عفان سلجوق: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانواده­ای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاع­الدین مؤلف کتاب کشف­الخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار می­رفت. خانواده وی بهد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوج...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانواده­ای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاع­الدین مؤلف کتاب کشف­الخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار می­رفت. خانواده وی بهد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوجیدند. عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م  درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به فرانسه رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد. مدتی در دانشگاههای تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاث­الحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد. بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در کراچی شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایران­شناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد. وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است. در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار  اوست: اقبال اور رومی (به اردو)؛ ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی).  (منبع: یاداشتهای خصوصی)
[[پرونده:Picture22.png|بندانگشتی|عفان سلجوق، برگرفته از آلبوم شخصی محمد مهدی توسلی]]
[[پرونده:Picture24.jpg|بندانگشتی|کتاب ایران نامه، محمد مهدی توسلی]]
دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانواده ­ای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاع ­الدین مؤلف کتاب کشف ­الخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار می ­رفت. خانواده وی بعد از تشکیل کشور [[پاکستان]] به [[کراچی]] کوچیدند.  
 
عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م  درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به [[فرانسه]] رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد.
 
مدتی در دانشگاه های تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاث­ الحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد.  
 
بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در [[کراچی]] شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایران­شناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد.  
 
وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است.
 
در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار او می توان به موارد زیر اشاره نمود:  
 
* اقبال اور رومی (به اردو)؛  
* ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی)<ref>توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.</ref>.  
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان]]
 
== کتابشناسی ==
<references />
 
== نویسنده مقاله ==
محمد مهدی توسلی
[[رده:ایران شناسان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۳

عفان سلجوق، برگرفته از آلبوم شخصی محمد مهدی توسلی
کتاب ایران نامه، محمد مهدی توسلی

دکتر عفان سلجوق (1320- 1403ش/ 1943- 2023م)، در شهر حیدرآباد دکن (هند)، از خانواده ­ای سرشناس و مذهبی بود. یکی از نیاکان او به نام مولانا شجاع ­الدین مؤلف کتاب کشف ­الخلاصه، از صوفیان برجسته دکن بشمار می ­رفت. خانواده وی بعد از تشکیل کشور پاکستان به کراچی کوچیدند.

عفان سلجوق تحصیلات دانشگاهی را در دانشگاه کراچی آغاز کرد و در 1963م  درجه ارشد در رشته تاریخ گرفت و سپس راهی ایران شد و در 1970 درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد. سپس به فرانسه رفت و یکسال بعد موفق به اخذ فوق دکتری تاریخ اسلام از دانشگاه سوربن شد.

مدتی در دانشگاه های تهران، استانبول، مالزی و کراجی به تدریس پرداخت و از 1980 تا 1985م مشاور مرکز ابحاث­ الحج در دانشگاه عبدالعزیز در جده به امور آموزشی و پژوهشی مشغول شد.

بعد از بازگشت به پاکستان، در پست رئیس دانشکده علوم انسانی دانشگاه فنی و مهندسی ان.ای.دی در کراچی شروع به فعالیت کرد و تا زمان بازنشستگی در همین پست باقی ماند. بعد از تاسیس مرکز ایران­شناسی در دانشگاه فنی و مهندسی سِر سید احمد خان در کراچی، مسئولیت مرکز برعهده ایشان نهاده شد.

وی مؤلف بیش از 200 مقاله علمی پژوهشی در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران و اسلام و چندین جلد کتاب است.

در سال 1987م سازمان ملل عنوان سفیر صلح افتخاری به وی اعطا نمود. وی بعد از بازنشستگی شروع به حفظ کل قرآن مجید کرد. از آثار او می توان به موارد زیر اشاره نمود:

  • اقبال اور رومی (به اردو)؛
  • ایران نامه (مجموعه مقالات اردو-فارسی- انگلیسی)[۱].  

نیز نگاه کنید به

مطالعات ایرانی و ایران شناسی در پاکستان

کتابشناسی

  1. توسلی، محمد مهدی (1403). یادداشت های روزانه.

نویسنده مقاله

محمد مهدی توسلی