شالوده سیاست فرهنگی چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
خط‌مشی اصلی و بنیان سیاست فرهنگی | خط‌مشی اصلی و بنیان [[سیاست های فرهنگی چین|سیاست فرهنگی چین]] عبارت است از: | ||
هدایت جامعه برای ایجاد وحدت قومی، تمرکز بر بازسازی اقتصادی، تأکید بر چهار اصل اساسی سیاست خارجی، تأکید بر اصلاحات و سیاست درهای باز، دستیابی به اعتماد به نفس اجتماعی، و تلاش برای تبدیل چین به کشوری با فرهنگ و تمدنی مدرن، سوسیالیستی، مردم‌سالار و مرفه. | هدایت جامعه برای ایجاد وحدت قومی، تمرکز بر بازسازی اقتصادی، تأکید بر چهار اصل اساسی سیاست خارجی، تأکید بر اصلاحات و سیاست درهای باز، دستیابی به اعتماد به نفس اجتماعی، و تلاش برای تبدیل [[چین]] به کشوری با فرهنگ و تمدنی مدرن، سوسیالیستی، مردم‌سالار و مرفه. | ||
جیانگ‌زمین، رئیس‌جمهور سابق این کشور، در پانزدهمین کنگره‌ی ملی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، توسعه‌ی اقتصاد، سیاست و فرهنگ با ویژگی سوسیالیستی [[چین]] را به‌عنوان برنامه‌ی اساسی حزب در مرحله‌ی آغازین تمدن سوسیالیستی مورد اشاره قرار داده و اهداف و چارچوب توسعه‌ی فرهنگ سوسیالیستی با مشخصه‌ی چینی را این‌گونه بیان کرد: <blockquote>«ساختن فرهنگی سوسیالیستی با ویژگی چینی با در نظر گرفتن مارکسیسم به عنوان رهنمود، و با هدف تربیت مردم برای دستیابی آن‌ها به آرمان‌های متعالی، انسجام اخلاقی، آموزش خوب و درکی قوی از نظم، ایجاد فرهنگ سوسیالیست ملی، علمی و مورد پسند که مناسب نوسازی جهان و آینده است می‌باشد. برای انجام چنین کاری، باید بر تجهیز تمام حزب به درک نظریه‌ی دِنگ‌شیائوپنگ و آموزش آن به مردم تأکیدکنیم. برای افزایش استانداردهای ایدئولوژیکی و اخلاقی و بالا بردن سطح آموزشی، علمی و فرهنگی تمام ملت تلاش کنیم. باید با تأکید بر پیشرفت و شکوفایی فعالیت‌های آکادمیک، هنر و | جیانگ‌زمین، رئیس‌جمهور سابق این کشور، در پانزدهمین کنگره‌ی ملی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]]، توسعه‌ی اقتصاد، سیاست و فرهنگ با ویژگی سوسیالیستی [[چین]] را به‌عنوان برنامه‌ی اساسی حزب در مرحله‌ی آغازین تمدن سوسیالیستی مورد اشاره قرار داده و اهداف و چارچوب توسعه‌ی فرهنگ سوسیالیستی با مشخصه‌ی چینی را این‌گونه بیان کرد: <blockquote>«ساختن فرهنگی سوسیالیستی با ویژگی چینی با در نظر گرفتن مارکسیسم به عنوان رهنمود، و با هدف تربیت مردم برای دستیابی آن‌ها به آرمان‌های متعالی، انسجام اخلاقی، آموزش خوب و درکی قوی از نظم، ایجاد فرهنگ سوسیالیست ملی، علمی و مورد پسند که مناسب نوسازی جهان و آینده است می‌باشد. برای انجام چنین کاری، باید بر تجهیز تمام حزب به درک نظریه‌ی دِنگ‌شیائوپنگ و آموزش آن به مردم تأکیدکنیم. برای افزایش استانداردهای ایدئولوژیکی و اخلاقی و بالا بردن سطح آموزشی، علمی و فرهنگی تمام ملت تلاش کنیم. باید با تأکید بر پیشرفت و شکوفایی فعالیت‌های آکادمیک، [[هنر در چین|هنر]] و [[ادبیات چینی|ادبیات]]، به مردم و سوسیالیسم خدمت كرده و به اصل (شکوفایی صدها گل و رقابت صدها مکتب فکری) پایبند باشیم. بایستی با در نظر داشتن واقعیات چین، ایدئولوژی و اخلاق سوسیالیستی را گسترش دهیم و سنت‌های فرهنگی اصیلی که از گذشتگان به ما رسیده است را ادامه دهیم. ما باید در این راه مزیت‌های فرهنگی سایر كشورها را نیز جذب کنیم.»<ref>گائو ،شوشون(1390). مؤسسات، مقررات و قوانین فرهنگی [[چین]].ترجمه فاطمه فضایلی.تهران: انتشارات راه دان. چاپ اول </ref></blockquote>همین اهداف، در چشم‌انداز و [[سیاست های فرهنگی چین|سیاست توسعه‌ی فرهنگی چین]] مد نظر قرار گرفته است.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 495-496.</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[نظام فرهنگی چین]]؛ [[سیاست های فرهنگی چین]] | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[نظام فرهنگی چین]]؛ [[سیاست های فرهنگی چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:سیاست ها ، قوانین، مقررات و برنامه های کلان در زمینه مفاخر و میراث فرهنگی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۲
خط‌مشی اصلی و بنیان سیاست فرهنگی چین عبارت است از:
هدایت جامعه برای ایجاد وحدت قومی، تمرکز بر بازسازی اقتصادی، تأکید بر چهار اصل اساسی سیاست خارجی، تأکید بر اصلاحات و سیاست درهای باز، دستیابی به اعتماد به نفس اجتماعی، و تلاش برای تبدیل چین به کشوری با فرهنگ و تمدنی مدرن، سوسیالیستی، مردم‌سالار و مرفه.
جیانگ‌زمین، رئیس‌جمهور سابق این کشور، در پانزدهمین کنگره‌ی ملی حزب کمونیست چین، توسعه‌ی اقتصاد، سیاست و فرهنگ با ویژگی سوسیالیستی چین را به‌عنوان برنامه‌ی اساسی حزب در مرحله‌ی آغازین تمدن سوسیالیستی مورد اشاره قرار داده و اهداف و چارچوب توسعه‌ی فرهنگ سوسیالیستی با مشخصه‌ی چینی را این‌گونه بیان کرد:
«ساختن فرهنگی سوسیالیستی با ویژگی چینی با در نظر گرفتن مارکسیسم به عنوان رهنمود، و با هدف تربیت مردم برای دستیابی آن‌ها به آرمان‌های متعالی، انسجام اخلاقی، آموزش خوب و درکی قوی از نظم، ایجاد فرهنگ سوسیالیست ملی، علمی و مورد پسند که مناسب نوسازی جهان و آینده است می‌باشد. برای انجام چنین کاری، باید بر تجهیز تمام حزب به درک نظریه‌ی دِنگ‌شیائوپنگ و آموزش آن به مردم تأکیدکنیم. برای افزایش استانداردهای ایدئولوژیکی و اخلاقی و بالا بردن سطح آموزشی، علمی و فرهنگی تمام ملت تلاش کنیم. باید با تأکید بر پیشرفت و شکوفایی فعالیت‌های آکادمیک، هنر و ادبیات، به مردم و سوسیالیسم خدمت كرده و به اصل (شکوفایی صدها گل و رقابت صدها مکتب فکری) پایبند باشیم. بایستی با در نظر داشتن واقعیات چین، ایدئولوژی و اخلاق سوسیالیستی را گسترش دهیم و سنت‌های فرهنگی اصیلی که از گذشتگان به ما رسیده است را ادامه دهیم. ما باید در این راه مزیت‌های فرهنگی سایر كشورها را نیز جذب کنیم.»[۱]
همین اهداف، در چشم‌انداز و سیاست توسعه‌ی فرهنگی چین مد نظر قرار گرفته است.[۲]
نیز نگاه کنید به
نظام فرهنگی چین؛ سیاست های فرهنگی چین
کتابشناسی
- ↑ گائو ،شوشون(1390). مؤسسات، مقررات و قوانین فرهنگی چین.ترجمه فاطمه فضایلی.تهران: انتشارات راه دان. چاپ اول
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 495-496.