نمادهای ملی بنگلادش: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
===پرچم؛ نشان و سرود ملی=== | |||
پرچم ملی [[بنگلادش]] دارای زمینه رنگ سبز و تصویر خورشیدی به رنگ سرخ است. زمینه رنگ سبز پرچم نشانه جوانی و سرزنده بودن مردم و رنگ قرمز خورشید به منزله مبارزات استقلال طلبانه مردم [[بنگلادش]] میباشد. | |||
سرود ملی [[بنگلادش]] نیز چنین است (ترجمه به فارسی):<blockquote>بنگلادش طلایی من، عشق میورزم به تو، | |||
برای ابد آسمانهایت و هوایت در قلب من جا دارد. | |||
در بهار ای مادر من، رایحه ای از شکوفه های درختان انبه ترا سرشار از سرخوشی وصف ناشدنی میکند<ref>( Philips and Gritzner, 2007:11</ref>. | |||
آه که چه هیجانی دارد. | |||
در پــــاییز ای مادر من، در مزارع پر محصولت همه جا را سرشار از لبخندهای شیرین میبینم . | |||
آه که چه سایه های زیبایی، چه ظرافتی، چه فرش گستردهای در پیش پاهای درختان انجیر معابد ودر طول دو ساحل رودخانه دارد. | |||
آه ای مادر، کلمات از لبان تو همچون شهد به گوشهای من میریزند. | |||
در | آه که همه جانی، آه مادر من اگر غم در دیده تو بنشیند، چشمانم پر از اشک خواهند شد <ref>The Independent Bangladesh Year books , 2011 , Dhaka , Bangladesh</ref><ref>توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ [[بنگلادش]]. تهران: [https://icro.ir سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref></blockquote> | ||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۱
پرچم؛ نشان و سرود ملی
پرچم ملی بنگلادش دارای زمینه رنگ سبز و تصویر خورشیدی به رنگ سرخ است. زمینه رنگ سبز پرچم نشانه جوانی و سرزنده بودن مردم و رنگ قرمز خورشید به منزله مبارزات استقلال طلبانه مردم بنگلادش میباشد.
سرود ملی بنگلادش نیز چنین است (ترجمه به فارسی):
بنگلادش طلایی من، عشق میورزم به تو،
برای ابد آسمانهایت و هوایت در قلب من جا دارد.
در بهار ای مادر من، رایحه ای از شکوفه های درختان انبه ترا سرشار از سرخوشی وصف ناشدنی میکند[۱].
آه که چه هیجانی دارد.
در پــــاییز ای مادر من، در مزارع پر محصولت همه جا را سرشار از لبخندهای شیرین میبینم .
آه که چه سایه های زیبایی، چه ظرافتی، چه فرش گستردهای در پیش پاهای درختان انجیر معابد ودر طول دو ساحل رودخانه دارد.
آه ای مادر، کلمات از لبان تو همچون شهد به گوشهای من میریزند.
آه که همه جانی، آه مادر من اگر غم در دیده تو بنشیند، چشمانم پر از اشک خواهند شد [۲][۳]
کتابشناسی
- ↑ ( Philips and Gritzner, 2007:11
- ↑ The Independent Bangladesh Year books , 2011 , Dhaka , Bangladesh
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)