توپوگرافی آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۴۴

خاک آرژانتین از دو بخش متمایز تشکیل شده است. یکی از آن‌ها نواحی کوهستانی غرب است که قسمتی از دامنه‌ی شرقی رشته‌کوه «آند» را شامل می‌شود و قلل آن پوشیده از برف و بعضی از آن‌ها آتشفشان است. این رشته‌کوه‌ها مرز غربی آرژانتین و شیلی را تشکیل می‌دهند و بلندترین قلّه‌ی آن «آکونکاگوا (Aconcagua)» است که نزدیک به 7 هزار متر ارتفاع دارد و از مرتفع‌ترین قلل دنیا محسوب می‌شود. دامنه‌های شرقی آند با شیب ملایمی به دشت‌های مرکزی آرژانتین منتهی می‌شود که در آن‌ها ریزش باران بسیار کم است و قسمت عمده‌ی آن به‌ویژه استپ‌های پاتاگونیا (Patagonia) پوشیده شده است.

قسمت دیگر، بخش جلگه‌ای مشرق است که از شمال به جنوب از عرض آن کاسته می‌شود. در شمال و جنوب یعنی در فلات‌های شاگو و پاتاگونیا زمین‌ها کم‌تر حاصل‌خیز و در قسمت مرکزی یعنی پامپاس بسیار حاصل‌خیز می‌باشد^[۱].

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی آرژانتین؛ موقعیت جغرافیایی آرژانتین؛ مساحت کشور قطر؛ مساحت ژاپن؛ مساحت و وسعت فرانسه

کتابشناسی

↑ اصغری، احمدرضا (1374). آرژانتین، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. ص30.

منبع اصلی

خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 28.

نویسنده مقاله

احمدرضا خیرمند

[:0-1] اصغری، احمدرضا (1374). آرژانتین، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. ص30.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-خاک [[آرژانتین]] از دو بخش متمایز تشکیل شده است. یکی از آن‌ها نواحی کوهستانی غرب است که قسمتی از دامنه‌ی شرقی رشته‌کوه «آند» را شامل می‌شود و قلل آن پوشیده از برف و بعضی از آن‌ها آتشفشان است. این رشته‌کوه‌ها مرز غربی [[آرژانتین]] و شیلی را تشکیل می‌دهند و بلندترین قلّه‌ی آن «آکونکاگوا (Aconcagua)» است که نزدیک به 7 هزار متر ارتفاع دارد و از مرتفع‌ترین قلل دنیا محسوب می‌شود. دامنه‌های شرقی آند با شیب ملایمی به دشت‌های مرکزی [[آرژانتین]] منتهی می‌شود که در آن‌ها ریزش باران بسیار کم است و قسمت عمده‌ی آن به‌ویژه استپ‌های پاتاگونیا (Patagonia) پوشیده شده است<ref name=":0">اصغری، احمدرضا (1374).  [[آرژانتین]]، تهران: [https://www.ipis.ir/ دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه]. ص30.</ref>.
+خاک [[آرژانتین]] از دو بخش متمایز تشکیل شده است. یکی از آن‌ها نواحی کوهستانی غرب است که قسمتی از دامنه‌ی شرقی رشته‌کوه «آند» را شامل می‌شود و قلل آن پوشیده از برف و بعضی از آن‌ها آتشفشان است. این رشته‌کوه‌ها مرز غربی [[آرژانتین]] و شیلی را تشکیل می‌دهند و بلندترین قلّه‌ی آن «آکونکاگوا (Aconcagua)» است که نزدیک به 7 هزار متر ارتفاع دارد و از مرتفع‌ترین قلل دنیا محسوب می‌شود. دامنه‌های شرقی آند با شیب ملایمی به دشت‌های مرکزی [[آرژانتین]] منتهی می‌شود که در آن‌ها ریزش باران بسیار کم است و قسمت عمده‌ی آن به‌ویژه استپ‌های پاتاگونیا (Patagonia) پوشیده شده است.
-قسمت دیگر، بخش جلگه‌ای مشرق است که از شمال به جنوب از عرض آن کاسته می‌شود. در شمال و جنوب یعنی در فلات‌های شاگو و پاتاگونیا زمین‌ها کم‌تر حاصل‌خیز و در قسمت مرکزی یعنی پامپاس بسیار حاصل‌خیز می‌باشد<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 28.</ref>.
+قسمت دیگر، بخش جلگه‌ای مشرق است که از شمال به جنوب از عرض آن کاسته می‌شود. در شمال و جنوب یعنی در فلات‌های شاگو و پاتاگونیا زمین‌ها کم‌تر حاصل‌خیز و در قسمت مرکزی یعنی [[فلات پامپاس|پامپاس]] بسیار حاصل‌خیز می‌باشد<ref name=":0">اصغری، احمدرضا (1374).  [[آرژانتین]]، تهران: [https://www.ipis.ir/ دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه]. ص30.</ref>.
 == نیز نگاه کنید به ==
+[[جغرافیای طبیعی آرژانتین]]؛ [[موقعیت جغرافیایی آرژانتین]]؛ [[مساحت کشور قطر]]؛ [[مساحت ژاپن]]؛ [[مساحت و وسعت فرانسه]]
 == کتابشناسی ==
+<references />
+== منبع اصلی ==
+خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 28.
+== نویسنده مقاله ==
+احمدرضا خیرمند