مراکز مطالعه و تحقیق عکاسی در فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دو سازمان "انستيتوی اپتيک " و " كالج ملی تكنيكی عكاسی و فيلم‌برداری" در كار پژوهش وآموزش عكاسی هستند. موزه مدرسه هنرها و كارهای دستی دارای مجموعه‌ای از دوربين‌های عكاسی و عكس‌های بی‌شماری از نوع داكر و تايپ است. همچنين عكس‌هايی در اين مجموعه وجود دارد كه به آغاز پيدايش عكاسی مربوط می‌شود.موزه محل شالون- سور –سائون(Le musée Nicéphore-Niépce à Chalon-sur-Saône) دارای وسايلی است كه متعلق به نيپس است. اتاق مربوط به تصاوير چاپی ( عكس ) در كتابخانه ملی فرانسه نيز عظيم‌ترين مجموعه عكس دنيا را در خود جای داده كه شامل تعداد بی‌شماری عكس‌های اوليه و مجموعه عكس‌های " نادار " است. گفتنی است يک نسخه از تمامی عكس‌هايی كه چاپ می‌شوند قانونا بايد به كتابخانه ملی تحويل داده شود و بسياری از عكس‌های نمايشگاه‌ها هم به طريق اولی آرشيو می‌شوند. اين مجموعه روز به روز در حال گسترش است. در اين بخش از كتابخانه می‌توان وسيع‌ترين دوره عكس‌های تاريخ عكاسی را از نزديک مطالعه كرد.عكس‌ها برای استفاده علاقمندان در اختيار آنان قرار می‌گيرد و حتی تهيه كپی يا نسخه‌ای از روی آنها نيز امكان‌پذير است.<ref>برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/Mus%C3%A9e_Nic%C3%A9phore-Ni%C3%A9pce</ref> | |||
انجمن عكاسی [[فرانسه]] همچنين دارای مجموعه‌ای از عكس‌های تاريخی است كه می‌توان با درخواست قبلی آنها را مشاهده كرد.اين انجمن در گالری خود نمايشگاه‌های عادی نيز برگزار می‌كند. تعدادی از كتابخانه‌ها دارای بخش‌های عكاسی هستند كه برای استفاده عموم آزاد است. | |||
سازمان‌های فرانسوی بی‌شماری در كنار موسسات خصوصی از عكاسی به نحو قابل ملاحظه‌ای استفاده می‌كنند و در نتيجه باعث پيشرفت آن می‌شوند. از اين ميان می‌توان از مركز ملی پژوهش‌های علمی انستيتوی پاستور، موزه تاريخ طبيعی، كميسيون انرژی اتمی، مدرسه پلی‌تكنيک، رصدخانه‌های مختلف و [[دانشگاه سوربون]] نام برد. | |||
وزارت آموزش و پرورش بخشی برای مطالعات سمعی و بصری تاسيس كرده است كه به عنوان بخشی از انستيتوی آموزش ملی فرانسه مشغول به كار هستند. اين بخش دارای لابراتوار و استوديوهای مخصوص به خود هستند و علاوه بر تهيه عكس، هر نوع پژوهش را برای اهداف آموزشی بر عهده دارد. | |||
در سال 1955 ضمن برگزاری نمايشگاه دو سالانه تصميم گرفته شد كه مركزی بين‌المللی برای عكاسی و فيلم‌برداری تاسيس شود كه اداره مركزی آن در پاريس باشد. اين مركز از وجود اداره مركزی يونسكو در پاريس سود جسته و همكاری صميمانه‌ای نيز با سازمان ملل دارد. اين مركز علاوه بر برگزاری نمايشگاه‌های بين‌المللی، هر دو سال يک بار كنفرانس‌های بين‌المللی به طور متناوب در فرانسه و ديگر كشورها برگزار می‌كند. اين مركز با گردآوری هنرمندان و متخصصان بين‌المللی دست به مطالعاتی در موضوعات روانشناسی تصوير و جامعه‌شناسی از روی آثار عكاسان زده است<ref>نعيمی گورابی، محمد حسين(1392). جامعه و فرهنگ [[فرانسه]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[هنر فرانسه]]؛ [[عكاسی در فرانسه]] | |||
== کتابشناسی == | |||
[[رده:ساختارهای حاکمیتی و غیر حاکمیتی شاخص در زمینه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۹
دو سازمان "انستيتوی اپتيک " و " كالج ملی تكنيكی عكاسی و فيلم‌برداری" در كار پژوهش وآموزش عكاسی هستند. موزه مدرسه هنرها و كارهای دستی دارای مجموعه‌ای از دوربين‌های عكاسی و عكس‌های بی‌شماری از نوع داكر و تايپ است. همچنين عكس‌هايی در اين مجموعه وجود دارد كه به آغاز پيدايش عكاسی مربوط می‌شود.موزه محل شالون- سور –سائون(Le musée Nicéphore-Niépce à Chalon-sur-Saône) دارای وسايلی است كه متعلق به نيپس است. اتاق مربوط به تصاوير چاپی ( عكس ) در كتابخانه ملی فرانسه نيز عظيم‌ترين مجموعه عكس دنيا را در خود جای داده كه شامل تعداد بی‌شماری عكس‌های اوليه و مجموعه عكس‌های " نادار " است. گفتنی است يک نسخه از تمامی عكس‌هايی كه چاپ می‌شوند قانونا بايد به كتابخانه ملی تحويل داده شود و بسياری از عكس‌های نمايشگاه‌ها هم به طريق اولی آرشيو می‌شوند. اين مجموعه روز به روز در حال گسترش است. در اين بخش از كتابخانه می‌توان وسيع‌ترين دوره عكس‌های تاريخ عكاسی را از نزديک مطالعه كرد.عكس‌ها برای استفاده علاقمندان در اختيار آنان قرار می‌گيرد و حتی تهيه كپی يا نسخه‌ای از روی آنها نيز امكان‌پذير است.[۱]
انجمن عكاسی فرانسه همچنين دارای مجموعه‌ای از عكس‌های تاريخی است كه می‌توان با درخواست قبلی آنها را مشاهده كرد.اين انجمن در گالری خود نمايشگاه‌های عادی نيز برگزار می‌كند. تعدادی از كتابخانه‌ها دارای بخش‌های عكاسی هستند كه برای استفاده عموم آزاد است.
سازمان‌های فرانسوی بی‌شماری در كنار موسسات خصوصی از عكاسی به نحو قابل ملاحظه‌ای استفاده می‌كنند و در نتيجه باعث پيشرفت آن می‌شوند. از اين ميان می‌توان از مركز ملی پژوهش‌های علمی انستيتوی پاستور، موزه تاريخ طبيعی، كميسيون انرژی اتمی، مدرسه پلی‌تكنيک، رصدخانه‌های مختلف و دانشگاه سوربون نام برد.
وزارت آموزش و پرورش بخشی برای مطالعات سمعی و بصری تاسيس كرده است كه به عنوان بخشی از انستيتوی آموزش ملی فرانسه مشغول به كار هستند. اين بخش دارای لابراتوار و استوديوهای مخصوص به خود هستند و علاوه بر تهيه عكس، هر نوع پژوهش را برای اهداف آموزشی بر عهده دارد.
در سال 1955 ضمن برگزاری نمايشگاه دو سالانه تصميم گرفته شد كه مركزی بين‌المللی برای عكاسی و فيلم‌برداری تاسيس شود كه اداره مركزی آن در پاريس باشد. اين مركز از وجود اداره مركزی يونسكو در پاريس سود جسته و همكاری صميمانه‌ای نيز با سازمان ملل دارد. اين مركز علاوه بر برگزاری نمايشگاه‌های بين‌المللی، هر دو سال يک بار كنفرانس‌های بين‌المللی به طور متناوب در فرانسه و ديگر كشورها برگزار می‌كند. اين مركز با گردآوری هنرمندان و متخصصان بين‌المللی دست به مطالعاتی در موضوعات روانشناسی تصوير و جامعه‌شناسی از روی آثار عكاسان زده است[۲].
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ برگرفته از سایت http://fr.wikipedia.org/wiki/Mus%C3%A9e_Nic%C3%A9phore-Ni%C3%A9pce
- ↑ نعيمی گورابی، محمد حسين(1392). جامعه و فرهنگ فرانسه. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)