تاریخ دوره استعمار سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
پس از تقسیم قاره آفریقا بین قدرت‌های جهانی آن عهد در دهه 1880 میلادی و لزوم مشخص شدن مرزهای سرزمین‌های تحت استعمار انگلستان و [[فرانسه]] در منطقه غرب آفریقا (که متعاقب معاهده سال 1895 میلادی در مورد مرزهای گینه کوناکری و [[سیرالئون]] بین انگلستان و فرانسه صورت گرفت) تقریبا تمام کشور [[سیرالئون]] تحت حاکمیت انگلستان درآمد. دولت انگلیس پس از اعمال حاكمیت مستقیم بر [[سیرالئون]] از سال 1896 میلادی، با تغییر رویه دوستانه خود در قبال روسای قبایلی که با آنها دارای معاهدات دوستی بود لقب آنان را از شاه (king)به رئیس بزرگ(Paramount Chief)تنزل داد. در واقع روسای قبایل که تا آن زمان به‌وسیله اعضا قبایل خود به ریاست قبیله خویش منصوب می‌گشتند از آن به بعد تنها به دستور حکمران کل انگلستان در [[سیرالئون]] به ریاست قبیله خود برگزیده می‌شدند و در عین حال قدرت قضایی نیز از آنها سلب و به دادگاه‌های جدید تحت مدیریت انگلیسی‌ها (دادگاه‌های منطقه ای) واگذار می‌گشت. علاوه بر آن تمام دارندگان منازل کوچک مجبور به پرداخت مالیاتی سالیانه به حکمران کل انگلستان شدند[i].شیوه حاکمیت بریتانیا بر سیرالئون از سال 1896 تا زمان استقلال سیرالئون حالت غیر مستقیم داشت و هرچند کشور تحت حاکمیت فرماندار مستعمراتی انگلیس قرار داشت ولی سیاست‌ها و فرامین حکمران از طریق نهادها و موسسات بومی که مجددا سازماندهی شده بودند صورت می‌گرفت. صاحب منصبان قبایل که تا پیش از ورود انگلستان با لقب شاه و ملکه بر مردمانشان حکومت می‌کردند در دوره حاکمیت انگلستان به‌عنوان عوامل زیردست حکمران کل انگلیس ملزم به اجرای دستورات بریتانیا شدند که عمدتا شامل انجام اموری نظیر قطع درختان جنگلی، استخراج معادن، کشاورزی در مزارع مستعمراتی و کار در کشتزارهای بزرگ بریتانیا در دیگر کشورهای مستعمره انگلستان در غرب آفریقا بود<ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
== پاورقی == | |||
<small>[i] - شیوه حاکمیت بریتانیا بر سیرالئون از سال 1896 تا زمان استقلال سیرالئون حالت غیر مستقیم داشت و هرچند کشور تحت حاکمیت فرماندار مستعمراتی انگلیس قرار داشت ولی سیاست‌ها و فرامین حکمران از طریق نهادها و موسسات بومی که مجددا سازماندهی شده بودند صورت می‌گرفت. صاحب منصبان قبایل که تا پیش از ورود انگلستان با لقب شاه و ملکه بر مردمانشان حکومت می‌کردند در دوره حاکمیت انگلستان به‌عنوان عوامل زیردست حکمران کل انگلیس ملزم به اجرای دستورات بریتانیا شدند که عمدتا شامل انجام اموری نظیر قطع درختان جنگلی، استخراج معادن، کشاورزی در مزارع مستعمراتی و کار در کشتزارهای بزرگ بریتانیا در دیگر کشورهای مستعمره انگلستان در غرب آفریقا بود.</small> | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۱
پس از تقسیم قاره آفریقا بین قدرت‌های جهانی آن عهد در دهه 1880 میلادی و لزوم مشخص شدن مرزهای سرزمین‌های تحت استعمار انگلستان و فرانسه در منطقه غرب آفریقا (که متعاقب معاهده سال 1895 میلادی در مورد مرزهای گینه کوناکری و سیرالئون بین انگلستان و فرانسه صورت گرفت) تقریبا تمام کشور سیرالئون تحت حاکمیت انگلستان درآمد. دولت انگلیس پس از اعمال حاكمیت مستقیم بر سیرالئون از سال 1896 میلادی، با تغییر رویه دوستانه خود در قبال روسای قبایلی که با آنها دارای معاهدات دوستی بود لقب آنان را از شاه (king)به رئیس بزرگ(Paramount Chief)تنزل داد. در واقع روسای قبایل که تا آن زمان به‌وسیله اعضا قبایل خود به ریاست قبیله خویش منصوب می‌گشتند از آن به بعد تنها به دستور حکمران کل انگلستان در سیرالئون به ریاست قبیله خود برگزیده می‌شدند و در عین حال قدرت قضایی نیز از آنها سلب و به دادگاه‌های جدید تحت مدیریت انگلیسی‌ها (دادگاه‌های منطقه ای) واگذار می‌گشت. علاوه بر آن تمام دارندگان منازل کوچک مجبور به پرداخت مالیاتی سالیانه به حکمران کل انگلستان شدند[i].شیوه حاکمیت بریتانیا بر سیرالئون از سال 1896 تا زمان استقلال سیرالئون حالت غیر مستقیم داشت و هرچند کشور تحت حاکمیت فرماندار مستعمراتی انگلیس قرار داشت ولی سیاست‌ها و فرامین حکمران از طریق نهادها و موسسات بومی که مجددا سازماندهی شده بودند صورت می‌گرفت. صاحب منصبان قبایل که تا پیش از ورود انگلستان با لقب شاه و ملکه بر مردمانشان حکومت می‌کردند در دوره حاکمیت انگلستان به‌عنوان عوامل زیردست حکمران کل انگلیس ملزم به اجرای دستورات بریتانیا شدند که عمدتا شامل انجام اموری نظیر قطع درختان جنگلی، استخراج معادن، کشاورزی در مزارع مستعمراتی و کار در کشتزارهای بزرگ بریتانیا در دیگر کشورهای مستعمره انگلستان در غرب آفریقا بود[۱].
نیز نگاه کنید به
پاورقی
[i] - شیوه حاکمیت بریتانیا بر سیرالئون از سال 1896 تا زمان استقلال سیرالئون حالت غیر مستقیم داشت و هرچند کشور تحت حاکمیت فرماندار مستعمراتی انگلیس قرار داشت ولی سیاست‌ها و فرامین حکمران از طریق نهادها و موسسات بومی که مجددا سازماندهی شده بودند صورت می‌گرفت. صاحب منصبان قبایل که تا پیش از ورود انگلستان با لقب شاه و ملکه بر مردمانشان حکومت می‌کردند در دوره حاکمیت انگلستان به‌عنوان عوامل زیردست حکمران کل انگلیس ملزم به اجرای دستورات بریتانیا شدند که عمدتا شامل انجام اموری نظیر قطع درختان جنگلی، استخراج معادن، کشاورزی در مزارع مستعمراتی و کار در کشتزارهای بزرگ بریتانیا در دیگر کشورهای مستعمره انگلستان در غرب آفریقا بود.
کتابشناسی
- ↑ عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)