حماسه ی جیانگر

حماسه‌ی«جیانگر» در حدود قرن 15تا اوایل قرن 17، درمنطقه‌ی قبیله نشین«ویلات» شکل گرفت. قبیله‌ی «ویلات» یکی از قبایل باستانی مغول­‌هاست به معنای قبیله‌ی جنگلی است. افراد این قبیله عمدتا در سلسله جبال«آرتای» در منطقه‌ی سین­ک یانگ زندگی می‌کردند. «جیانگر» قهرمان اصلی این حماسه، در دو سالگی به دلیل تصرف زادگاهش توسط«مِنگوس»، پدر و مادر خود را از دست داد.

او، برای گرفتن انتقام خون پدر و مادرش، در سه سالگی سوار بر اسب سحرآمیز خود شده و برای مبارزه به هرجا شتافت. جیانگر، از 7سالگی پیروز تمام نبردها بود و به همین خاطر از طرف اهالی منطقه‌ی«بائو مو­با» به عنوان «خان» برگزیده شد؛ اما، «منگوس» هم­چنان به تجاوز خود به منطقه­‌ی«بائو موبا» ادامه می­ داد.

«جیانگر» با همراهی 35 تن از فرماندهان تنومند و 8000 سرباز سلحشور از زادگاه خود دفاع کرده و با درایت و شجاعت بی نظیرش، کشور ایده آلی ساخت که درآن مردم همیشه جوان باقی مانده و بیش از 25سال نداشتند. در این کشور همه جا صدای خنده به گوش می‌رسید و شادمانی مردم مشاهده می‌شد و فقر و تهیدستی از میان رفت. هیچ اثری از زمستان نبود و همیشه و همه جا سرسبز و خرم و همواره بوی بهار به مشام می‌رسید.

در این حماسه، «جیانگر» به عنوان قهرمانی بلند قامت، غول پیکر، زیرک و هوشمند و پرتوان و رام نشدنی جلوه داده شده است که درمیان اهالی قبیله ازمحبوبیت و احترام فراوانی برخوردار بوده و برای زادگاه و کشور خود ازهیچ تلاشی دریغ نمی‌ورزید. در وجود او، 99 خصوصیت برتر مغول­‌ها متمرکز بوده و نسبت به مردم بی نهایت وفادار و نسبت به دشمنان کین و نفرت بی پایان داشت.

درحماسه‌ی«جیانگر» زبان عامیانه‌ی زیبای قبیله‌ی «ویلات» بسیار به­ کار رفته و توأم بافولکلور، مطالبی ستایش آمیز، پندهای آموزنده و ضرب المثل‌ها و مبالغه گویی‌ها و تشبیهات و تعریفات بی­ شماری مورد استفاده قرار گرفته است.

حماسه­‌ی«جیانگر» اوج ادبیات کلاسیک ملیت مغول است و تأثیر زیادی در آفرینش‌های ادبی نسل‌های بعدی مغول­‌ها داشته است. درحال حاضر، این حماسه یکی از میراث­‌های فرهنگی ماندگار مغول­‌ها، مورد حمایت و حفاظت دولت چین قرار گرفته است.

نیز نگاه کنید به

ادبیات باستان در چین؛ ادبیات چینی

پاورقی

[i] - احتمال دارد که نام اصلی این حماسه و قهرمان آن «جهانگیر» باشد.

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی