|
|
| (۲۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| [[پرونده:پرچم و نماد ملی لبنان.jpg|بندانگشتی|پرچم و نماد ملی [http://lebanontoday.org/index.php?dbs=openlist&s=7441 لبنان]]]
| | '''تشیع در سوریه''' |
| پرچم ملی [[لبنان]] و پرچم حزبالله هر دو نمایانگر تاریخ و هویت ملی و مبارزات این کشور هستند. درخت سدر در پرچم ملی [[لبنان]] نشاندهنده مقاومت طبیعی و تاریخی این کشور است، در حالی که پرچم حزبالله با تأکید بر مقاومت مسلحانه و ایدئولوژی اسلامی این گروه، پیام مبارزه و پایداری در برابر دشمنان را منتقل میکند. هر دو نماد، در کنار سرود ملی [[لبنان]] که روحیه افتخار و وفاداری به وطن را تقویت میکند، بازتابی از تاریخ پرفراز و نشیب و مبارزات این ملت هستند.
| |
|
| |
|
| این نمادها، هرچند در رویکرد و پیام متفاوت به نظر می رسند، اما همگی بهنوعی بر همبستگی و تلاش برای حفظ حاکمیت [[لبنان]] در برابر تهدیدات داخلی و خارجی تأکید دارند. در نهایت، نمادهای ملی [[لبنان]] بهعنوان نمایندگان هویت و فرهنگ این کشور، نقش مهمی در تقویت روحیه ملی و حفظ ارزشهای تاریخی و فرهنگی ایفا میکنند. | | بررسی سیر اجتماعی و تاریخی تشیع در سوریه برای این کتاب، اهمیت ویزهای دارد؛ زیرا از یک سو، نوع فعالیتهای ایران در سوریه، تحت تأثیر رویکرد مذهب رسمی ایران؛ یعنی تشیع است و از سوی دیگر نبض قدرت سیاسی و فرهنگی در حال حاضر در دست طیفی از تشیع؛ یعنی علویان سوریه است؛ به همین جهت، این بخش را با تفصیل بیشتری بایست بیان نمود و از جزئیات مهم و کاربردی غافل نباید بود. |
|
| |
|
| === '''[[لبنان|پرچم ملی لبنان: نماد آزادی و وحدت]]''' ===
| | گسترش تشیع و ابلاغ طریق اهل بیت (ع) در شام، در طول تاریخ، همواره با موانع سخت و بسیار روبرو بوده است؛ به چند علت: |
| پرچم [[لبنان]] به صورت سهنوار افقی طراحی شده که نوارهای بالا و پایین به رنگ قرمز و نوار میانی سفید است. در مرکز نوار سفید، تصویر یک درخت سدر سبز به عنوان نماد اصلی پرچم قرار گرفته است. درخت سدر، که نمادی از قدرت، پایداری و عظمت است، ریشه در تاریخ لبنان دارد و بهعنوان یکی از عناصر کلیدی طبیعت و هویت فرهنگی این کشور شناخته میشود. درخت سدر در مناطق کوهستانی [[لبنان]] رشد میکند به عنوان نشانهای از صلابت و مقاومت شناخته شدهاند.
| |
|
| |
|
| رنگ قرمز در پرچم [[لبنان]] نمادی از خون شهیدانی است که در راه آزادی و استقلال این کشور جان خود را از دست دادهاند. این رنگ نشاندهنده مبارزات مردم [[لبنان]] در برابر استعمار و جنگهای داخلی است. از سوی دیگر، رنگ سفید نماد صلح و پاکی است که به آرمانهای ملی و تاریخی [[لبنان]] برای حفظ آرامش و همبستگی اشاره دارد. این سه عنصر بهطور کلی پیامی از پایداری، مبارزه و وحدت ملی را در پرچم [[لبنان]] به نمایش میگذارند.
| | اول، دشمنی نهادینه شده اموی با آل علی (ع) که قدرت را در آن منطقه در دست داشتند. |
|
| |
|
| === [[لبنان|سرود ملی لبنان: ندای افتخار و وفاداری]] ===
| | دوم، دشمنی دیرینه عرب شام و عراق یا عرب قحطانی و عرب عدنانی که پیشتر در بخش تاریخ بررسی شد. |
| سرود ملی [[لبنان]] با نام «کلنا للوطن» (همگی برای وطن)، سرودی است که روحیه ملیگرایانه و وفاداری مردم [[لبنان]] را به کشورشان به نمایش میگذارد. این سرود با استفاده از زبانی حماسی و افتخارآمیز، بر عشق به وطن و اتحاد مردم در برابر هر نوع تهدیدی تأکید دارد. شعری که در متن سرود ملی [[لبنان]] آمده است، بازتابی از احساسات عمیق و مشترک مردم [[لبنان]] در دفاع از سرزمینشان در برابر هر نوع تجاوز و تهدید است.
| |
|
| |
|
| '''«همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''
| | سوم، بُعد جغرافیایی شام از مراکز اصلی اسلام؛ مانند حجاز و عراق که موجب عدم اطلاع شامیان از حقایق بود. |
|
| |
|
| '''چشم عصور به شمشیر و قلم ما رشک میبرد.'''
| | چهارم که شاید از همه علتها، مهمتر و تأثیرگذارتر باشد، سوءاستفادهی بعضی جریانات انحرافی در تفکر شیعه از فرصتهای تاریخی و پیشاهنگی ایشان برای تبلیغ تشیع در شام ؛ خصوصاً در سوریه است که دو نتیجه ناگوار داشت |
|
| |
|
| '''کوهستان و فراز و نشیبهای میهن، مردانمان را تنومند و بیباک بار میآورد.'''
| |
|
| |
|
| '''کردار و گفتار ما در راه رسیدن به کمال است.'''
| |
|
| |
|
| '''همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''
| | [[تشیع در سوریه|ادامه مقاله]] |
| | |
| '''همه ما برای میهن!'''
| |
| | |
| [[نمادهای ملی لبنان|ادامه مقاله]] | |
| '''پیر و جوان ما در انتظار فراخوان وطن است!'''
| |
| | |
| '''و در روز مبادا همچون شیر غرانند.'''
| |
| | |
| '''قلب شرقمان برای همیشه لبنان است'''
| |
| | |
| '''پروردگار برای ابد آن را محفوظ نگهدارد.'''
| |
| | |
| '''همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''
| |
| | |
| '''همه ما برای میهن!'''
| |
| | |
| '''دریا و زمینش گوهر مشرق زمیناند.'''
| |
| | |
| '''کردار نیکش از شمال به جنوب زمین را فراگرفتهاست.'''
| |
| | |
| '''نام آن افتخارش بودهاست از روز ازل؛نماد جاودانگی (سرو لبنان) افتخارش است.'''
| |
| | |
| '''همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''
| |
| | |
| '''همه ما برای میهن!»'''
| |
| | |
| === [[لبنان|پرچم حزبالله لبنان: نمادی از مقاومت]] ===
| |
| حزبالله [[لبنان]] که به عنوان یکی از نیروهای اصلی مقاومت در برابر اسرائیل شناخته میشود، پرچم خاص خود را دارد که نمادهای متفاوتی را در بر میگیرد. این پرچم که بیشتر به رنگ زرد طراحی شده، در مرکز خود تصویری از یک دست مسلح را نشان میدهد که تفنگی را در دست دارد. این تصویر بهوضوح بر مبارزه مسلحانه حزبالله برای دفاع از لبنان در برابر تهاجمهای خارجی، بهویژه در جنگهای متعدد با اسرائیل، اشاره دارد.
| |
| | |
| در بالای این دست مسلح، عبارت عربی «حزبالله» با فونتی خاص نوشته شده که نشان از هویت اسلامی این گروه دارد. این عبارت از کلمات «حزب» به معنای گروه و «الله» به معنای خدا تشکیل شده و معنای کلی آن «حزب خدا» است. در بالای پرچم، جملهای از قرآن آمده که «فإن حزبالله هم الغالبون» (بهراستی که حزب خدا پیروز است) را بیان میکند. این جمله قرآنی بهنوعی بیانگر ایدئولوژی مبارزهطلبانه و مقاومتگرای حزبالله است که پیروزی خود را در جهاد مسلحانه و پایداری در برابر دشمنان خارجی میبیند.
| |
| | |
| رنگ زرد پرچم حزبالله نیز دارای معانی خاصی است؛ زرد به عنوان رنگ آفتاب و نور، نشانه امید و آیندهای روشن است، اما در عین حال میتواند به عنوان هشداری به دشمنان در نظر گرفته شود. پرچم حزبالله با ترکیب نمادهای مذهبی، نظامی و ملی، بیانگر رویکرد و مأموریت این گروه در زمینه دفاع از سرزمین لبنان و مقاومت در برابر تهاجمات خارجی است.
| |
تشیع در سوریه
بررسی سیر اجتماعی و تاریخی تشیع در سوریه برای این کتاب، اهمیت ویزهای دارد؛ زیرا از یک سو، نوع فعالیتهای ایران در سوریه، تحت تأثیر رویکرد مذهب رسمی ایران؛ یعنی تشیع است و از سوی دیگر نبض قدرت سیاسی و فرهنگی در حال حاضر در دست طیفی از تشیع؛ یعنی علویان سوریه است؛ به همین جهت، این بخش را با تفصیل بیشتری بایست بیان نمود و از جزئیات مهم و کاربردی غافل نباید بود.
گسترش تشیع و ابلاغ طریق اهل بیت (ع) در شام، در طول تاریخ، همواره با موانع سخت و بسیار روبرو بوده است؛ به چند علت:
اول، دشمنی نهادینه شده اموی با آل علی (ع) که قدرت را در آن منطقه در دست داشتند.
دوم، دشمنی دیرینه عرب شام و عراق یا عرب قحطانی و عرب عدنانی که پیشتر در بخش تاریخ بررسی شد.
سوم، بُعد جغرافیایی شام از مراکز اصلی اسلام؛ مانند حجاز و عراق که موجب عدم اطلاع شامیان از حقایق بود.
چهارم که شاید از همه علتها، مهمتر و تأثیرگذارتر باشد، سوءاستفادهی بعضی جریانات انحرافی در تفکر شیعه از فرصتهای تاریخی و پیشاهنگی ایشان برای تبلیغ تشیع در شام ؛ خصوصاً در سوریه است که دو نتیجه ناگوار داشت
ادامه مقاله
