عفان سلجوق: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Picture22.png|بندانگشتی| | [[پرونده:Picture22.png|بندانگشتی|عفان سلجوق، برگرفته از آلبوم شخصی محمد مهدی توسلی]] | ||
[[پرونده:Picture24.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:Picture24.jpg|بندانگشتی|کتاب ایران نامه، محمد مهدی توسلی]] | ||
دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب | دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب کشف الخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار می رفت. خانواده وی بعد از تشکیل کشور [[پاکستان]] به [[کراچی]] کوچیدند. | ||
عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به [[فرانسه]] رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد. مدتی در دانشگاه های تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاث الحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد. | |||
بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در [[کراچی]] شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایرانشناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد. | |||
وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است. در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار او می توان به موارد زیر اشاره نمود: | |||
* اقبال اور رومی (به اردو)؛ | |||
* ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی)<ref>توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان]] | |||
== کتابشناسی == |
نسخهٔ ۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۲
دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانوادهای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاعالدین مؤلف کتاب کشف الخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار می رفت. خانواده وی بعد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوچیدند.
عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به فرانسه رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد. مدتی در دانشگاه های تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاث الحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد.
بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در کراچی شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایرانشناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد.
وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است. در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار او می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- اقبال اور رومی (به اردو)؛
- ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی)[۱].
نیز نگاه کنید به
مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.