احمدجان مخدوم حمدی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''9-3-9. احمدجان مخدوم حمدي''' وی كه در كنار ميرزا عبدالواحد منظم و صدرالدين عيني يكي از فعالان حركت جديدي در بخارا بود، سال 1875 در شهر بخارا به دنيا آمد. پدرش قاضي بود. او از نخستين كساني بود كه به همراه دوستانش منظم، عيني و مهري نخستين مكتب اصول ج...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
وی که در کنار [[میرزا عبدالواحد منظم]] و [[صدرالدین عینی]] یکی از فعالان حرکت جدیدی در بخارا بود، سال 1875 در شهر بخارا به دنیا آمد. پدرش قاضی بود. او از نخستین کسانی بود که به همراه دوستانش [[میرزا عبدالواحد منظم|منظم]]، [[صدرالدین عینی|عینی]] و مهری نخستین [[مکاتب اصول جدید تاجیکستان|مکتب اصول جدید]] به زبان فارسی تاجیکی را در بخارا تأسیس نمود. همچنین در نشر [[کتاب های درسی در مدارس تاجیکستان|کتابهای درسی]]، تأسیس سازمان «تربیه اطفال» و دیگر نهادهای فرهنگی جدیدان نیز نقشی بسزا داشت. پس از واقعه کالیسوف در بخارا، وی به همراه گروهی از معاصران به تاشکند پناهنده شد و در آنجا روزنامه «قُتُلوش» (نجات) را تأسیس نمود. بعد از انقلاب بخارا ناظر امور مادی و بعداً نماینده مردمی شوروی بخارا در مسکو گردید. | |||
حامدخواجه مهری که از دوستان و همفکران [[میرزا عبدالواحد منظم|منظم]]، [[صدرالدین عینی|عینی]] و حمدی بود، در خانواده قاضی عبدالوهاب خوشنویس دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را نزد پدر آموخت. سپس در مکتب و به خصوص نزد داملاّ اکرامچه که یکی از مدرسان دانشمند و برجسته بود، علوم زمانهاش را فرا گرفت. وی علیرغم این که اندیشمندی برجسته بود، شاعری خوشطبع نیز بود. پس از به خاک و خون کشیده شدن جدیدان، به فرمان امیر عالمخان در تاریخ 9 مارس سال 1918 وی در «ریگخانه» ارک بخارا به دار آویخته شد. | |||
[[حاجی نعمت الله محترم|حاجی نعمتالله محترم]] در «تذکرهالشعرا»، افضل مخدوم پیرمستی در «افضلالتذکار فی ذکرالشعرا والاشعار» و [[صدرالدین عینی]] در «نمونه ادبیات تاجیک»، حامدخواجه مهری را شخصی فاضل، دانشمند و شاعری خوشذوق دانستهاند<ref>زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)، ص 279-280.</ref>. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۳
وی که در کنار میرزا عبدالواحد منظم و صدرالدین عینی یکی از فعالان حرکت جدیدی در بخارا بود، سال 1875 در شهر بخارا به دنیا آمد. پدرش قاضی بود. او از نخستین کسانی بود که به همراه دوستانش منظم، عینی و مهری نخستین مکتب اصول جدید به زبان فارسی تاجیکی را در بخارا تأسیس نمود. همچنین در نشر کتابهای درسی، تأسیس سازمان «تربیه اطفال» و دیگر نهادهای فرهنگی جدیدان نیز نقشی بسزا داشت. پس از واقعه کالیسوف در بخارا، وی به همراه گروهی از معاصران به تاشکند پناهنده شد و در آنجا روزنامه «قُتُلوش» (نجات) را تأسیس نمود. بعد از انقلاب بخارا ناظر امور مادی و بعداً نماینده مردمی شوروی بخارا در مسکو گردید.
حامدخواجه مهری که از دوستان و همفکران منظم، عینی و حمدی بود، در خانواده قاضی عبدالوهاب خوشنویس دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را نزد پدر آموخت. سپس در مکتب و به خصوص نزد داملاّ اکرامچه که یکی از مدرسان دانشمند و برجسته بود، علوم زمانهاش را فرا گرفت. وی علیرغم این که اندیشمندی برجسته بود، شاعری خوشطبع نیز بود. پس از به خاک و خون کشیده شدن جدیدان، به فرمان امیر عالمخان در تاریخ 9 مارس سال 1918 وی در «ریگخانه» ارک بخارا به دار آویخته شد.
حاجی نعمتالله محترم در «تذکرهالشعرا»، افضل مخدوم پیرمستی در «افضلالتذکار فی ذکرالشعرا والاشعار» و صدرالدین عینی در «نمونه ادبیات تاجیک»، حامدخواجه مهری را شخصی فاضل، دانشمند و شاعری خوشذوق دانستهاند[۱].
کتابشناسی
- ↑ زهریی، حسن (1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 279-280.