بزم سخن (پیشاور): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
یکی از کهن‌ترین انجمن‌های فارسی در پاکستان بزم سخن بود که با تلاش و کوشش «سائین احمدعلی»، «سید جگر کاظمی» و «غلام حیدر مسگر» و پشتیبانی سایر علاقه مندان به فارسی و ایران در سال1282 شمسی (1903میلادی) در شهر پیشاور به وجود آمد. هدف تشکیل بزم سخن، حفظ و ترویج فارسی و آشنایی بیشتر مردم با سخنوران نامدار معاصر این زبان و حفظ میراث فرهنگی نیاکان بوده است. | یکی از کهن‌ترین انجمن‌های فارسی در پاکستان بزم سخن بود که با تلاش و کوشش «سائین احمدعلی»، «سید جگر کاظمی» و «غلام حیدر مسگر» و پشتیبانی سایر علاقه مندان به فارسی و ایران در سال1282 شمسی (1903میلادی) در شهر پیشاور به وجود آمد. هدف تشکیل بزم سخن، حفظ و ترویج فارسی و آشنایی بیشتر مردم با سخنوران نامدار معاصر این زبان و حفظ میراث فرهنگی نیاکان بوده است. | ||
در این انجمن شاعران به فارسی و اردو شعر می‌سرودند و اشعار آنان مورد نقد و بررسی استادان قرار می‌گرفت و باعث ایجاد اشتیاق در شاعران | در این انجمن شاعران به فارسی و اردو شعر می‌سرودند و اشعار آنان مورد نقد و بررسی استادان قرار می‌گرفت و باعث ایجاد اشتیاق در شاعران پارسی گوی پیشاور شده بود و عده زیادی از شعرای فارسی گو مانند سید ضیاء جعفری، سید محمد برق، ملک ناصر علی خان ناصر، میرزا رضا همدانی و امثال این‌ها در این انجمن حضور پیدا می‌کردند<ref>نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی های دیرین ایران و پاکستان"، ''بررسی های تاریخی''، شماره 13، ص.22.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۰
یکی از کهن‌ترین انجمن‌های فارسی در پاکستان بزم سخن بود که با تلاش و کوشش «سائین احمدعلی»، «سید جگر کاظمی» و «غلام حیدر مسگر» و پشتیبانی سایر علاقه مندان به فارسی و ایران در سال1282 شمسی (1903میلادی) در شهر پیشاور به وجود آمد. هدف تشکیل بزم سخن، حفظ و ترویج فارسی و آشنایی بیشتر مردم با سخنوران نامدار معاصر این زبان و حفظ میراث فرهنگی نیاکان بوده است.
در این انجمن شاعران به فارسی و اردو شعر می‌سرودند و اشعار آنان مورد نقد و بررسی استادان قرار می‌گرفت و باعث ایجاد اشتیاق در شاعران پارسی گوی پیشاور شده بود و عده زیادی از شعرای فارسی گو مانند سید ضیاء جعفری، سید محمد برق، ملک ناصر علی خان ناصر، میرزا رضا همدانی و امثال این‌ها در این انجمن حضور پیدا می‌کردند[۱].
نیز نگاه کنید به
مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان
کتابشناسی
- ↑ نقوی، شهریار (1347)، "همبستگی های دیرین ایران و پاکستان"، بررسی های تاریخی، شماره 13، ص.22.
نویسنده مقاله
محمد مهدی توسلی