پرش به محتوا

الگو:مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Toktam (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:پرچم لبنان. .jpg|بندانگشتی|پرچم ملی لبنان]]
'''تشیع در سوریه'''
پرچم ملی [[لبنان]] و پرچم حزب‌الله هر دو نمایانگر تاریخ و هویت ملی و مبارزات این کشور هستند. درخت سدر در پرچم ملی [[لبنان]] نشان‌دهنده مقاومت طبیعی و تاریخی این کشور است، در حالی که پرچم حزب‌الله با تأکید بر مقاومت ، پیام مبارزه و پایداری در برابر دشمنان را منتقل می‌کند. هر دو نماد، در کنار سرود ملی [[لبنان]] که روحیه افتخار و وفاداری به وطن را تقویت می‌کند، بازتابی از تاریخ پرفراز و نشیب و مبارزات این ملت هستند.


این نمادها، هرچند در رویکرد و پیام متفاوت به نظر می رسند، اما همگی به‌نوعی بر همبستگی و تلاش برای حفظ حاکمیت [[لبنان]] در برابر تهدیدات داخلی و خارجی تأکید دارند. در نهایت، نمادهای ملی [[لبنان]] به‌عنوان نمایندگان هویت و فرهنگ این کشور، نقش مهمی در تقویت روحیه ملی و حفظ ارزش‌های تاریخی و فرهنگی ایفا می‌کنند.
بررسی سیر اجتماعی و تاریخی تشیع در سوریه برای این کتاب، اهمیت ویزه­ای دارد؛ زیرا از یک سو، نوع فعالیت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران در سوریه، تحت تأثیر رویکرد مذهب رسمی ایران؛ یعنی تشیع ‌‌‌است و از سوی دیگر نبض قدرت سیاسی و فرهنگی در حال حاضر در دست طیفی از تشیع؛ یعنی علویان سوریه ‌‌‌است؛ به همین جهت، این بخش را با تفصیل بیشتری بایست بیان نمود و از جزئیات مهم و کاربردی غافل نباید بود.


=== [[لبنان|سرود ملی لبنان: ندای افتخار و وفاداری]] ===
گسترش تشیع و ابلاغ طریق اهل بیت (ع) در شام، در طول تاریخ، همواره با موانع سخت و بسیار روبرو بوده ‌‌‌است؛ به چند علت:
سرود ملی [[لبنان]] با نام «کلنا للوطن» (همگی برای وطن)، سرودی است که روحیه ملی‌گرایانه و وفاداری مردم [[لبنان]] را به کشورشان به نمایش می‌گذارد. این سرود با استفاده از زبانی حماسی و افتخارآمیز، بر عشق به وطن و اتحاد مردم در برابر هر نوع تهدیدی تأکید دارد. شعری که در متن سرود ملی [[لبنان]] آمده است، بازتابی از احساسات عمیق و مشترک مردم [[لبنان]] در دفاع از سرزمینشان در برابر هر نوع تجاوز و تهدید است.


'''«همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''
اول، دشمنی ‌‌نهادینه شده اموی با آل علی (ع) که قدرت را در آن منطقه در دست داشتند.


'''چشم روزگار به شمشیر و قلم ما رشک می‌برد.'''
دوم، دشمنی دیرینه عرب شام و عراق یا عرب قحطانی و عرب عدنانی که پیش­تر در بخش تاریخ بررسی شد.


'''کوهستان و فراز و نشیب‌های میهن، مردانمان را تنومند و بیباک بار می‌آورد.'''
سوم، بُعد جغرافیایی شام از مراکز اصلی اسلام؛ مانند حجاز و عراق که موجب عدم اطلاع شامیان از حقایق بود.


'''کردار و گفتار ما در راه رسیدن به کمال است.'''
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چهارم که شاید از همه علت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، مهم­تر و تأثیرگذارتر باشد، سوء‌‌‌استفاده­ی بعضی جریانات انحرافی در تفکر شیعه از فرصت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخی و پیشاهنگی ایشان برای تبلیغ تشیع در شام ؛ خصوصاً در سوریه ‌‌‌است که دو نتیجه ناگوار داشت


'''همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''


'''همه ما برای میهن!'''


'''پیر و جوان ما در انتظار فراخوان وطن است!'''
[[تشیع در سوریه|ادامه مقاله]]
 
'''و در روز مبادا همچون شیر غرانند.'''
 
'''قلب شرقمان برای همیشه لبنان است'''
 
'''پروردگار برای ابد آن را محفوظ نگه‌دارد.'''
 
'''همه ما برای میهن، پرچم و افتخارمان!'''
 
 
[[نمادهای ملی لبنان|ادامه مقاله]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۵۲

تشیع در سوریه

بررسی سیر اجتماعی و تاریخی تشیع در سوریه برای این کتاب، اهمیت ویزه­ای دارد؛ زیرا از یک سو، نوع فعالیت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران در سوریه، تحت تأثیر رویکرد مذهب رسمی ایران؛ یعنی تشیع ‌‌‌است و از سوی دیگر نبض قدرت سیاسی و فرهنگی در حال حاضر در دست طیفی از تشیع؛ یعنی علویان سوریه ‌‌‌است؛ به همین جهت، این بخش را با تفصیل بیشتری بایست بیان نمود و از جزئیات مهم و کاربردی غافل نباید بود.

گسترش تشیع و ابلاغ طریق اهل بیت (ع) در شام، در طول تاریخ، همواره با موانع سخت و بسیار روبرو بوده ‌‌‌است؛ به چند علت:

اول، دشمنی ‌‌نهادینه شده اموی با آل علی (ع) که قدرت را در آن منطقه در دست داشتند.

دوم، دشمنی دیرینه عرب شام و عراق یا عرب قحطانی و عرب عدنانی که پیش­تر در بخش تاریخ بررسی شد.

سوم، بُعد جغرافیایی شام از مراکز اصلی اسلام؛ مانند حجاز و عراق که موجب عدم اطلاع شامیان از حقایق بود.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چهارم که شاید از همه علت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، مهم­تر و تأثیرگذارتر باشد، سوء‌‌‌استفاده­ی بعضی جریانات انحرافی در تفکر شیعه از فرصت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخی و پیشاهنگی ایشان برای تبلیغ تشیع در شام ؛ خصوصاً در سوریه ‌‌‌است که دو نتیجه ناگوار داشت


ادامه مقاله