پرش به محتوا

الگو:مقاله برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''تشیع در سوریه'''


'''روابط علمی و دانشگاهی ایران و عراق'''
بررسی سیر اجتماعی و تاریخی تشیع در سوریه برای این کتاب، اهمیت ویزه­ای دارد؛ زیرا از یک سو، نوع فعالیت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران در سوریه، تحت تأثیر رویکرد مذهب رسمی ایران؛ یعنی تشیع ‌‌‌است و از سوی دیگر نبض قدرت سیاسی و فرهنگی در حال حاضر در دست طیفی از تشیع؛ یعنی علویان سوریه ‌‌‌است؛ به همین جهت، این بخش را با تفصیل بیشتری بایست بیان نمود و از جزئیات مهم و کاربردی غافل نباید بود.   
از دیر باز تحت تأثیر عوامل فرهنگی، تاریخی و جغرافیایی قرار داشته و همواره زمینه‌های همکاری گسترده‌ای میان دو کشور وجود داشته است. این روابط تنها به مبادلات علمی و آموزشی محدود نمی‌شود، بلکه در راستای تبادل دانش و پژوهش‌های مشترک و توسعه ظرفیت‌های علمی دو کشور نیز به طور مستمر توسعه یافته است. با توجه به اشتراکات فرهنگی، دینی و زبان مشترک، روابط علمی و دانشگاهی ایران و عراق می‌تواند به عنوان یکی از مهم‌ترین ارکان همکاری‌های بین‌المللی در منطقه تلقی شود. در سال‌های اخیر، با توجه به توسعه روابط علمی میان دو کشور به ویژه در حوزه‌های مختلف علوم انسانی، مهندسی، پزشکی و فناوری اطلاعات افزایش یافته است. این روابط موجب تبادل دانشجو، اساتید و پژوهشگران و نیز برگزاری کنفرانس‌ها و همایش‌های علمی مشترک گردیده که همواره نقش مهمی در تحکیم روابط دو کشور ایفا کرده است. در اینجا تلاش می شود به پیشینه روابط علمی ایران و عراق، همکاری های علمی و دانشگاهی و اساتید و دانشگاه ها و مراکز علمی مهم بین دو کشور نگاهی بیندازیم و راههای گسترش روابط را مورد بررسی قراردهیم.   


گسترش تشیع و ابلاغ طریق اهل بیت (ع) در شام، در طول تاریخ، همواره با موانع سخت و بسیار روبرو بوده ‌‌‌است؛ به چند علت:


اول، دشمنی ‌‌نهادینه شده اموی با آل علی (ع) که قدرت را در آن منطقه در دست داشتند.


[[همکاریهای علمی - دانشگاهی میان ایران و عراق|ادامه مقاله]]
دوم، دشمنی دیرینه عرب شام و عراق یا عرب قحطانی و عرب عدنانی که پیش­تر در بخش تاریخ بررسی شد.
 
سوم، بُعد جغرافیایی شام از مراکز اصلی اسلام؛ مانند حجاز و عراق که موجب عدم اطلاع شامیان از حقایق بود.
 
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چهارم که شاید از همه علت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، مهم­تر و تأثیرگذارتر باشد، سوء‌‌‌استفاده­ی بعضی جریانات انحرافی در تفکر شیعه از فرصت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخی و پیشاهنگی ایشان برای تبلیغ تشیع در شام ؛ خصوصاً در سوریه ‌‌‌است که دو نتیجه ناگوار داشت
 
 
 
[[تشیع در سوریه|ادامه مقاله]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۵۲

تشیع در سوریه

بررسی سیر اجتماعی و تاریخی تشیع در سوریه برای این کتاب، اهمیت ویزه­ای دارد؛ زیرا از یک سو، نوع فعالیت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران در سوریه، تحت تأثیر رویکرد مذهب رسمی ایران؛ یعنی تشیع ‌‌‌است و از سوی دیگر نبض قدرت سیاسی و فرهنگی در حال حاضر در دست طیفی از تشیع؛ یعنی علویان سوریه ‌‌‌است؛ به همین جهت، این بخش را با تفصیل بیشتری بایست بیان نمود و از جزئیات مهم و کاربردی غافل نباید بود.

گسترش تشیع و ابلاغ طریق اهل بیت (ع) در شام، در طول تاریخ، همواره با موانع سخت و بسیار روبرو بوده ‌‌‌است؛ به چند علت:

اول، دشمنی ‌‌نهادینه شده اموی با آل علی (ع) که قدرت را در آن منطقه در دست داشتند.

دوم، دشمنی دیرینه عرب شام و عراق یا عرب قحطانی و عرب عدنانی که پیش­تر در بخش تاریخ بررسی شد.

سوم، بُعد جغرافیایی شام از مراکز اصلی اسلام؛ مانند حجاز و عراق که موجب عدم اطلاع شامیان از حقایق بود.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چهارم که شاید از همه علت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها، مهم­تر و تأثیرگذارتر باشد، سوء‌‌‌استفاده­ی بعضی جریانات انحرافی در تفکر شیعه از فرصت­‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخی و پیشاهنگی ایشان برای تبلیغ تشیع در شام ؛ خصوصاً در سوریه ‌‌‌است که دو نتیجه ناگوار داشت


ادامه مقاله