منطقه‌ پاتاگونیا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۳

پاتاگونیا ، قابل بازیابی از https://www.mysocialbook.com/blogs/ideas/patagonia-a-photographer-s-guide-to-an-inspirational-wonder

منطقه‌ پاتاگونیا (Patagonia) به عنوان منطقه‌ی جنوبی رودخانه‌ی کلرادو (Rio Colorado) بیش از 25 درصد از خاک آرژانتین را در بر می‌گیرد. پاتاگونیا که جنوبی‌ترین بخش کشور را در بر می‌گیرد، بسیار سرد است امّا در عین حال از بارش بسیار کمی برخوردار می‌باشد. میانگین بارش این منطقه حدود 250 میلی‌متر در سال است. البتّه این‌جا کم‌تر از 3 درصد از کل جمعیت آرژانتین را در خود جای داده است. کشاورزی بیشتر در بخش‌های آند انجام می‌شود. استحصال گاز، آلومینیوم و ماهی‌گیری عمده‌ی فعالیت‌های اقتصادی این بخش از کشور است. ادامه‌ی رشته‌کوه‌های آند در این بخش کوتاه‌تر از بخش‌های دیگر کشور است. پاتاگونیا شامل استان‌های ریونگرو (Rio Negro)، نئوکن (Neuquén)، چوبوت (Chubut)، سانتاکروز (Santa Cruz)، سرزمین آتش و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی است.

مالویناس و جزایر جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی که ذخایر عظم نفت و گاز این بخش از اقیانوس را در خود جای داده‌اند، هم‌اکنون تحت حاکمیت انگلیس قرار دارد. جزایر مالویناس جزو معدود مناطقی هستند که همچنان در کمیته‌ی استعمارزدایی سازمان ملل مطرح بوده و هر ساله در مورد آن‌ها قطعنامه صادر می‌شود^[۱].

شهر «اوشوایا (Ushuaia)»، جنوبی‌ترین شهر جهان، در این بخش واقع است. همچنین جزیره‌ی بزرگ «سرزمین آتش» (Tierra del Fuego) که در قسمت انتهایی جنوب آمریکای جنوبی واقع شده و بین آمریکا و شیلی تقسیم گردیده است. خصیصه‌ی منطقه‌ی پاتاگونیا، دریاچه‌های زیبای یخچالی است که این منطقه را به یکی از قطب‌های گردشگری جهان تبدیل کرده است^[۲].

نیز نگاه کنید به

جغرافیای طبیعی آرژانتین؛ مناطق جغرافیایی آرژانتین

کتابشناسی

↑ اصغری، احمدرضا (1374). آرژانتین. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. ص36.
↑ برگرفته از https://www.ign.gob.ar

منبع اصلی

خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 32-33.

نویسنده مقاله

احمدرضا خیرمند

[1] اصغری، احمدرضا (1374). آرژانتین. تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه. ص36.

[:1-2] برگرفته از https://www.ign.gob.ar

[۱]

[۲]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-[[منطقه‌ پاتاگونیا]] (Patagonia) به عنوان منطقه‌ی جنوبی رودخانه‌ی کلرادو (Rio Colorado) بیش از 25 درصد از خاک [[آرژانتین]] را در بر می‌گیرد. پاتاگونیا که جنوبی‌ترین بخش کشور را در بر می‌گیرد، بسیار سرد است امّا در عین حال از بارش بسیار کمی برخوردار می‌باشد. میانگین بارش این منطقه حدود 250 میلی‌متر در سال است. البتّه این‌جا کم‌تر از 3 درصد از کل [[جمعیت آرژانتین]] را در خود جای داده است. کشاورزی بیشتر در بخش‌های آند انجام می‌شود. استحصال گاز، آلومینیوم و ماهی‌گیری عمده‌ی فعالیت‌های اقتصادی این بخش از کشور است. ادامه‌ی رشته‌کوه‌های آند در این بخش کوتاه‌تر از بخش‌های دیگر کشور است. پاتاگونیا شامل استان‌های ریونگرو (Rio Negro)، نئوکن (Neuquén)، چوبوت (Chubut)، سانتاکروز (Santa Cruz)، سرزمین آتش و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی است.
+[[پرونده:پاتاگونیا.jpg|بندانگشتی|پاتاگونیا ، قابل بازیابی از https://www.mysocialbook.com/blogs/ideas/patagonia-a-photographer-s-guide-to-an-inspirational-wonder]]
+منطقه‌ پاتاگونیا (Patagonia) به عنوان منطقه‌ی جنوبی رودخانه‌ی کلرادو (Rio Colorado) بیش از 25 درصد از خاک [[آرژانتین]] را در بر می‌گیرد. [[منطقه‌ پاتاگونیا|پاتاگونیا]] که جنوبی‌ترین بخش کشور را در بر می‌گیرد، بسیار سرد است امّا در عین حال از بارش بسیار کمی برخوردار می‌باشد. میانگین بارش این منطقه حدود 250 میلی‌متر در سال است. البتّه این‌جا کم‌تر از 3 درصد از کل جمعیت آرژانتین را در خود جای داده است. کشاورزی بیشتر در بخش‌های آند انجام می‌شود. استحصال گاز، آلومینیوم و ماهی‌گیری عمده‌ی فعالیت‌های اقتصادی این بخش از کشور است. ادامه‌ی رشته‌کوه‌های آند در این بخش کوتاه‌تر از بخش‌های دیگر کشور است. پاتاگونیا شامل استان‌های ریونگرو (Rio Negro)، نئوکن (Neuquén)، چوبوت (Chubut)، سانتاکروز (Santa Cruz)، سرزمین آتش و جزایر اقیانوس اطلس جنوبی است.
 مالویناس و جزایر جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی که ذخایر عظم نفت و گاز این بخش از اقیانوس را در خود جای داده‌اند، هم‌اکنون تحت حاکمیت انگلیس قرار دارد. جزایر مالویناس جزو معدود مناطقی هستند که همچنان در کمیته‌ی استعمارزدایی سازمان ملل مطرح بوده و هر ساله در مورد آن‌ها قطعنامه صادر می‌شود<ref>اصغری، احمدرضا (1374). [[آرژانتین]]. تهران: [https://www.ipis.ir/ دفتر مطالعات سیاسی و بین المللی وزارت امور خارجه]. ص36.</ref>.
-شهر «اوشوایا (Ushuaia)»، جنوبی‌ترین شهر جهان، در این بخش واقع است. همچنین جزیره‌ی بزرگ «سرزمین آتش» (Tierra del Fuego) که در قسمت انتهایی جنوب آمریکای جنوبی واقع شده و بین [[آمریکا]] و شیلی تقسیم گردیده است. خصیصه‌ی منطقه‌ی پاتاگونیا، دریاچه‌های زیبای یخچالی است که این منطقه را به یکی از قطب‌های گردشگری جهان تبدیل کرده است<ref name=":1">برگرفته از https://www.ign.gob.ar</ref><ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 32-33. </ref>.
+شهر «اوشوایا (Ushuaia)»، جنوبی‌ترین شهر جهان، در این بخش واقع است. همچنین جزیره‌ی بزرگ «سرزمین آتش» (Tierra del Fuego) که در قسمت انتهایی جنوب آمریکای جنوبی واقع شده و بین [[آمریکا]] و شیلی تقسیم گردیده است. خصیصه‌ی منطقه‌ی پاتاگونیا، دریاچه‌های زیبای یخچالی است که این منطقه را به یکی از قطب‌های گردشگری جهان تبدیل کرده است<ref name=":1">برگرفته از https://www.ign.gob.ar</ref>.
 ==نیز نگاه کنید به==
 [[جغرافیای طبیعی آرژانتین]]؛ [[مناطق جغرافیایی آرژانتین]]
 ==کتابشناسی==
+<references />
+== منبع اصلی ==
+خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 32-33.
+== نویسنده مقاله ==
+احمدرضا خیرمند