عفان سلجوق: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب کشفالخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار میرفت. خانواده وی بهد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوج...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Picture22.png|بندانگشتی|، برگرفته از آلبوم شخصی محمد مهدی توسلی]] | |||
[[پرونده:Picture24.jpg|بندانگشتی]] | |||
دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب کشفالخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار میرفت. خانواده وی بهد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوجیدند. عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به فرانسه رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد. مدتی در دانشگاههای تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاثالحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد. بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در کراچی شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایرانشناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد. وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است. در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار اوست: اقبال اور رومی (به اردو)؛ ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی). (منبع: یاداشتهای خصوصی) | دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب کشفالخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار میرفت. خانواده وی بهد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوجیدند. عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به فرانسه رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد. مدتی در دانشگاههای تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاثالحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد. بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در کراچی شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایرانشناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد. وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است. در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار اوست: اقبال اور رومی (به اردو)؛ ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی). (منبع: یاداشتهای خصوصی) | ||
نسخهٔ ۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۴
دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب کشفالخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار میرفت. خانواده وی بهد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوجیدند. عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به فرانسه رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد. مدتی در دانشگاههای تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاثالحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد. بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در کراچی شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایرانشناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد. وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است. در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار اوست: اقبال اور رومی (به اردو)؛ ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی). (منبع: یاداشتهای خصوصی)