کرسی های ایران شناسی روسیه در دانشگاه ها: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
كرسي «فرهنگ و فلسفه ايران» كه در انستيتوي فلسفه آكادمي علوم روسيه در سال 1997 تشكيل شده و داراي كتابخانه و اتاق كامپيوتر نيز مي باشد، از جمله مراكزي است كه در برپايي فعاليتهاي اين انجمن سهم دارد. فعاليت‌ بخش‌هاي «زبان و ادبيات ايران» در دانشگاههاي  دولتي «علوم انساني»، «روابط بين المللي» و  «نظامي» مسكو نيز در اجراي برنامه‌هاي اين انجمن قابل تقدير است. از جمله اعضاي فعال اين انجمن مي‌توان به فعاليت كارشناسان انستيتوي زبان شناسي (بخش زبانهاي ايراني) آكادمي علوم اشاره كرد. پروفسور «ولاديمير ايوانف» رئيس شعبه ايران شناسي و زبان فارسي انستيتو آسيا و آفريقاي دانشگاه دولتي مسكو چند سالي است كه رياست اين انجمن را بر عهده دارد. تاكنون از وي كتابهاي متعددي در زمينه هاي مختلف به چاپ رسيده است. آخرين كتاب وي، كتاب آموزش زبان فارسي براي روس زبانان مي باشد كه در اين پايگاه نيز در بخش انتشارات معرفي شده است(پانفيـلوا، 1386: 19-20).
کرسی های ایران شناسی [[روسیه]] که در دانشگاه و موسسات شرق شناسی ایجاد شده است عبارت است از:


كرسي ايران شناسي در موسسه زبان های شرقی: در زمان تأسيس انستيتوي زبان هاي شرقي در سال 1956 ( كه بعداً به نام انستيتوي آسيا و آفريقا خوانده شد.) پروفسور «ويرا راستارگويوا » به عنوان رئيس كرسي زبان فارسي فعاليت مي كرد. از سال 1960 اجراي وظايف رئيس كرسي را پروفسور «پيسيكوف» عهده دار بود. بعداً اين كار به پروفسور «ليبدف» واگذار گرديد و امروز پروفسور «ولاديمير ايوانف» اين سمت را داراست. در كرسي ايران شناسي در سال هاي مختلف ، دانشمندان سرشناس از قبيل : آووچينيكف ( زبان شناس ) ، نيكيتا وليفكووسكايا ( ادبيات شناس ) ، شارووا ( زبان شناس ) و پروفسور ليبدوف ( افغان شناس ) به تدريس و پژوهش مشغول بودند. در اين كرسي زبان هاي فارسي ، دري افغانستان ، پشتو ( از سال 1969 ) ، كردي و تاجيكي ( از سال 1960 ) تدريس مي شود(نکوفر، 1386:52).  
==== کرسی فرهنگ و فلسفه ایران در انستیتوی فلسفه آکادمی علوم [[روسیه]] ====
کرسی «فرهنگ و فلسفه ایران» که در انستیتوی فلسفه آکادمی علوم [[روسیه]] در سال 1997 تشکیل شده است، دارای کتابخانه و اتاق کامپیوتر است و از جمله مراکزی است که در برپایی فعالیت‌های این انجمن سهم دارد. فعالیت‌ بخش‌های «زبان و ادبیات ایران»در دانشگاه‌های دولتی«علوم انسانی»، «روابط بین المللی» و «نظامی» [[مسکو]] نیز در اجرای برنامه‌های این انجمن قابل تقدیر است.


كرسي زبان هاي شرقي دانشكده زبان شناسي: در شعبه ي زبان هاي شرقي متخصصين در 6 زبان ( عربي ، هندي ، فارسي ، دري ، ژاپني ، تركي و كره اي ) تربيت مي شوند و به دانشجويان گروه فارسي ، علاوه بر زبان فارسي ، زبان هاي عربي ، فرانسه و يوناني باستاني و زبان ايران باستان ( اوستا و پهلوي ) نيز آموزش داده مي شود. تحصيل در دانشكده تمام وقت بوده و روزانه 6 درس كه هر كدام به مدت 45 دقيقه به طول مي انجامد، به دانشجويان ارائه داده مي شود. بخش ايران شناسي كرسي زبان هاي شرقي، استادان رسمي ندارد. استادان اين بخش از دانشگاهها و پژوهشگاه هاي ديگر به كار دعوت مي شوند.    
از جمله اعضای فعال این انجمن می‌توان به فعالیت کارشناسان انستیتوی زبان‌شناسی(بخش زبان‌های ایرانی) آکادمی علوم اشاره کرد. پروفسور «ولادیمیر ایوانف» رئیس شعبه ایران‌شناسی و زبان فارسی انستیتو آسیا و آفریقای [[دانشگاه دولتی مسکو]] چند سالی است که ریاست این انجمن را بر عهده دارد. تاکنون از وی کتاب‌های متعددی در زمینه‌های مختلف به چاپ رسیده است. آخرین کتاب وی، کتاب آموزش زبان فارسی برای روس زبانان می باشد که در این پایگاه نیز در بخش انتشارات معرفی شده است.
====کرسی ایران شناسی در موسسه زبان های شرقی====
در زمان تأسیس انستیتوی زبان های شرقی در سال 1956 ( که بعداً به نام انستیتوی آسیا و آفریقا خوانده شد.) پروفسور «ویرا راستارگویوا» به عنوان رئیس کرسی زبان فارسی فعالیت می کرد. از سال 1960 اجرای وظایف رئیس کرسی را پروفسور «پیسیکوف» عهده دار بود. بعداً این کار به پروفسور «لیبدف» واگذار گردید و امروز پروفسور «ولادیمیر ایوانف» این سمت را داراست. در کرسی ایران‌شناسی در سال های مختلف، دانشمندان سرشناس از قبیل: آووچینیکف(زبان‌شناس)، نیکیتا ولیفکووسکایا(ادبیات‌شناس)، شارووا( زبان‌شناس) و پروفسور لیبدوف(افغان‌شناس) به تدریس و پژوهش مشغول بودند. در این کرسی زبان های فارسی، دری [[افغانستان]]، پشتو(از سال 1969 )، کردی و تاجیکی( از سال 1960 )تدریس می شود<ref name=":0">نکوفر، کورس(۱۳۸۶). تجارت با [[روسیه]]، آشنایی با [[روسیه|فدراسیون روسیه]]. تهران: انتشارات کاسپین.</ref>.
==== کرسی زبان های شرقی دانشکده زبان شناسی====
در شعبه ی زبان های شرقی متخصصین در 6 زبان(عربی، هندی، فارسی، دری، ژاپنی، ترکی و کره ای) تربیت می شوند و به دانشجویان گروه فارسی، علاوه بر زبان فارسی، زبان های عربی، [[فرانسه]] و یونانی باستانی و زبان ایران باستان(اوستا و پهلوی) نیز آموزش داده می شود. تحصیل در دانشکده تمام وقت بوده و روزانه 6 درس که هر کدام به مدت 45 دقیقه به طول می انجامد، به دانشجویان ارائه داده می شود. بخش ایران‌شناسی کرسی زبان های شرقی، استادان رسمی ندارد. استادان این بخش از دانشگاه‌ها و پژوهشگاه های دیگر به کار دعوت می شوند.   
====کرسی زبان شناسی و ادبیات ایران دانشکده خاورشناسی دانشگاه [[سنت پترزبورگ|سن پترزبورگ]]====
[[سنت پترزبورگ|سن پترزبورگ]] بزرگترین مرکز تاریخی خاورشناسی [[روسیه]] به شمار می رود. تدریس زبان‌های شرقی در [[روسیه]] از سال 1804 آغاز شد. شعبه ی مربوط به تدریس زبان عربی و فارسی در دانشگاه [[سنت پترزبورگ|سن پترزبورگ]] اولین بار در سال 1818 افتتاح شد. با تأسیس دانشکده خاورشناسی در سال 1855 کلاس های جدید تحت عنوان پشتو، ادبیات فارسی، زبان اوستا و فارسی باستان گشایش یافتند. بخش ادبیات ایران در سال 1916 تأسیس گردید. طی 40 سال ( از سال 1876 تا سال 1916 )، آکادمیسین زالیمان، ایران‌شناس معروف زبان پهلوی، اوستا و «مبانی زبان های ایرانی» را در این دانشکده تدریس می کرد. از سال 1886 پروفسور ژوکوفسکی ـ بزرگ ترین متخصص رشته‌ی اسلام در ایران، دانشمند زبان فارسی معاصر، ادبیات و فولکور گویش‌های فارسی به عنوان استاد فعالیت داشت. پروفسور فریمان، عضو وابسته آکادمی و پیش آهنگ سرشناس، ایران‌شناس [[روسیه]]، سازمان دهنده و اولین رئیس کرسی از سال های 1917 الی 1941 و بعداً از سال های 1944 الی 1950 و از سال 1950 الی سال 1981 ایران‌شناس معروف پروفسور بولدریف و از سال 1981 تا 1991 آکادمیسین بوگولیوبدوف به عنوان رئیس کرسی ایفای وظیفه نموده اند<ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]،</ref>.  
== نیز نگاه کنید به ==
[[کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين]]؛ [[کرسی های ایران شناسی سنگال در دانشگاه ها]]؛ [[مراکز مطالعات ایران‌شناسی در تایلند]]؛ [[مدارس زبان و ادبیات فارسی در اوکراین]]؛ [[کرسی های ایران شناسی اسپانیا در دانشگاه ها]]؛ [[کرسی های زبان فارسی در دانشگاه های بنگلادش]]


كرسي زبان شناسي و ادبيات ايران دانشكده خاورشناسي دانشگاه سن پترزبورگ. سن پترزبورگ بزرگ ترين مركز تاريخي خاورشناسي روسيه به شمار مي رود. تدريس زبان هاي شرقي در روسيه از سال 1804 آغاز شد. شعبه ي مربوط به تدريس زبان عربي و فارسي در دانشگاه سن پترزبورگ اولين بار در سال 1818 افتتاح شد. با تأسيس دانشكده خاورشناسي در سال 1855 كلاس هاي جديد تحت عنوان پشتو ، ادبيات فارسي ، زبان اوستا و فارسي باستان گشايش يافتند. بخش ادبيات ايران در سال 1916 تأسيس گرديد. طي 40 سال ( از سال 1876 تا سال 1916 ) ، آكادميسين زاليمان ، ايران شناس معروف زبان پهلوي ، اوستا و « مباني زبان هاي ايراني » را در اين دانشكده تدريس مي كرد. از سال 1886 پروفسور ژوكوفسكي ـ بزرگ ترين متخصص رشته ي اسلام در ايران ، دانشمند زبان فارسي معاصر ، ادبيات و فولكور گويش هاي فارسي به عنوان استاد فعاليت داشت. پروفسور فريمان ـ عضو وابسته آكادمي و پيش آهنگ سرشناس ، ايران شناس روسيه ، سازمان دهنده و اولين رئيس كرسي از سال هاي 1917 الي 1941 و بعداً از سال هاي 1944 الي 1950 و از سال 1950 الي سال 1981 ايران شناس معروف پروفسور بولدريف و از سال 1981 تا 1991 آكادميسين بوگوليوبدوف به عنوان رئيس كرسي ايفاي وظيفه نموده اند.  
== کتابشناسی ==
<references />
 
== پیوند به بیرون ==
گزارش وضعیت آموزش زبان‌فارسی در کشور روسیه(10 آبان 1399). [https://farhangemelal.icro.ir/ پایگاه تخصصی تحلیلی جامعه و فرهنگ ملل]. قابل بازیابی از[https://farhangemelal.icro.ir/news/3989/%DA%AF%D8%B2%D8%A7%D8%B1%D8%B4-%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D8%B4-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%DA%A9%D8%B4%D9%88%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%87 https://farhangemelal.icro.ir/news/3989/]
[[رده:ایران شناسی در مراکز علمی و دانشگاهی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۶

کرسی های ایران شناسی روسیه که در دانشگاه و موسسات شرق شناسی ایجاد شده است عبارت است از:

کرسی فرهنگ و فلسفه ایران در انستیتوی فلسفه آکادمی علوم روسیه

کرسی «فرهنگ و فلسفه ایران» که در انستیتوی فلسفه آکادمی علوم روسیه در سال 1997 تشکیل شده است، دارای کتابخانه و اتاق کامپیوتر است و از جمله مراکزی است که در برپایی فعالیت‌های این انجمن سهم دارد. فعالیت‌ بخش‌های «زبان و ادبیات ایران»در دانشگاه‌های دولتی«علوم انسانی»، «روابط بین المللی» و «نظامی» مسکو نیز در اجرای برنامه‌های این انجمن قابل تقدیر است.

از جمله اعضای فعال این انجمن می‌توان به فعالیت کارشناسان انستیتوی زبان‌شناسی(بخش زبان‌های ایرانی) آکادمی علوم اشاره کرد. پروفسور «ولادیمیر ایوانف» رئیس شعبه ایران‌شناسی و زبان فارسی انستیتو آسیا و آفریقای دانشگاه دولتی مسکو چند سالی است که ریاست این انجمن را بر عهده دارد. تاکنون از وی کتاب‌های متعددی در زمینه‌های مختلف به چاپ رسیده است. آخرین کتاب وی، کتاب آموزش زبان فارسی برای روس زبانان می باشد که در این پایگاه نیز در بخش انتشارات معرفی شده است.

کرسی ایران شناسی در موسسه زبان های شرقی

در زمان تأسیس انستیتوی زبان های شرقی در سال 1956 ( که بعداً به نام انستیتوی آسیا و آفریقا خوانده شد.) پروفسور «ویرا راستارگویوا» به عنوان رئیس کرسی زبان فارسی فعالیت می کرد. از سال 1960 اجرای وظایف رئیس کرسی را پروفسور «پیسیکوف» عهده دار بود. بعداً این کار به پروفسور «لیبدف» واگذار گردید و امروز پروفسور «ولادیمیر ایوانف» این سمت را داراست. در کرسی ایران‌شناسی در سال های مختلف، دانشمندان سرشناس از قبیل: آووچینیکف(زبان‌شناس)، نیکیتا ولیفکووسکایا(ادبیات‌شناس)، شارووا( زبان‌شناس) و پروفسور لیبدوف(افغان‌شناس) به تدریس و پژوهش مشغول بودند. در این کرسی زبان های فارسی، دری افغانستان، پشتو(از سال 1969 )، کردی و تاجیکی( از سال 1960 )تدریس می شود[۱].

کرسی زبان های شرقی دانشکده زبان شناسی

در شعبه ی زبان های شرقی متخصصین در 6 زبان(عربی، هندی، فارسی، دری، ژاپنی، ترکی و کره ای) تربیت می شوند و به دانشجویان گروه فارسی، علاوه بر زبان فارسی، زبان های عربی، فرانسه و یونانی باستانی و زبان ایران باستان(اوستا و پهلوی) نیز آموزش داده می شود. تحصیل در دانشکده تمام وقت بوده و روزانه 6 درس که هر کدام به مدت 45 دقیقه به طول می انجامد، به دانشجویان ارائه داده می شود. بخش ایران‌شناسی کرسی زبان های شرقی، استادان رسمی ندارد. استادان این بخش از دانشگاه‌ها و پژوهشگاه های دیگر به کار دعوت می شوند.   

کرسی زبان شناسی و ادبیات ایران دانشکده خاورشناسی دانشگاه سن پترزبورگ

سن پترزبورگ بزرگترین مرکز تاریخی خاورشناسی روسیه به شمار می رود. تدریس زبان‌های شرقی در روسیه از سال 1804 آغاز شد. شعبه ی مربوط به تدریس زبان عربی و فارسی در دانشگاه سن پترزبورگ اولین بار در سال 1818 افتتاح شد. با تأسیس دانشکده خاورشناسی در سال 1855 کلاس های جدید تحت عنوان پشتو، ادبیات فارسی، زبان اوستا و فارسی باستان گشایش یافتند. بخش ادبیات ایران در سال 1916 تأسیس گردید. طی 40 سال ( از سال 1876 تا سال 1916 )، آکادمیسین زالیمان، ایران‌شناس معروف زبان پهلوی، اوستا و «مبانی زبان های ایرانی» را در این دانشکده تدریس می کرد. از سال 1886 پروفسور ژوکوفسکی ـ بزرگ ترین متخصص رشته‌ی اسلام در ایران، دانشمند زبان فارسی معاصر، ادبیات و فولکور گویش‌های فارسی به عنوان استاد فعالیت داشت. پروفسور فریمان، عضو وابسته آکادمی و پیش آهنگ سرشناس، ایران‌شناس روسیه، سازمان دهنده و اولین رئیس کرسی از سال های 1917 الی 1941 و بعداً از سال های 1944 الی 1950 و از سال 1950 الی سال 1981 ایران‌شناس معروف پروفسور بولدریف و از سال 1981 تا 1991 آکادمیسین بوگولیوبدوف به عنوان رئیس کرسی ایفای وظیفه نموده اند[۲].  

نیز نگاه کنید به

کرسی ها، مراکز آموزشی و استادان زبان فارسی در چين؛ کرسی های ایران شناسی سنگال در دانشگاه ها؛ مراکز مطالعات ایران‌شناسی در تایلند؛ مدارس زبان و ادبیات فارسی در اوکراین؛ کرسی های ایران شناسی اسپانیا در دانشگاه ها؛ کرسی های زبان فارسی در دانشگاه های بنگلادش

کتابشناسی

  1. نکوفر، کورس(۱۳۸۶). تجارت با روسیه، آشنایی با فدراسیون روسیه. تهران: انتشارات کاسپین.
  2. کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،

پیوند به بیرون

گزارش وضعیت آموزش زبان‌فارسی در کشور روسیه(10 آبان 1399). پایگاه تخصصی تحلیلی جامعه و فرهنگ ملل. قابل بازیابی ازhttps://farhangemelal.icro.ir/news/3989/