بنگاه روپاواهینی در سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۶

کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش می شد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر ژاپن در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.

تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6 بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با زبان تامیل و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.

علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.

امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد. بر اساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:

کل برنامه های پخش شده در طول ماه: 159.6 ساعت؛
برنامه های تولید شده در داخل: 72.7 درصد؛
برنامه های وارداتی: 26.1 درصد؛
برنامه های برگردان شده به زبان محلی: 1.1 درصد.

برنامه های وارداتی فوق عبارت است از:

سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت؛
برنامه های ورزشی 6.7 ساعت؛
47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است.

برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است. از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.

غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون، معامله می شوند.^[۱]

نیز نگاه کنید به

رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا؛ تلویزیون در سریلانکا؛ بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا

کتابشناسی

↑ رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[:0-1] رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ سریلانکا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-===== بنگاه "روپاواهینی(Rupavahini)" =====
+کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش می شد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر [[ژاپن]] در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.
-کارهای ساختمانی، نصب ماشین آلات و دستگاه های تلویزیونی سریلانکا در سال 1981 توسط ژاپنی ها به اتمام رسید. کارکنان اداری، مهندسین و تکنسین ها زیر نظر متخصصین ژاپنی آموزش‌های لازم را دیدند. کار بنگاه تلویزیونی دولتی سریلانکا در 25 ژانویه 1982 در مجلس از تصویب گذشت. از اواخر سال 1981 برنامه های آزمایشی از تلویزیون پخش میشد تا اینکه در روز 15 فوریه 1982 مراسم افتتاحیه آن با سخنان رئیس جمهور وقت آقای جایاواردانه و سفیر [[ژاپن]] در سریلانکا انجام و در شامگاه همین روز برنامه های تلویزیون با حضور موبدان بودایی، آغاز گردید.
-تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6  بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی ، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب ، وقت باقیمانده با زبان تامیل  و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.
+تلویزیون جزئی از وزارت کشور شده بود و بنام "روپاواهینی Rupavahini" که در زبان سینهالی به معنی " نمایشگر است"، نامگذاری شد. وقت برنامه های آن در آغاز کار از ساعت 6  بعدازظهر تا 10 شب و زبان برنامه ها سینهالی، تامیل و انگلیسی بود .هر روز برنامه کودکان در ابتدا و به دنبال آن برنامه های جوانان و بزرگسالان پخش می شد- سپس تا ساعت 8 شب، وقت باقیمانده با زبان تامیل  و از آن پس تا ساعت 9.5 به زبان سینهالی و بعد اخبار به زبان انگلیسی پخش میشد.
-علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی ، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی ، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.
+علیرغم مباحثات درباره زبان برنامه های تلویزیونی، در ابتدای کار بدلیل نداشتن نیروی متخصص، کلیه برنامه ها به زبان انگلیسی و وارداتی بود تا اینکه کارکنان کم کم با کمک کارشناسان ژاپنی، کانادایی و آلمانی با امور آشنایی بیشتر پیدا کردند – بگونه ای که تا پایان سال 1982 حدود 55.5 درصد کل برنامه های پخش شده، بوسیله کارکنان محلی تولید شده است.
-امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد.
+امروز برنامه های تلویزیونی از ساعت 4.5 بعدازظهر آغاز و عموما درساعت 10.5 تا 11 شب پایان می پذیرد. بر اساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:
-بر اساس جدول‌های منتشره داخلی از کار تلویزیون، نمونه برنامه های ماه فوریه سال 1989 آن به شرح زیر بوده است:
+* کل برنامه های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت؛
+* برنامه های تولید شده در داخل:                    72.7 درصد؛
+* برنامه های وارداتی:                                      26.1 درصد؛
+* برنامه های برگردان شده به زبان محلی:             1.1 درصد.
-کل برنامه های پخش شده در طول ماه:        159.6 ساعت
+برنامه های وارداتی فوق عبارت است از:
-برنامه های تولید شده در داخل:                72.7 درصد
+* سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت؛
+* برنامه های ورزشی 6.7 ساعت؛
+* 47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است.
-برنامه های وارداتی:                              26.1 درصد
+برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است. از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است. با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.
-برنامه های برگردان شده به زبان محلی:      1.1 درصد
+غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون، معامله می شوند.<ref name=":0">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
-برنامه های وارداتی فوق عبارت است از: سریال‌های تلویزیونی 14.3 ساعت، برنامه های ورزشی 6.7 ساعت و 47.7 درصد از مجموع برنامه های کودکان و نوجوانان به مدت 22.2 ساعت نیز از خارج وارد شده است.
+== نیز نگاه کنید به ==
+[[رسانه‌ها و وسائل ارتباط جمعی سریلانکا]]؛ [[تلویزیون در سریلانکا]]؛ [[بنگاه تلویزیونی مستقل سریلانکا]]
-برنامه های محلی تولید شده در همین ماه مجموعا 119.1 ساعت بوده است که 62.6 درصد آن به زبان سینهالی ، 21.8 درصد تامیل و 15.6 درصد به زبان انگلیسی پخش شده است. حدود 48.8 درصد کل برنامه های تولید شده در داخل را اخبار زبان‌های محلی تشکیل میدهد. به استثنای وقت‌هایی که صرف پخش اخبار شده، میتوان نتیجه گرفت که وقت زبان انگلیسی تقریبا برابر وقت برنامه هایی است که به زبان محلی پخش شده است.
-از مجموع 159.6 ساعت برنامه های پخش شده در ماه فوریه 1989 خدود 10.6 ساعت آنرا طبلیغات تجاری و 27.6 ساعت آنرا بنگاه های تجاری و غیره بانی شده اند و بقیه را تلویزیون تولید یا خریداری کرده است.
-با کنار گذاشتن طبلیغات تجاری که معمولا به صورت مکرر پخش می شود، از مجموع 149 ساعت برنامه، 16 ساعت آن تکراری بوده است.
-غالب برنامه های خارجی در سال 1989 به ترتیب از کشورهای آمریکا، انگلیس ، آلمان غربی و ژاپن خریداری شده است. دیگر کشورهای جهان که زبانشان انگلیسی نیست و فیلم‌هایی که به انگلیس دوبله یا حداقل زیرنویس نشده باشند نمی توانند در این بازار رقابتی داشته باشند. کلیه برنامه های خارجی اعم از سریال‌ها، برنامه های کودکان و غیره پس از بررسی کافی و اعلام نظر مساعد توسط کمیته خرید تلویزیون ، معامله میشوند.<ref name=":0">رکنی، مهدیقلی (1391). جامعه و فرهنگ [[سریلانکا]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>
 == کتابشناسی ==
+<references />
+[[رده:رادیو و تلویزیون]]