|
|
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| الگوی زیست در [[افغانستان]] مبتنی بر چند شیوه شهرنشینی،
| |
|
| |
|
| روستانشینی و چادرنشینی (کوچروی) قرار دارد، در افغانستان
| |
|
| |
| حدود ۲۲ هزار روستا وجود دارد و اکثریت جمعیت هنوز در
| |
|
| |
| روستاها ساکن‌اند، جمعیت شهرنشین در سال ۷۲-۱۹۷۱، حدود
| |
|
| |
| ۱۳ درصد بود، در سال ۷۶-۱۹۷۵، به حدود ۱۴/۲ درصد و در
| |
|
| |
| سال‌های بعد به ۲۰ درصد رسید. در سال ۲۰۱۰، جمعیت شهرنشین
| |
|
| |
| حدود ۲۳ درصد کل جمعیت برآورد شد. حدود ۸ درصد جمعیت
| |
|
| |
| چادرنشین (کوچ‌رو) و قریب به ۷۰ درصد جمعیت روستانشین‌اند.
| |
|
| |
| کم‌بودن کار و درآمد در شهرها، هزینه‌های بالای زندگی شهری و
| |
|
| |
| ناامنی در شهرها طی چند دهه گذشته از یک سو و نقش تعیین‌کننده
| |
|
| |
| کشاورزی و دامداری در اقتصاد افغانستان از سوی دیگر، سبب
| |
|
| |
| تراکم جمعیت در روستاها بوده است؛ ولی در یکی دو دهه اخیر
| |
|
| |
| جمعیت شهرنشین به‌سرعت رو به افزایش گذاشته است. عده‌ای
| |
|
| |
|
| |
| <nowiki>----------</nowiki>
| |
|
| |
|
| |
| از کوچ‌روها، روستانشین و یکجانشین شده یا به شهرها روی
| |
|
| |
| آورده‌اند؛ همچنین عده‌ای از ساکنان روستاها نیز با هدف کار و
| |
|
| |
| درآمد و زندگی بهتر روانه شهرها شده‌اند. تعداد مهاجران روستایی
| |
|
| |
| به شهر نیز با سرعت در حال افزایش است؛ برای مثال، حداقل ۳۰
| |
|
| |
| درصد کسانی‌که در کابل مستقر شده‌اند محل تولد آنان خارج از
| |
|
| |
| کابل بوده و به‌صورت مهاجر وارد شهر شده و در آن باقی مانده‌اند.
| |
|
| |
| درصد مردان شهرنشین بیشتر از زنان است، به‌عکس درصد زنان
| |
|
| |
| روستانشین بیشتر از مردان است؛ زیرا عده‌ای از مردان روستایی در
| |
|
| |
| جستجوی کار و درآمد روانه شهرها شده‌اند. این وضعیت در کابل
| |
|
| |
| چشمگیرتر است.
| |
