بودجه و بدهی های خارجی تاجیکستان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۶

یکی از ویژگی‌های اصلی بودجه‌ی جمهوری تاجیکستان از آغاز استقلال تاکنون، وابستگی آن به تحقق تولید دو محصول پنبه و آلومینیوم است. به عبارت دیگر تاجیکستان بر اساس سیاست استعماری و استثماری

نمودار 1

شوروی سابق به یک کشور تک محصولی پنبه و پس از آن آلومینیوم تبدیل شده است. به عبارت دیگر تحقق حدود 70% بودجه‌ی این کشور منوط به تحقق تولید این دو محصول است. از دیگر ویژگی‌های اصلی بودجه‌ی تاجیکستان از سال 2001 میلادی به بعد جهت‌گیری آن به سمت کاهش سطح فقر، افزایش ارزش پول ملی، افزایش تولید محصولات داخلی به میزان 6/7%، سرمایه‌های خارجی، کاهش کسری بودجه، پیشبینی تورم 12/4 درصدی توسعه‌ی اقتصادی در بخش اقتصاد خرد می‌باشد.

امروزه تاجیکستان به دلیل بیش از پنج سال جنگ تقریباً تمام عیار داخلی که از سال 1992 میلادی در این کشور آغاز شد و موجب رکود شدید فعالیت تمامی بخش‌های اقتصادی گردید فاقد هرگونه ذخایر ارزی و غیر ارزی می‌باشد و حتی در برخی موارد ناگزیر شده تا قسمتی از سرزمین و تأسیسات خود را به عنوان ضمانت در اختیار برخی از کشورها از جمله روسیه قرار دهد تا بتواند از این کشورها وام و اعتبار مالی دریافت نماید که به عنوان نمونه می‌‌توان به سد نارک مه یکی از بزرگترین سدهای تاجیکستان از نظر حجم دریاچه‌ی پشت سد و تولید انرژی الکتریکی است اشاره نمود که مالکیت آن به عنوان ضمانت وام‌های دریافتی تاجیکستان از روسیه در اختیار مسکو قرار گرفته است.

برخی منابع کل بدهی خارجی تاجیکستان را 984 میلیون و 700 هزار دلار اعلام نموده‌اند که بالاترین رقم بدهی در بین کشورهای آسیای مرکزی و ماوراء قفقاز است که بیش از یک چهارم این مبلغ از سوی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در اختیار این جمهوری قرار گرفته است. همچنین بانک جهانی در سال جاری (1379) نیز 98 میلیون دلار وام دیگر در اختیار تاجیکستان قرار داد. اما بر اساس گزارش برخی منابع موثق، بدهی خارجی این کشور حدود 12 میلیارد دلار است. در همین راستا موسسه فرهنگی سپهر که ریاست آن را دولت عثمان برعهده دارد در یکی از نشریات خود در دی ماه 1379 بدهی سرانه‌ی خارجی هر فرد تاجیک را دو هزار دلار اعلام کرد که با در نظر گرفتن جمعیت بیش از 6 میلیونی تاجیکستان میزان بدهی‌های خارجی این کشور به بیش از 12 میلیارد می‌رسد که تقریباً بیش از بیست برابر بودجه‌ی سالانه‌ی کشور است^[۱].

بدهی‌های خارجی تاجیکستان به نهادهای بین‌المللی و سایر کشورها طی 18سال استقلال این کشور نزدیک به 300 میلیون دلار است^[۲].

نیز نگاه کنید به

جامعه و نظام اجتماعی تاجیکستان؛ وضعیت اقتصادی و معیشتی در تاجیکستان

کتابشناسی

↑ برگرفته از https://www.worldbank.org/2011
↑ زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 121-122

[1] برگرفته از https://www.worldbank.org/2011

[2] زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص. 121-122

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 یکی از ویژگی‌های اصلی بودجه‌ی جمهوری [[تاجیکستان]] از آغاز استقلال تاکنون، وابستگی آن به تحقق تولید دو محصول پنبه و آلومینیوم است. به عبارت دیگر [[تاجیکستان]] بر اساس سیاست استعماری و استثماری [[پرونده:بدهی خارجی.png|بندانگشتی|نمودار 1]]شوروی سابق به یک کشور تک محصولی پنبه و پس از آن آلومینیوم تبدیل شده است. به عبارت دیگر تحقق حدود 70% بودجه‌ی این کشور منوط به تحقق تولید این دو محصول است. از دیگر ویژگی‌های اصلی بودجه‌ی [[تاجیکستان]] از سال 2001 میلادی به بعد جهت‌گیری آن به سمت کاهش سطح فقر، افزایش ارزش پول ملی، افزایش تولید محصولات داخلی به میزان 6/7%، سرمایه‌های خارجی، کاهش کسری بودجه، پیشبینی تورم 12/4 درصدی توسعه‌ی اقتصادی در بخش اقتصاد خرد می‌باشد.
-امروزه [[تاجیکستان]] به دلیل بیش از پنج سال جنگ تقریباً تمام عیار داخلی که از سال 1992 میلادی در این کشور آغاز شد و موجب رکود شدید فعالیت تمامی بخش‌های اقتصادی گردید فاقد هرگونه ذخایر ارزی و غیر ارزی می‌باشد و حتی در برخی موارد ناگزیر شده تا قسمتی از سرزمین و تأسیسات خود را به عنوان ضمانت در اختیار برخی از کشورها از جمله [[روسیه]] قرار دهد تا بتواند از این کشورها وام و اعتبار مالی دریافت نماید که به عنوان نمونه می‌توان به سد نارک مه یکی از بزرگترین سدهای [[تاجیکستان]] از نظر حجم دریاچه‌ی پشت سد و تولید انرژی الکتریکی است اشاره نمود که مالکیت آن به عنوان ضمانت وام‌های دریافتی [[تاجیکستان]] از [[روسیه]] در اختیار [[مسکو]] قرار گرفته است.
+امروزه [[تاجیکستان]] به دلیل بیش از پنج سال جنگ تقریباً تمام عیار داخلی که از سال 1992 میلادی در این کشور آغاز شد و موجب رکود شدید فعالیت تمامی بخش‌های اقتصادی گردید فاقد هرگونه ذخایر ارزی و غیر ارزی می‌باشد و حتی در برخی موارد ناگزیر شده تا قسمتی از سرزمین و تأسیسات خود را به عنوان ضمانت در اختیار برخی از کشورها از جمله [[روسیه]] قرار دهد تا بتواند از این کشورها وام و اعتبار مالی دریافت نماید که به عنوان نمونه می‌‌توان به سد نارک مه یکی از بزرگترین سدهای [[تاجیکستان]] از نظر حجم دریاچه‌ی پشت سد و تولید انرژی الکتریکی است اشاره نمود که مالکیت آن به عنوان ضمانت وام‌های دریافتی [[تاجیکستان]] از [[روسیه]] در اختیار [[مسکو]] قرار گرفته است.
 برخی منابع کل بدهی خارجی [[تاجیکستان]] را 984 میلیون و 700 هزار دلار اعلام نموده‌اند که بالاترین رقم بدهی در بین کشورهای آسیای مرکزی و ماوراء قفقاز است که بیش از یک چهارم این مبلغ از سوی بانک جهانی و صندوق بین‌المللی پول در اختیار این جمهوری قرار گرفته است. همچنین بانک جهانی در سال جاری (1379) نیز 98 میلیون دلار وام دیگر در اختیار [[تاجیکستان]] قرار داد. اما بر اساس گزارش برخی منابع موثق، بدهی خارجی این کشور حدود 12 میلیارد دلار است. در همین راستا موسسه فرهنگی سپهر که ریاست آن را دولت عثمان برعهده دارد در یکی از نشریات خود در دی ماه 1379 بدهی سرانه‌ی خارجی هر فرد تاجیک را دو هزار دلار اعلام کرد که با در نظر گرفتن جمعیت بیش از 6 میلیونی [[تاجیکستان]] میزان بدهی‌های خارجی این کشور به بیش از 12 میلیارد می‌رسد که تقریباً بیش از بیست برابر بودجه‌ی سالانه‌ی کشور است<ref>برگرفته از https://www.worldbank.org/2011</ref>.