محمد انعام الحق کوثر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «محمد انعام الحق فرزند غیاثالدین در 1310ش/ 1931م، در جالندهر در ایالت پنجاب شرقی در خانوادهای اهل علم و دوستدار زبان و ادبیات فارسی متولد شد. خواندن دیوان اشعار شاعران بزرگ ایران مانند مولانا، حافظ، سعدی و عرفی و دیگران در میان خانواده او متداو...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
محمد انعام الحق فرزند | محمد انعام الحق فرزند غیاث الدین در 1310ش/ 1931م، در جالندهر در ایالت پنجاب شرقی در خانواده ای اهل علم و دوستدار زبان و ادبیات فارسی متولد شد. خواندن دیوان اشعار شاعران بزرگ ایران مانند مولانا، حافظ، سعدی و عرفی و دیگران در میان خانواده او متداول بود و این علاقه و شیفتگی به انعام الحق به ارث رسیده بود. | ||
خانواده وی پس از استقلال پاکستان در 1947م به ایالت بلوچستان کوچیده، در کویته و مستونگ ساکن شدند. محمد انعام الحق در شانزده سالگی زبان فارسی را فرا گرفت و در بیست و پنج سالگی نخستین مقاله اش را به زبان فارسی منتشر کرد. چندی بعد از دانشکده شرق <sub></sub>شناسی دانشگاه پنجاب لاهور دانشنامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی گرفت. | |||
در 1335ش با نوشتن رساله احوال و آثار فغانی شیرازی از همان دانشگاه به دریافت درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی نایل شد و در دانشکده های کویته، مستونگ، لورالایی و سیبی به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و مدتی بعد به ریاست دانشکده مستونگ انتخاب شد. در 1376ش به ایران سفر کرد. در تالیف مقالات ''دایرةالمعارف اسلامی'' (اردو) و ''دانشنامه ایرانیکا'' همکاری داشت و بیش از چهل کتاب درباره تاریخ مذهب، زبان و ادب نوشت. شعر فارسی در بلوچستان، منتخباتی از شعرای فارسی بلوچستان، تصحیح کلیات محمدحسن براهویی، ارمغان کوثر، علامه محمد اقبال و بلوچستان، فهرست نسخه های خطی استان بلوچستان، برخی از آثار با ارزش فارسی و اردوی از ایشان است. دکتر انعام الحق بعد از عمری پژوهش و تدریس در 1393ش بدرود حیات گفت<ref>توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۱
محمد انعام الحق فرزند غیاث الدین در 1310ش/ 1931م، در جالندهر در ایالت پنجاب شرقی در خانواده ای اهل علم و دوستدار زبان و ادبیات فارسی متولد شد. خواندن دیوان اشعار شاعران بزرگ ایران مانند مولانا، حافظ، سعدی و عرفی و دیگران در میان خانواده او متداول بود و این علاقه و شیفتگی به انعام الحق به ارث رسیده بود.
خانواده وی پس از استقلال پاکستان در 1947م به ایالت بلوچستان کوچیده، در کویته و مستونگ ساکن شدند. محمد انعام الحق در شانزده سالگی زبان فارسی را فرا گرفت و در بیست و پنج سالگی نخستین مقاله اش را به زبان فارسی منتشر کرد. چندی بعد از دانشکده شرق شناسی دانشگاه پنجاب لاهور دانشنامه کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی گرفت.
در 1335ش با نوشتن رساله احوال و آثار فغانی شیرازی از همان دانشگاه به دریافت درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی نایل شد و در دانشکده های کویته، مستونگ، لورالایی و سیبی به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت و مدتی بعد به ریاست دانشکده مستونگ انتخاب شد. در 1376ش به ایران سفر کرد. در تالیف مقالات دایرةالمعارف اسلامی (اردو) و دانشنامه ایرانیکا همکاری داشت و بیش از چهل کتاب درباره تاریخ مذهب، زبان و ادب نوشت. شعر فارسی در بلوچستان، منتخباتی از شعرای فارسی بلوچستان، تصحیح کلیات محمدحسن براهویی، ارمغان کوثر، علامه محمد اقبال و بلوچستان، فهرست نسخه های خطی استان بلوچستان، برخی از آثار با ارزش فارسی و اردوی از ایشان است. دکتر انعام الحق بعد از عمری پژوهش و تدریس در 1393ش بدرود حیات گفت[۱].
نیز نگاه کنید به
مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.