پوشش جنگلی در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:161728074184072-irannaz-com-300x200.jpg|بندانگشتی|جنگل بامبو در چین]] | [[پرونده:161728074184072-irannaz-com-300x200.jpg|بندانگشتی|جنگل بامبو در چین. قابل بازیابی از https://www.farmatma.in/bamboo-cultivation/]][[چین|کشور چین]] بیش از 158 میلیون و 940 هزار هکتار جنگل دارد و این میزان 55/16 درصد از مساحت کل کشور [[چین]] را پوشش داده است. از این لحاظ، [[چین]] در ردیف کشورهای با پوشش جنگلی کم قرار دارد، چون میزان متوسط پوشش جنگلی جهان 8/30 درصد است. | ||
=== جنگل های [[چین]] === | === جنگل های [[چین]] === | ||
جنگلهای طبیعی [[چین]] عمدتا در شمال شرق و جنوب غرب و جلگههای شرقی [[چین]] که دارای جمعیت فراوان و اقتصاد پیشرفته است، واقع شده و مناطق شمال غربی این کشور جنگلهای کمی دارند.تنوع درختان جنگلی [[چین]] فروان است. برای نمونه، بیش از 2800 نوع درخت آربور وجود دارد. در حال حاضر، مساحت جنگلهای مصنوعی [[چین]] به 33 میلیون و 790 هزار هکتار رسیده و از این لحاظ [[چین]] در مقام نخست جهان قرار دارد. | جنگلهای طبیعی [[چین]] عمدتا در شمال شرق و جنوب غرب و جلگههای شرقی [[چین]] که دارای جمعیت فراوان و اقتصاد پیشرفته است، واقع شده و مناطق شمال غربی این کشور جنگلهای کمی دارند.تنوع درختان جنگلی [[چین]] فروان است. برای نمونه، بیش از 2800 نوع درخت آربور وجود دارد. در حال حاضر، مساحت جنگلهای مصنوعی [[چین]] به 33 میلیون و 790 هزار هکتار رسیده و از این لحاظ [[چین]] در مقام نخست جهان قرار دارد. | ||
مناطق | === مناطق جنگلی [[چین]] === | ||
عمده مناطق جنگلی [[چین]] عبارتند از: منطقهی جنگلی شمال شرق که جنگلهای «داشینگ آنلینگ»، «شیائو شینگ آنلینگ» و کوه «چانگ باشن» در آن واقع شده و بزرگترین منطقهی جنگلهای طبیعی [[چین]] به شمار میرود. منطقهی جنگلی جنوب غرب کشور که شامل مناطق جنگلی کوه «هنگدوان»، کوه «هیمالیا»، کنارههای رود «یالوزانگبو» و غیره را میشود، دومین منطقهی جنگلی بزرگ [[چین]] است<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.62. </ref>. | |||
عمده مناطق جنگلی [[چین]] عبارتند از: منطقهی جنگلی شمال شرق که جنگلهای «داشینگ آنلینگ»، «شیائو شینگ آنلینگ» و کوه «چانگ باشن» در آن واقع شده و بزرگترین منطقهی جنگلهای طبیعی [[چین]] به شمار میرود. منطقهی جنگلی جنوب غرب کشور که شامل مناطق جنگلی کوه «هنگدوان»، کوه «هیمالیا»، کنارههای رود «یالوزانگبو» و غیره را میشود، دومین منطقهی جنگلی بزرگ [[چین]] است<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[جغرافیای طبیعی در چین]]؛ [[پوشش گیاهی در چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۴
کشور چین بیش از 158 میلیون و 940 هزار هکتار جنگل دارد و این میزان 55/16 درصد از مساحت کل کشور چین را پوشش داده است. از این لحاظ، چین در ردیف کشورهای با پوشش جنگلی کم قرار دارد، چون میزان متوسط پوشش جنگلی جهان 8/30 درصد است.
جنگل های چین
جنگلهای طبیعی چین عمدتا در شمال شرق و جنوب غرب و جلگههای شرقی چین که دارای جمعیت فراوان و اقتصاد پیشرفته است، واقع شده و مناطق شمال غربی این کشور جنگلهای کمی دارند.تنوع درختان جنگلی چین فروان است. برای نمونه، بیش از 2800 نوع درخت آربور وجود دارد. در حال حاضر، مساحت جنگلهای مصنوعی چین به 33 میلیون و 790 هزار هکتار رسیده و از این لحاظ چین در مقام نخست جهان قرار دارد.
مناطق جنگلی چین
عمده مناطق جنگلی چین عبارتند از: منطقهی جنگلی شمال شرق که جنگلهای «داشینگ آنلینگ»، «شیائو شینگ آنلینگ» و کوه «چانگ باشن» در آن واقع شده و بزرگترین منطقهی جنگلهای طبیعی چین به شمار میرود. منطقهی جنگلی جنوب غرب کشور که شامل مناطق جنگلی کوه «هنگدوان»، کوه «هیمالیا»، کنارههای رود «یالوزانگبو» و غیره را میشود، دومین منطقهی جنگلی بزرگ چین است[۱].
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی در چین؛ پوشش گیاهی در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.62.