انستیتوی کشورهای آسیا و آفریقای روسیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۰: خط ۱۰:
== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==
<references />
<references />
[[رده:ایران شناسی]]
[[رده:ایران شناسی در مراکز علمی و دانشگاهی]]
[[رده:ایران شناسی در مراکز علمی و دانشگاهی]]
[[رده:زبان فارسی]]
[[رده:آموزش و مطالعات ادبیات فارسی درمراکز علمی- دانشگاهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۰

انستیتوی زبان های شرقی در سال 1956 در دانشگاه مسکو تأسیس یافت که بعداً به انستیتوی آسیا و آفریقا تبدیل شد. گروه فارسی و از دانشکده زبان و ادبیات به این انستیتو انتقال داده شدند. در سال 1972 ساختار انستیتو تجدید سازمان گردید و برای خود هدفی قرار داد که بر اساس آن، فارغ التحصیلان نه فقط در زمینه ی زبان های کمیاب و مشکل کارشناس شوند بلکه در رشته های تاریخ، زبان، ادبیات، سیاست معاصر، اقتصادی کشورهای آسیا و آفریقا متخصص باشند.

این کار بر پایه ی این سه شعبه انجام می شود: 1) شعبه ی تاریخ 2) شعبه ی زبان و ادبیات و 3) شعبه ی اقتصادی ـ اجتماعی. برنامه های تحصیلی آموزشی که در سال 1994 به تصویب رسیده است آموزش چهارساله و دریافت درجه لیسانس در موضوع «منطقه شناسی» با تخصص در یکی از رشته های خاورشناس، تاریخدان، خاورشناس فیلولوگ(زبان و ادبیات شناس)، خاور شناس اقتصاددان را در نظر دارد.

دانشجویان لیسانس علاقمند، می توانند دو سال دیگر تحصیل کرده و درجه فوق لیسانس بگیرند. صرف نظر از تخصص، به دانشجویان یک یا دو زبان شرقی و یکی از زبانهای غربی(انگلیسی، آلمانی، فرانسوی) آموخته می شود[۱].  

نیز نگاه کنید به

ایران شناسی در روسیه؛ مراكز مطالعات ایران شناسی روسیه؛ کرسی های ایران شناسی روسیه در دانشگاه ها

کتابشناسی

  1. کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،