بزم سخن (پیشاور): تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
یکی از کهن‌ترین انجمن‌های فارسی در پاکستان بزم سخن بود که با تلاش و کوشش «سائین احمدعلی»، «سید جگر کاظمی» و «غلام حیدر مسگر» و پشتیبانی سایر علاقه مندان به فارسی و‌ ایران در سال1282 شمسی (1903میلادی) در شهر پیشاور به وجود آمد. هدف تشکیل بزم سخن، حفظ و ترویج فارسی و آشنایی بیشتر مردم با سخنوران نامدار معاصر ‌این زبان و حفظ میراث فرهنگی نیاکان بوده است.  
یکی از کهن‌ترین انجمن‌های فارسی در پاکستان بزم سخن بود که با تلاش و کوشش «سائین احمدعلی»، «سید جگر کاظمی» و «غلام حیدر مسگر» و پشتیبانی سایر علاقه مندان به فارسی و‌ ایران در سال1282 شمسی (1903میلادی) در شهر پیشاور به وجود آمد. هدف تشکیل بزم سخن، حفظ و ترویج فارسی و آشنایی بیشتر مردم با سخنوران نامدار معاصر ‌این زبان و حفظ میراث فرهنگی نیاکان بوده است.  


در‌ این انجمن شاعران به فارسی و اردو شعر می‌سرودند و اشعار آنان مورد نقد و بررسی استادان قرار می‌گرفت و باعث‌ ایجاد اشتیاق در شاعران پارسی­گوی پیشاور شده بود و عده زیادی از شعرای فارسی­گو مانند سید ضیاء جعفری، سید محمد برق، ملک ‌ناصر علی ‌خان ناصر، میرزا رضا همدانی و امثال ‌این‌ها در ‌این انجمن حضور پیدا می‌کردند<ref>نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی ­های دیرین ایران و پاکستان"، ''بررسی­ های تاریخی''، شماره 13، ص.22.</ref>.
در‌ این انجمن شاعران به فارسی و اردو شعر می‌سرودند و اشعار آنان مورد نقد و بررسی استادان قرار می‌گرفت و باعث‌ ایجاد اشتیاق در شاعران پارسی­ گوی پیشاور شده بود و عده زیادی از شعرای فارسی­ گو مانند سید ضیاء جعفری، سید محمد برق، ملک ‌ناصر علی ‌خان ناصر، میرزا رضا همدانی و امثال ‌این‌ها در ‌این انجمن حضور پیدا می‌کردند<ref>نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی ­های دیرین ایران و پاکستان"، ''بررسی­ های تاریخی''، شماره 13، ص.22.</ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰

یکی از کهن‌ترین انجمن‌های فارسی در پاکستان بزم سخن بود که با تلاش و کوشش «سائین احمدعلی»، «سید جگر کاظمی» و «غلام حیدر مسگر» و پشتیبانی سایر علاقه مندان به فارسی و‌ ایران در سال1282 شمسی (1903میلادی) در شهر پیشاور به وجود آمد. هدف تشکیل بزم سخن، حفظ و ترویج فارسی و آشنایی بیشتر مردم با سخنوران نامدار معاصر ‌این زبان و حفظ میراث فرهنگی نیاکان بوده است.

در‌ این انجمن شاعران به فارسی و اردو شعر می‌سرودند و اشعار آنان مورد نقد و بررسی استادان قرار می‌گرفت و باعث‌ ایجاد اشتیاق در شاعران پارسی­ گوی پیشاور شده بود و عده زیادی از شعرای فارسی­ گو مانند سید ضیاء جعفری، سید محمد برق، ملک ‌ناصر علی ‌خان ناصر، میرزا رضا همدانی و امثال ‌این‌ها در ‌این انجمن حضور پیدا می‌کردند[۱].

نیز نگاه کنید به

مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان

کتابشناسی

  1. نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی ­های دیرین ایران و پاکستان"، بررسی­ های تاریخی، شماره 13، ص.22.

نویسنده مقاله

محمد مهدی توسلی