طریقت الاحمدیة مصر

الاحمدیة (یا بدویه): منسوب به سید احمد البدوی (د 675 ه) که نسب به امام علی (ع) می­برد. او در فاس مغرب متولد شد و مدتی در عراق بود و سپس به مصر رفت و در شهر طنطا اقامت گزید؛ از آن پس طریقت به نام او شکل گرفت و در عصر حکومت بیبرس مملوکی در مصر گسترش یافت. از عوامل محبوبیت و گسترش این طریقت، تشویق مسلمانان به مبارزه با مهاجمان صلیبی توسط پیروان آن بود. بعدها بروز برخی انحرافات و شیوع بی­بندوباری و اعمال خلاف از جمله می­گساری در میان پیروان آن، سبب رویگردانی عامه­ی مسلمانان از آنان شد. این طریقت، مردم پسندترین طریقت روستایی به شمار می­رود. از علائم مشخصه­ی آنان، استفاده از پرچم و عمامه­ی قرمز است. سلسله­های متعددی از این طریقت منشعب شده­اند که البیومیه و الشناویه از جمله­ی آنان­است.