حزب رستاخیز تاجیکستان: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «'''حزب رستاخیز''' این حزب در 14 دسامبر 1989 و در چارچوب سیاست پروستریکا تشکیل گردید. حزب رستاخیز معتقد به افکار ملی گرایی در چارچوب اقوام فارسی زبان بوده و اساساً اهداف فرهنگی مثل بازگشت به زبان ملی تاجیک و تدریس آن در مدارس را دنبال مینماید. بیشتر...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
این حزب در 14 دسامبر 1989 و در چارچوب سیاست پروستریکا تشکیل گردید. حزب رستاخیز معتقد به افکار ملیگرایی در چارچوب اقوام فارسی زبان بوده و اساساً اهداف فرهنگی مثل بازگشت به زبان ملی تاجیک و تدریس آن در مدارس را دنبال مینماید. بیشتر طرفدارن این حزب از گروه روشنفکران شهری است. بعد از شروع جنگ داخلی، فعالیت این حزب نیز ممنوع و غیر قانونی اعلام گردید و لاجرم به گروه اپوزیسیون ملحق شد. لکن پس از اتمام منازعه داخلی [[تاجیکستان]]، مجدداً به صحنه سیاسی این کشور بازگشت. با این حال، به علت تعداد کم طرفداران آن و سنتی بودن [[جامعه تاجیکستان]]، امید چندانی برای کسب قدرت از سوی این حزب متصور نیست<ref>تاجیکستان(1387)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه، چاپ اول، مرکز چاپ و انتشارات، ص. 67</ref>. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[سیاست و حکومت تاجیکستان]]؛ [[نظام حزبی تاجیکستان]] | |||
== کتابشناسی == | |||
<references /> | |||
==منبع اصلی== | |||
زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ [[تاجیکستان]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار). | |||
==نویسنده مقاله== | |||
حسن زهریی | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۳۰
این حزب در 14 دسامبر 1989 و در چارچوب سیاست پروستریکا تشکیل گردید. حزب رستاخیز معتقد به افکار ملیگرایی در چارچوب اقوام فارسی زبان بوده و اساساً اهداف فرهنگی مثل بازگشت به زبان ملی تاجیک و تدریس آن در مدارس را دنبال مینماید. بیشتر طرفدارن این حزب از گروه روشنفکران شهری است. بعد از شروع جنگ داخلی، فعالیت این حزب نیز ممنوع و غیر قانونی اعلام گردید و لاجرم به گروه اپوزیسیون ملحق شد. لکن پس از اتمام منازعه داخلی تاجیکستان، مجدداً به صحنه سیاسی این کشور بازگشت. با این حال، به علت تعداد کم طرفداران آن و سنتی بودن جامعه تاجیکستان، امید چندانی برای کسب قدرت از سوی این حزب متصور نیست[۱].
نیز نگاه کنید به
سیاست و حکومت تاجیکستان؛ نظام حزبی تاجیکستان
کتابشناسی
- ↑ تاجیکستان(1387)، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی وزارت امور خارجه، چاپ اول، مرکز چاپ و انتشارات، ص. 67
منبع اصلی
زهریی، حسن(1391). جامعه و فرهنگ تاجیکستان. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار).
نویسنده مقاله
حسن زهریی