داستانهای حماسی ایران در تایلند: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
[[روابط تایلند با ج.ا.ایران|روابط تایلند با ج.ا.ایران؛]] [[ایرانشناسی و ایرانشناسان در تایلند]]؛ [[ایرانشناسی در تایلند]]؛ [[مباحث مهم ایرانشناسی در تایلند]] | [[روابط تایلند با ج.ا.ایران|روابط تایلند با ج.ا.ایران؛]] [[ایرانشناسی و ایرانشناسان در تایلند]]؛ [[ایرانشناسی در تایلند]]؛ [[مباحث مهم ایرانشناسی در تایلند]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:منابع ایران شناسی در سایر کشورها]] | |||
[[رده:ترجمه و نشر منابع ایران شناسی از زبان فارسی به سایر زبان ها]] | |||
[[رده:ترجمه و نشر ادبیات فارسی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۴
در میان قصههای قدیمی سیام مجموعهای به نام «ایران آریاتام» موجود است که درواقع داستانهای حکمتآموز پادشاهان ایرانی و ترجمهٔ داستانهایی از شاهنامه و گلستان است و با کمی تغییرات و افزودن برخی داستانهای دیگر از منابع فارسی به «ایران راچاتام» یا قصه پادشاهان دادگستر ایران معروف شده است.
بهنظر میرسد اینمجموعه را در اواسط سدهٔ هفدهم میلادی و در زمان سلطنت نارای کبیر، پادشاه ایراندوست سیام، فردی ایرانی از روی شاهنامهٔ فردوسی به زبان تایی ترجمه کرده است. میدانیم که درزمان اینپادشاه، ایرانیان حضور وسیعی در همهٔ شئون سیام داشتند و در دربار وی قصههای شاهنامه و داستان امیرحمزه را روایت میکردند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
روابط تایلند با ج.ا.ایران؛ ایرانشناسی و ایرانشناسان در تایلند؛ ایرانشناسی در تایلند؛ مباحث مهم ایرانشناسی در تایلند
کتابشناسی
- ↑ الهی، امیرسعید (۱۳۸۲).«ایرانشناسی در تایلند». کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ش ۷۵ و ۷۶(دی و بهمن)، ص.۷۶
- ↑ الهی، امیر سعید(1391). جامعه و فرهنگ تایلند. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشارات بینالمللی الهدی،ص.334.