|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| *'''''آمار و ارقام (۲۰۲۴)'''''
| | #تغییر_مسیر [[شهرنشینی و روستانشینی در بنگلادش]] |
| - جمعیت شهرنشین: حدود ۶۷ میلیون نفر (۳۹٪ کل جمعیت)
| |
| | |
| - جمعیت روستانشین: حدود ۱۰۵ میلیون نفر (۶۱٪ کل جمعیت)
| |
| | |
| - نرخ رشد سالانه شهرنشینی: ۳.۲٪
| |
| | |
| - بزرگترین شهر: داکا با جمعیتی حدود ۲۲ میلیون نفر
| |
| *'''''مقایسه شهرنشینی و روستانشینی:'''''
| |
| ''۱. اشتغال:''
| |
| | |
| - شهری: صنایع تولیدی، خدمات، و فعالیتهای غیررسمی اقتصادی از جمله مشاغل رایج در مناطق شهری هستند.
| |
| | |
| - روستایی: کشاورزی، ماهیگیری و صنایعدستی همچنان اصلیترین منابع درآمدی مناطق روستایی را تشکیل میدهند.
| |
| | |
| ''۲. دسترسی به خدمات:''
| |
| | |
| - شهری: مناطق شهری دسترسی بهتری به خدمات اساسی مانند آموزش، بهداشت و زیرساختهای شهری دارند.
| |
| | |
| - روستایی: در مناطق روستایی، دسترسی به خدمات پایه محدودتر است و کیفیت خدمات ارائهشده اغلب پایینتر است.
| |
| | |
| ''۳. چالشها:''
| |
| | |
| - شهری: مشکلاتی مانند ازدحام جمعیت، آلودگی هوا و کمبود مسکن مناسب از چالشهای اصلی در شهرها بهویژه در داکا هستند.
| |
| | |
| - روستایی: فقر، کمبود فرصتهای شغلی و آسیبپذیری در برابر بلایای طبیعی از مشکلات عمده مناطق روستایی به شمار میروند.
| |
| *'''''تحلیل و روندها:'''''
| |
| ''۱. شهرنشینی سریع:'' [[بنگلادش]] از سریعترین نرخهای شهرنشینی در جهان برخوردار است. این امر بهواسطهٔ مهاجرت گسترده روستاییان به شهرها و افزایش طبیعی جمعیت در مناطق شهری رخداده است.
| |
| | |
| ''۲. فشار بر زیرساختهای شهری:'' رشد سریع شهرهای بزرگ مانند داکا باعث فشار شدید بر زیرساختهای شهری، مسکن و خدمات شده است. این رشد سریع با کمبودهای زیادی همراه بوده و نیاز به توسعه پایدار شهری بیشتر احساس میشود.
| |
| | |
| ۳. تغییر ساختار اقتصادی: باتوجهبه روند شهرنشینی و صنعتیشدن، اقتصاد [[بنگلادش]] از یک اقتصاد کشاورزی به سمت اقتصاد متنوعتر با رشد بخشهای صنعتی و خدماتی تغییر یافته است.
| |
| | |
| ''۴. چالشهای مناطق روستایی:'' باوجود کاهش جمعیت نسبی در روستاها، این مناطق همچنان با مشکلاتی مانند فقر گسترده، بیکاری، و آسیبپذیری در برابر بلایای طبیعی مانند سیل و خشکسالی مواجه هستند.
| |
| | |
| ''۵. نابرابری بین شهر و روستا:'' اختلاف چشمگیری بین درآمد، فرصتها و کیفیت زندگی در مناطق شهری و روستایی وجود دارد که یکی از مهمترین چالشهای توسعه پایدار [[بنگلادش]] است.
| |
| | |
| ''۶. سیاستهای توسعه متوازن:'' دولت [[بنگلادش]] با اتخاذ برنامههای توسعهای سعی دارد تا شکاف بین مناطق شهری و روستایی را کاهش دهد و از تمرکز بیش از حد بر شهرهای بزرگ جلوگیری کند. این سیاستها برای ارتقای زیرساختها، ایجاد فرصتهای شغلی و کاهش نابرابریهای اقتصادی و اجتماعی طراحی شدهاند.
| |
| | |
| این تحلیل نشان میدهد که [[بنگلادش]] در حال گذار از جامعهای عمدتاً روستایی به جامعهای با تعادل بیشتر بین شهر و روستا است. بااینحال، این گذار با چالشهای بزرگی همراه است که برای موفقیت در آینده، نیازمند سیاستگذاریهای دقیق و برنامهریزی جامع است.
| |
| | |
| نویسنده : نرگس شکوری{{به روز رسانی}}
| |
| ==نیز نگاه کنید به==
| |
| [[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی تایلند]]؛ [[وضعیت شهرنشینی و روستا نشینی اردن]]؛ [[وضعيت شهرنشينی وروستانشينی کوبا]]؛ [[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی سریلانکا]]؛ [[وضعيت شهرنشينی و روستانشينی ژاپن]]
| |
| | |
| == کتابشناسی ==
| |