|
|
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| '''توزیع جمعیتی در مناطق مختلف [[اوکراین]]'''
| |
|
| |
|
| در بین دو سرشماری که در سالهای 1989 توسط شوروی و 2001 توسط دولت اوکراین منتشر شد جمعیت این کشور از 600/706/51 نفر به 020/457/48 نفر کاهش یافت که نشان دهنده آن است که جمعیت این کشور از سال 1989 به میزن 7/5 درصد به تعداد 700/926/2 نفر کاسته شده است این کاهش در نوع خود از لحاظ منطقه ای از ضریب تغییر بسیار بالایی برخوردار است. دو منطقه ریونه[1] و زاکارپاتیا[2] در غرب اوکراین از افزایش ناچیزی به ترتیب 3 و 5 درصد در جمعیت خود برخوردار بودند. یک سوم از مناطق غرب اوکراین در بین سالهای 1989 و 2001 تنها کمتر از یک درصد جمعیت خود را از دست دادند.در مجموع 7 منطقه اوکراین که در غربی ترین نقاط این کشور واقع گشته اند در بین این سالها تنها با 167500 نفر یا 7/1 درصد کاهش جمعیت روبرو بودند. مجموع جمعیت این مناطق در سال 2001 ، 88/593/9 نفر بود.
| |
|
| |
| در بین سالهای 1989 و 2001 جمعیت شهر کی یف با سه درصد افزایش روبرو بود که دلیل عمده آن مهاجرت مثبت به این شهر بود. بجز پایتخت اوکراین ، مناطق جنوبی ، شرقی و مرکزی یک کاهش جمعیت شدیدی را در این سالها تجربه کردند.منطقه دانتسک [3]در بین این سالها 491300نفر یا 2/9 درصد و منطقه لوگانسک [4]در مجاورت این منطقه با 11 درصد کاهش جمعیت روبرو بود.
| |
|
| |
| بنابراین می توان گفت در بین سالهای 1989 و 2001 الگوی تغییرات جمعیتی اوکراین شامل رشد اندک جمعیت کی یف ، کاهش ناچیز جمعیت در مناطق غربی ،کاهش شدید جمعیت مناطق شرقی ، مرکزی ، جنوبی و کاهش اندک در کریمه که دلیل عمده کاهش ناچیز در کریمه نفوذ فراوان تاتارهای کریمه در این بخش می باشد.
| |
