مسجد بزرگ داکار سنگال: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مسجد بزرگ داکار سنگال.jpg|جایگزین=مسجد بزرگ داکار سنگال|بندانگشتی|مسجد بزرگ داکار سنگال]] | [[پرونده:مسجد بزرگ داکار سنگال.jpg|جایگزین=مسجد بزرگ داکار سنگال|بندانگشتی|مسجد بزرگ داکار سنگال. قابل بازیابی از https://commons.wikimedia.org/]] | ||
مسجد بزرگ داکار یکی مهمترین مراکز برگزاری مراسم دینی که عمدتا با حضور مقامات رسمی کشور و میهمانان خارجی انجام می پذیرد مانند نماز جماعت، نماز جمعه و نماز های اعیاد بزرگ فطر، قربان و.. این مسجد به سبک معماری مراکشی ساخته و در مرکز شهر داکار واقع شده است. مسجد بزرگ داکار که کلنگ افتتاح آن توسط «محمد دیا» مشاور رئیس جمهور در سال 1961 میلادی زده شد و سپس با حضور «حسن دوم» پادشاه مغرب بطور رسمی افتتاح گردید، دارای سبک معماری مغربی است که از معماری اندلسی نیز الهام گرفته است و این مسجد در مساحتی به وسعت پنج هزار مترمربع و با گنجایش ده هزار نفر نمازگزار، بصورت مجموعه بزرگی با چندین ساختمان از جمله: نمازخانه ها، شبستان، وضوخانه، نمازخانه بانوان، پانزده کلاس درس، سالن کنفرانس پانصد نفره، دو آزمایشگاه زبان، مرکز اسناد، بخش های سرپوشیده و دو راهرو منتهی به مناره مسجد است. مناره آن هشتاد متر است که یادآور مسجد «کتوبیا» در مراکش و یا مسجد«جیرالدا» در شهر سویل [[اسپانیا]] می باشد. مناره مذکور جدای از مجموعه مسجد است که توسط راهروی طاق دار بدان متصل می شود و یک بالابر امکان صعود به پشت بام مسجد را می دهد و از آنجا منظره شهر داکار بخوبی نمایان است. داخل مسجد و شبستان با گچ‌بری های زیبایی به سبک معماری مغربی تزئین شده و منبر منبت کاری شده متحرکی برای ایراد خطبه و سخنرانی امام مسجد وجود دارد که امام جماعت بر روی آن به داخل سالن مسجد می آید.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)</ref> | مسجد بزرگ داکار یکی مهمترین مراکز برگزاری مراسم دینی که عمدتا با حضور مقامات رسمی کشور و میهمانان خارجی انجام می پذیرد مانند نماز جماعت، نماز جمعه و نماز های اعیاد بزرگ فطر، قربان و.. این مسجد به سبک معماری مراکشی ساخته و در مرکز شهر داکار واقع شده است. مسجد بزرگ داکار که کلنگ افتتاح آن توسط «محمد دیا» مشاور رئیس جمهور در سال 1961 میلادی زده شد و سپس با حضور «حسن دوم» پادشاه مغرب بطور رسمی افتتاح گردید، دارای سبک معماری مغربی است که از معماری اندلسی نیز الهام گرفته است و این مسجد در مساحتی به وسعت پنج هزار مترمربع و با گنجایش ده هزار نفر نمازگزار، بصورت مجموعه بزرگی با چندین ساختمان از جمله: نمازخانه ها، شبستان، وضوخانه، نمازخانه بانوان، پانزده کلاس درس، سالن کنفرانس پانصد نفره، دو آزمایشگاه زبان، مرکز اسناد، بخش های سرپوشیده و دو راهرو منتهی به مناره مسجد است. مناره آن هشتاد متر است که یادآور مسجد «کتوبیا» در مراکش و یا مسجد«جیرالدا» در شهر سویل [[اسپانیا]] می باشد. مناره مذکور جدای از مجموعه مسجد است که توسط راهروی طاق دار بدان متصل می شود و یک بالابر امکان صعود به پشت بام مسجد را می دهد و از آنجا منظره شهر داکار بخوبی نمایان است. داخل مسجد و شبستان با گچ‌بری های زیبایی به سبک معماری مغربی تزئین شده و منبر منبت کاری شده متحرکی برای ایراد خطبه و سخنرانی امام مسجد وجود دارد که امام جماعت بر روی آن به داخل سالن مسجد می آید.<ref>بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ [[سنگال]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی](در دست انتشار)</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نهادها و مراکز دینی مسلمانان سنگال]]؛ [[مسجد بزرگ طوبا در سنگال]]؛ [[مسجد بزرگ سنت لوئی سنگال]]؛ [[مسجد طریقه تیجانیه سنگال]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۰
مسجد بزرگ داکار یکی مهمترین مراکز برگزاری مراسم دینی که عمدتا با حضور مقامات رسمی کشور و میهمانان خارجی انجام می پذیرد مانند نماز جماعت، نماز جمعه و نماز های اعیاد بزرگ فطر، قربان و.. این مسجد به سبک معماری مراکشی ساخته و در مرکز شهر داکار واقع شده است. مسجد بزرگ داکار که کلنگ افتتاح آن توسط «محمد دیا» مشاور رئیس جمهور در سال 1961 میلادی زده شد و سپس با حضور «حسن دوم» پادشاه مغرب بطور رسمی افتتاح گردید، دارای سبک معماری مغربی است که از معماری اندلسی نیز الهام گرفته است و این مسجد در مساحتی به وسعت پنج هزار مترمربع و با گنجایش ده هزار نفر نمازگزار، بصورت مجموعه بزرگی با چندین ساختمان از جمله: نمازخانه ها، شبستان، وضوخانه، نمازخانه بانوان، پانزده کلاس درس، سالن کنفرانس پانصد نفره، دو آزمایشگاه زبان، مرکز اسناد، بخش های سرپوشیده و دو راهرو منتهی به مناره مسجد است. مناره آن هشتاد متر است که یادآور مسجد «کتوبیا» در مراکش و یا مسجد«جیرالدا» در شهر سویل اسپانیا می باشد. مناره مذکور جدای از مجموعه مسجد است که توسط راهروی طاق دار بدان متصل می شود و یک بالابر امکان صعود به پشت بام مسجد را می دهد و از آنجا منظره شهر داکار بخوبی نمایان است. داخل مسجد و شبستان با گچ‌بری های زیبایی به سبک معماری مغربی تزئین شده و منبر منبت کاری شده متحرکی برای ایراد خطبه و سخنرانی امام مسجد وجود دارد که امام جماعت بر روی آن به داخل سالن مسجد می آید.[۱]
نیز نگاه کنید به
نهادها و مراکز دینی مسلمانان سنگال؛ مسجد بزرگ طوبا در سنگال؛ مسجد بزرگ سنت لوئی سنگال؛ مسجد طریقه تیجانیه سنگال
کتابشناسی
- ↑ بصیری، محمدعلی، فتحی پور، ریحانه (1401).جامعه و فرهنگ سنگال. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(در دست انتشار)