قیام جنان گوان در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «بندانگشتی|تصویر سون یات سن === مقدمه === در اول دسامبر 1907، بار دیگر سون یات سِن در جنان گوان( Zhenanguan)، منطقه‌ی مرزی میان استان یونَن و ویتنام، قیام تازهای علیه دولت چینگ آغاز کرد، ولی این قیام هم مانند حرکت‌های پیشین پس از 7 روز...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:56.jpg|بندانگشتی|تصویر سون یات سن]] | [[پرونده:56.jpg|بندانگشتی|تصویر سون یات سن. قابل بازیابی از https://briqjournal.com/en/the-centenary-sun-yat-sens-death-the-1911-chinese-revolution-and-sun-yat-sens-enduring-legacy]] | ||
=== مقدمه === | === مقدمه === | ||
در اول دسامبر 1907، بار دیگر سون یات سِن در جنان گوان( Zhenanguan)، منطقه‌ی مرزی میان استان یونَن و ویتنام، قیام تازهای علیه دولت چینگ آغاز کرد، ولی این قیام هم مانند حرکت‌های پیشین پس از 7 روز درگیری شدید سرکوب شد. در همین سال 4 مورد قیام دیگر در مناطق مختلف سازماندهی شد که همگی یکی پس از دیگری سرکوب شدند.به خاطر عدم موفقیت این قیام‌ها، شخصیت و رهبری سون یات سِن تا حدودی زیر سئوال رفت و برخی از عوامل درون تشکیلاتی در صدد برکناری وی از رهبری انقلاب برآمدند و در توکیو با صدور اطلاعیه‌ای که در مطبوعات نیز منتشر گردید، او را متهم به سوء استفاده و بهره‌برداری شخصی از این قیام‌ها کردند. | در اول دسامبر 1907، بار دیگر [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] در جنان گوان( Zhenanguan)، منطقه‌ی مرزی میان استان یونَن و ویتنام، قیام تازهای علیه [[سلسله چینگ|دولت چینگ]] آغاز کرد، ولی این قیام هم مانند حرکت‌های پیشین پس از 7 روز درگیری شدید سرکوب شد. در همین سال 4 مورد قیام دیگر در مناطق مختلف سازماندهی شد که همگی یکی پس از دیگری سرکوب شدند.به خاطر عدم موفقیت این قیام‌ها، شخصیت و رهبری [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] تا حدودی زیر سئوال رفت و برخی از عوامل درون تشکیلاتی در صدد برکناری وی از رهبری انقلاب برآمدند و در [[توکیو]] با صدور اطلاعیه‌ای که در مطبوعات نیز منتشر گردید، او را متهم به سوء استفاده و بهره‌برداری شخصی از این قیام‌ها کردند. | ||
=== اقدامات سون یات سن === | === اقدامات [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سن]] === | ||
در این مقطع انقلابیون به دو دسته‌ی طرفدار و مخالف سون یات سِن تقسیم شدند. سون در سال1910 در [[سنگاپور]] اقدام به تأسیس «کتابخانه‌ی چین متحد» کرد ولی در همان سال ستاد و مقر تشکیلات انقلابیون برای کاهش تب ضد سون | در این مقطع انقلابیون به دو دسته‌ی طرفدار و مخالف [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] تقسیم شدند. [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] در سال1910 در [[سنگاپور]] اقدام به تأسیس «کتابخانه‌ی چین متحد» کرد ولی در همان سال ستاد و مقر تشکیلات انقلابیون برای کاهش تب ضد [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]]، از [[سنگاپور]] به [[مالزی]] منتقل شد. در [[مالزی]] بود که [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون]] و طرفدارانش نخستین روزنامه‌ی انقلابی به [[زبان چینی]] را منتشر ساختند. | ||
در سال1910، در مالزی کنفرانسی برای حمایت از انقلاب [[چین]] تشکیل شد که در آن سون یات سِن از شرکت کنندگان و هواداران درخواست کمک مالی بیشتری کرد که مبلغ 187هزار دلار هنگ‌کنگ اعانه از سرتاسر مالزی جمع آوری شد. | در سال1910، در مالزی کنفرانسی برای حمایت از انقلاب [[چین]] تشکیل شد که در آن [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] از شرکت کنندگان و هواداران درخواست کمک مالی بیشتری کرد که مبلغ 187هزار دلار هنگ‌کنگ اعانه از سرتاسر [[مالزی]] جمع آوری شد. | ||
=== شورش ها === | === شورش ها === | ||
در27 ماه آوریل1911، شورش دیگری در گوانگ جو تحت عنوان«شورش | در27 ماه آوریل1911، شورش دیگری در گوانگ جو تحت عنوان«شورش تپه ی گل زرد (Yellow Flower Revolt)» علیه [[سلسله چینگ|حکومت چینگ]] به وقوع پیوست که باز هم به شدت سرکوب و اغلب شرکت کنندگان در این شورش به قتل رسیدند. | ||
متعاقب آن شورش دیگری در 10 اکتبر 1911، این بار توسط نظامیان پادگانی در شهر ووچانگ (Wuchang) رخ داد که رهبری آن را لی یوان خونگ (Li Yuan Hong) فرمانده پادگان با شرکت سربازان و افسران این پادگان بر عهده داشت. با گسترش این شورش به سایر شهرها و حمایت مردم و سایر گروه‌ها، بالاخره حکومت و سیستم دو هزار ساله‌ی امپراتوری [[چین]] فروریخت و [[سلسله چینگ|دولت چینگ]] سقوط کرد. اگرچه [[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین|سون یات سِن]] که هنوز در خارج از کشور به سر می برد، در این شورش نقشی نداشت، ولی به محض اطلاع یافتن از آن، فورا در 21 دسامبر به [[چین]] بازگشت<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.171-172.</ref>. | |||
=== کتابشناسی | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۶
مقدمه
در اول دسامبر 1907، بار دیگر سون یات سِن در جنان گوان( Zhenanguan)، منطقه‌ی مرزی میان استان یونَن و ویتنام، قیام تازهای علیه دولت چینگ آغاز کرد، ولی این قیام هم مانند حرکت‌های پیشین پس از 7 روز درگیری شدید سرکوب شد. در همین سال 4 مورد قیام دیگر در مناطق مختلف سازماندهی شد که همگی یکی پس از دیگری سرکوب شدند.به خاطر عدم موفقیت این قیام‌ها، شخصیت و رهبری سون یات سِن تا حدودی زیر سئوال رفت و برخی از عوامل درون تشکیلاتی در صدد برکناری وی از رهبری انقلاب برآمدند و در توکیو با صدور اطلاعیه‌ای که در مطبوعات نیز منتشر گردید، او را متهم به سوء استفاده و بهره‌برداری شخصی از این قیام‌ها کردند.
اقدامات سون یات سن
در این مقطع انقلابیون به دو دسته‌ی طرفدار و مخالف سون یات سِن تقسیم شدند. سون در سال1910 در سنگاپور اقدام به تأسیس «کتابخانه‌ی چین متحد» کرد ولی در همان سال ستاد و مقر تشکیلات انقلابیون برای کاهش تب ضد سون یات سِن، از سنگاپور به مالزی منتقل شد. در مالزی بود که سون و طرفدارانش نخستین روزنامه‌ی انقلابی به زبان چینی را منتشر ساختند.
در سال1910، در مالزی کنفرانسی برای حمایت از انقلاب چین تشکیل شد که در آن سون یات سِن از شرکت کنندگان و هواداران درخواست کمک مالی بیشتری کرد که مبلغ 187هزار دلار هنگ‌کنگ اعانه از سرتاسر مالزی جمع آوری شد.
شورش ها
در27 ماه آوریل1911، شورش دیگری در گوانگ جو تحت عنوان«شورش تپه ی گل زرد (Yellow Flower Revolt)» علیه حکومت چینگ به وقوع پیوست که باز هم به شدت سرکوب و اغلب شرکت کنندگان در این شورش به قتل رسیدند.
متعاقب آن شورش دیگری در 10 اکتبر 1911، این بار توسط نظامیان پادگانی در شهر ووچانگ (Wuchang) رخ داد که رهبری آن را لی یوان خونگ (Li Yuan Hong) فرمانده پادگان با شرکت سربازان و افسران این پادگان بر عهده داشت. با گسترش این شورش به سایر شهرها و حمایت مردم و سایر گروه‌ها، بالاخره حکومت و سیستم دو هزار ساله‌ی امپراتوری چین فروریخت و دولت چینگ سقوط کرد. اگرچه سون یات سِن که هنوز در خارج از کشور به سر می برد، در این شورش نقشی نداشت، ولی به محض اطلاع یافتن از آن، فورا در 21 دسامبر به چین بازگشت[۱].
نیز نگاه کنید به
سون یات سن، بنیانگذار جمهوری چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.171-172.