي جذب گردشگر و توسعهی صنعت گردشگري اين كشور، سرعت بيشتري به خود گرفت. در واقع اصلاحات، زمينهی گسترش صنعت توريسم را فراهم ساخت و برنامهريزي درست همراه با ايجاد بستر مناسب، با تكيه بر سوابق تاريخي- فرهنگي و وجود زمينههاي گستردهی جذب جهانگرد، روي آوري هر چه بيشتر گردشگران خارجي به چين را سال به سال افزايش داد. در حاليكه در سالهاي اوليهی دههی شصت تعداد گردشگران خارجي بازديد كننده از چين به سختي به سه هزار نفر در سال ميرسيد، روند اصلاحات موجب گرديد كه درسال2001 آمار گردشگران خارجي به حدود12 ميليون نفر برسد که با احتساب گردشگران هنگكنگ، ماكائو و تايوان، از مرز 93 ميليون نفر بگذرد. در آمد حاصله از صنعت گردشگري چين در این سال، بالغ بر350 ميليارد يوان(70میلیارد دلار) گردد. تلاش دولت و دست اندركاران صنعت گردشگری چین بر اين است كه تا پايان سال 2015 مجموع در آمد حاصله از طريق این صنعت را به بيش از 8درصد كل درآمد این کشور برسانند. صنعت گردشگري چين بر حول محور دو بخش جذب توريستهاي خارجي وتشويق گردشگران داخلي به پرداختن به گردشگری در داخل مي چرخد. دولت اين كشور با فراهم ساختن زير ساختهاي اساسي توسعهی صنعت گردشگري، همچون هتلها، راهها، وسايل حمل و نقل، آژانسها وتورهاي مسئول جابهجايي گردشگران، مخابرات وارتباطات، تسهيل در امر صدور ويزا براي اتباع خيلي از كشورها در مبادي ورودي چين، تربيت راهنماي گردشگران ومترجمان همراه تور، تبليغات وسيع و گسترده در سطح جهان و به ويژه حضور فعال در رويدادهاي بينالمللي مربوط به جهانگردي، بازسازي، مرمت و احياي آثار باستاني و ميراثهاي تاریخی و فرهنگي، تلاش براي به ثبت رساندن آثار فرهنگي خود در فهرست ميراث جهاني، و فراهم آوردن كليهی لوازم و امكانات به هم پیوسته و مورد نياز توسعهی این صنعت، تمام هم و غم خودرا معطوف بهره برداري از اين صنعت روبه رشد جهاني و اختصاص دادن سهم هر چه بيشتر از در آمد حاصله از توريسم به كشور خود ميباشد.
طبق آمار منتشره، در سال2009ميلادي مجموعا135ميليون نفر گردشگر خارجی(شامل چینیهای هنگکنگ، ماکائو و تایوان) از مبادي ورودي مرزهاي هوايي، آبي، و خاكي چين وارد این کشور شدهاند كه از اين رقم 30 ميليون نفر اتباع خارجی، 100میلیون اتباع هنگکنگ و ماکائو، و 5 میلیون نفر اتباع تایوان بودهاند. درآمد ارزی حاصله از این تعداد گردشگر خارجی در طول سال جمعا بالغ بر 40میلیارد دلار بوده است. همچنین، میزان سفر به روز گردشگران داخلی در طول سال، جمعا بالغ بر9/1میلیارد نفر روز بوده است.
نیز نگاه کنید به صنعت گردشگری در چین؛ مدیریت ملی گردشگری چین