لباس‌های سنتی سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:لباس‌های سنتی سنگال.jpg|جایگزین=لباس‌های سنتی سنگال|بندانگشتی|لباس‌های سنتی سنگال]] | [[پرونده:لباس‌های سنتی سنگال.jpg|جایگزین=لباس‌های سنتی سنگال|بندانگشتی|لباس‌های سنتی سنگال. قابل بازیابی از https://edenafricanaccessories.com/]] | ||
با اینکه سبک لباس اروپایی در [https://wikimelal.ir/%D8%B3%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84 سنگال] مخصوصاً درشهرهای بزرگ رایج است، اما [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%B3%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84 زنان و مردان سنگالی] لباس های سنتی نیز می پوشند. این لباس سنتی شامل "پاین" (Pagne) (دامن زنانه ی لنگی) لباس زنان و "بوبو" (Boubous) لباس مردان است. البته لباس بوبو را زنان هم می پوشند. این کلمه به ولوف معنی لباس می دهد. بوبوی زنان به شکل یک تونیک است که هم از ناحیه کمر و هم ناحیه گردن گشاد بوده و سرشانه می افتد. این لباس بسته به نوع پارچه آن هم می تواند لباس عادی و هم لباس مجلسی باشد، اطراف گردن، مچ آستین و جیب های آن گاهی گلدوزی های زیبایی دارد. بوبوی مردانه، در ناحیه یقه متفاوت و شکل مثلثی دارد. | با اینکه سبک لباس اروپایی در [https://wikimelal.ir/%D8%B3%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84 سنگال] مخصوصاً درشهرهای بزرگ رایج است، اما [https://wikimelal.ir/%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86_%D8%AF%D8%B1_%D8%B3%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%84 زنان و مردان سنگالی] لباس های سنتی نیز می پوشند. این لباس سنتی شامل "پاین" (Pagne) (دامن زنانه ی لنگی) لباس زنان و "بوبو" (Boubous) لباس مردان است. البته لباس بوبو را زنان هم می پوشند. این کلمه به ولوف معنی لباس می دهد. بوبوی زنان به شکل یک تونیک است که هم از ناحیه کمر و هم ناحیه گردن گشاد بوده و سرشانه می افتد. این لباس بسته به نوع پارچه آن هم می تواند لباس عادی و هم لباس مجلسی باشد، اطراف گردن، مچ آستین و جیب های آن گاهی گلدوزی های زیبایی دارد. بوبوی مردانه، در ناحیه یقه متفاوت و شکل مثلثی دارد. | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
در آفریقای غربی و شرقی، تنها مسلمانان بوبو می پوشیدند، بقیه قبایل لباس های خاص سنتی خود را داشتند. با رشد و توسعه مُد لباس، ظهور چرخ خیاطی، خیاطی مدرن، طراحان زیاد آفریقایی در زمینه طراحی بوبو متخصص شده و شهرت زیادی در دنیا به آن دادند و سبک های جدیدی مد شد. | در آفریقای غربی و شرقی، تنها مسلمانان بوبو می پوشیدند، بقیه قبایل لباس های خاص سنتی خود را داشتند. با رشد و توسعه مُد لباس، ظهور چرخ خیاطی، خیاطی مدرن، طراحان زیاد آفریقایی در زمینه طراحی بوبو متخصص شده و شهرت زیادی در دنیا به آن دادند و سبک های جدیدی مد شد. | ||
در آفریقا و به ویژه در آفریقای غربی، پارچه به‌کار برده شده در تهیه بوبو و پاین، بازَن (Bazin) "واکس" (Wax) نام دارد که اصل آن اروپایی مخصوصاً ایرلندی و بریتانیایی است. این پارچه ها در زمان استعمار اروپا در قرن 19 به آفریقا وارد می شد.<ref>Les traditions vestimentaires. (2012). Retrieved May 26, 2012, from: http://senegaltradition.free.fr/traditions_corporelles/vetement.htm</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)</ref> | در آفریقا و به ویژه در آفریقای غربی، پارچه به‌کار برده شده در تهیه بوبو و پاین، بازَن (Bazin) "واکس" (Wax) نام دارد که اصل آن اروپایی مخصوصاً ایرلندی و بریتانیایی است. این پارچه ها در زمان استعمار اروپا در قرن 19 به آفریقا وارد می شد.<ref>Les traditions vestimentaires. (2012). Retrieved May 26, 2012, from: http://senegaltradition.free.fr/traditions_corporelles/vetement.htm</ref><ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[لباس‌های سنتی ژاپن]]؛ [[پوشاک سنتی کانادا]]؛ [[لباس‌های سنتی کوبا]]؛ [[لباس‌های سنتی تونس]]؛ [[لباس سنتی در افغانستان]]؛ [[لباس و زیور آلات قوم بای|لباس و زیور آلات قوم بای چین]]؛ [[لباس های سنتی در فرانسه]]؛ [[لباس های سنتی در مالی]]؛ [[لباس های سنتی در ساحل عاج]]؛ [[لباس های سنتی در زیمبابوه]]؛ [[لباس ملی و سنتی مردم تایلند]]؛ [[لباس‌های سنتی اسپانیا]]؛ [[لباس های سنتی در اردن]]؛ [[لباس سنتی مردم اتیوپی]]؛ [[لباس های سنتی سیرالئون]]؛ [[لباس های سنتی در قطر]] | [[لباس‌های سنتی ژاپن]]؛ [[پوشاک سنتی کانادا]]؛ [[لباس‌های سنتی کوبا]]؛ [[لباس‌های سنتی تونس]]؛ [[لباس سنتی در افغانستان]]؛ [[لباس و زیور آلات قوم بای|لباس و زیور آلات قوم بای چین]]؛ [[لباس های سنتی در فرانسه]]؛ [[لباس های سنتی در مالی]]؛ [[لباس های سنتی در ساحل عاج]]؛ [[لباس های سنتی در زیمبابوه]]؛ [[لباس ملی و سنتی مردم تایلند]]؛ [[لباس‌های سنتی اسپانیا]]؛ [[لباس های سنتی در اردن]]؛ [[لباس سنتی مردم اتیوپی]]؛ [[لباس های سنتی سیرالئون]]؛ [[لباس های سنتی در قطر]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۵
با اینکه سبک لباس اروپایی در سنگال مخصوصاً درشهرهای بزرگ رایج است، اما زنان و مردان سنگالی لباس های سنتی نیز می پوشند. این لباس سنتی شامل "پاین" (Pagne) (دامن زنانه ی لنگی) لباس زنان و "بوبو" (Boubous) لباس مردان است. البته لباس بوبو را زنان هم می پوشند. این کلمه به ولوف معنی لباس می دهد. بوبوی زنان به شکل یک تونیک است که هم از ناحیه کمر و هم ناحیه گردن گشاد بوده و سرشانه می افتد. این لباس بسته به نوع پارچه آن هم می تواند لباس عادی و هم لباس مجلسی باشد، اطراف گردن، مچ آستین و جیب های آن گاهی گلدوزی های زیبایی دارد. بوبوی مردانه، در ناحیه یقه متفاوت و شکل مثلثی دارد.
پاین یا همرنگ تونیک و یا با آن متفاوت است. پاین انواع متفاوتی دارد، کوتاه یا بلند مروارید دوزی شده یا گلدوزی شده، ضخیم یا نازک و با رنگ های متفاوت است. نزد ولوف ها و سِرِرها، زنان پاین هایی با رنگ های شادتر و نقاشی های خاصی می پوشند. زنان دیولا بیشتر پاین می پوشند تا بوبو، مردان آنها تونیک از جنس نخ پوشیده تا سر زانو پوشیده و روی آن یک جیب بزرگ دارد. مردان طایفه ی "پول" (Peul) بوبو را همراه با یک شورت کوتاه می پوشند، در حالی‌که زنان یک پاین کوتاه از جنس نخ و رنگ مشکی بر تن دارند.
نزد توکلروها، تونیک مردان کوتاه و سفید است و روی آن یک بوبو با یک جیب مثلثی و زیر آن هم یک شلوار کوتاه و پفی می پوشند. زنان یک بلوز زیر پاین می پوشند. در طول جشن ها و مراسم، لباس سنتی که نام آن "باساری" (Bassari) است از یک پوست بز برای مردان تشکیل شده است. لباس زنان هم پاین است که همراه با زیورآلات می باشد. در سنگال زنان برای دوخت لباس از رنگ های بسیار شاد استفاده می کنند.
در آفریقای غربی، خانواده های اشراف زاده همین لباس «بوبو» را بر تن داشتند و بسته به قبیله های گوناگون نقش و نگار آنها متفاوت بود. در مناطق استوایی لباس ها گشادتر بود. در حدود قرن پنجم میلادی، تجار عرب – بَربَر- وقتی به آفریقا رسیدند شروع به تجارت کردند. آنها لباس هایی شبیه «بوبو» را با خود به آنجا می بردند و کم کم ترکیبی از لباس عربی- آفریقایی «بوبوی» امروزی را تشکیل داد.
در آفریقای غربی و شرقی، تنها مسلمانان بوبو می پوشیدند، بقیه قبایل لباس های خاص سنتی خود را داشتند. با رشد و توسعه مُد لباس، ظهور چرخ خیاطی، خیاطی مدرن، طراحان زیاد آفریقایی در زمینه طراحی بوبو متخصص شده و شهرت زیادی در دنیا به آن دادند و سبک های جدیدی مد شد.
در آفریقا و به ویژه در آفریقای غربی، پارچه به‌کار برده شده در تهیه بوبو و پاین، بازَن (Bazin) "واکس" (Wax) نام دارد که اصل آن اروپایی مخصوصاً ایرلندی و بریتانیایی است. این پارچه ها در زمان استعمار اروپا در قرن 19 به آفریقا وارد می شد.[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
لباس‌های سنتی ژاپن؛ پوشاک سنتی کانادا؛ لباس‌های سنتی کوبا؛ لباس‌های سنتی تونس؛ لباس سنتی در افغانستان؛ لباس و زیور آلات قوم بای چین؛ لباس های سنتی در فرانسه؛ لباس های سنتی در مالی؛ لباس های سنتی در ساحل عاج؛ لباس های سنتی در زیمبابوه؛ لباس ملی و سنتی مردم تایلند؛ لباس‌های سنتی اسپانیا؛ لباس های سنتی در اردن؛ لباس سنتی مردم اتیوپی؛ لباس های سنتی سیرالئون؛ لباس های سنتی در قطر
کتابشناسی
- ↑ Les traditions vestimentaires. (2012). Retrieved May 26, 2012, from: http://senegaltradition.free.fr/traditions_corporelles/vetement.htm
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401 ).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)