|
|
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| چنان‌که ذکر شد، بيشتر جمعیت این کشوردر شهرهاي جنوبي زندگي مي‌كنند. حدود سه‌چهارم از کل جمعيت در 300 كيلومتري مرز آمريكا ساكن‌ا‌ند. براساس آمارهای سرشماری عمومی نفوس کانادا، در ماه می سال 2011م، تعداد قابل توجهی از مردم به سمت استان‌های غربی کوچ کرده‌اند. بدین ترتیب، از کل جمعیت 35 میلیونی اين كشور بیشترین میزان رشد متعلق به غرب انتاریو تا بریتیش کلمبیا و کمترین آن نیز به قسمت‌های شرقی کشور تعلق داشته است. در سطح ملی، جمعیت از سال 2006 م تا 2013م، حدود 11 درصد افزایش یافته است<sup>[1]</sup> که بیشترین میزان رشد در میان کشورهای صنعتی محسوب می‌شود. انتاریو، همچنان به عنوان پرجمعیت‌ترین استان کشور، به تنهایی 38.5 درصد جمعیت را در خود جای داده است. اما میزان رشد جمعیت در این استان، به دلیل گرایش تازه واردان به سمت غرب، کاهش قابل توجهی یافته است. 30.7 درصد جمعیت در استان‌های شرقی و 6/30 درصد نیز در استان‌های غربی، شامل کبک و آتلانتیک، ساکن هستند. این برای اولین بار در تاریخ کاناداست که میزان جمعیت در سمت غرب انتاریو، بیشتر از شرق آن می‌شود.
| |
|
| |
|
| کوچ مردم، به ویژه مهاجران، به استان‌های آلبرتا و ساسکوچوان به دلیل رشد فزاینده اقتصادی و افزایش فرصت‌های شغلی در آن مناطق بوده است. از هر 10 کانادایی 7 نفر در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند. این در حالی است که سه شهر تورنتو، ونکوور و مونترآل 35 درصد کل جمعیت را به خود جذب کرده‌اند]35[. همچنین، آمارهاي سال 2011م نشان مي‌دهند كه از هر 10 كانادايي 7 نفر در شهرها و 3 نفر در روستاها زندگي مي‌كنند. اين وضعيت نشان می‌دهد كه جمعيت گرايش به شهرنشيني دارند. علاوه‌بر این، نواحی شهری نیز شاهد تغییرات جمعیتی هستند. برای مثال، شهر ونکور تراکم جمعیتی حدود 170/7 نفر در هر کیلومتر مربع دارد، در حالی که در شهر هالیفاکس تراکم جمعیت حدود 60 نفر در هر کیلومتر مربع می‌باشد.
| |
|
| |
| دولت طی سال‌های اخیر تلاش کرده است با جذب نخبگان و سرمايه‌گذاران جمعيت كشور را افزايش دهد و تركيب جمعيتي را به صورت برنامه‌ريزي شده تغيير دهد ]36[.
| |
| ----[1] . بر اساس آمارهای رسمی، جمعیت [[کانادا]] در سال 2006 حدود 31.612.897 نفر بوده است.
| |
