سلطه ی حزب کمونیست بر ادبیات چینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:123.jpg|بندانگشتی| | [[پرونده:123.jpg|بندانگشتی|سلطهی حزب کمونیست بر ادبیات چینی، قابل بازیابی از: https://en.wikipedia.org/wiki/Cultural_Revolution]] | ||
در دههی پنجاه و شصت میلادى، سیطرهی کامل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] بر صحنهها و محافل ادبى به چشم مى خورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|دولت کمونیستی]] حاکم بودند، یا سکوت اختیار کرده، یا تبعید شده و یا مهاجرت کردند. | در دههی پنجاه و شصت میلادى، سیطرهی کامل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] [[چین]] بر صحنهها و محافل ادبى به چشم مى خورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|دولت کمونیستی]] حاکم بودند، یا سکوت اختیار کرده، یا تبعید شده و یا مهاجرت کردند. | ||
این دورهی بیست ساله را | این دورهی بیست ساله را مىتوان دورهی«سکوت شاعران»نامید. از سال1949 تا 1968میلادی را مىتوان دورهی سکوت ادبى-هنرى [[چین]] معاصر به حساب آورد. چون از 1949، سال تأسیس [[جمهوری خلق چین|جمهورى خلق چین]]، بسیارى از شاعران خاموش شدند و چیزى ننوشتند. | ||
در سال1968 بود که نسل تازهاى برآمد و بنیاد شعر نو را بر هم ریخت. آنان شعرهاى آوانگارد سرودند و به طور زیرزمینى منشتر کردند. | در سال1968 بود که نسل تازهاى برآمد و بنیاد شعر نو را بر هم ریخت. آنان شعرهاى آوانگارد سرودند و به طور زیرزمینى منشتر کردند. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[شعر معاصر چین]]؛ [[بنیانگذاران شعر معاصر چین]] | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== | == نویسنده مقاله == | ||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:احزاب و جریان های سیاسی شاخص]] | |||
[[رده:ادبیات]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۸:۵۵
در دههی پنجاه و شصت میلادى، سیطرهی کامل حزب کمونیست چین بر صحنهها و محافل ادبى به چشم مى خورد. شاعران و نویسندگان یا به کارشناسان دولتى بدل شدند که فقط مبلغ دولت کمونیستی حاکم بودند، یا سکوت اختیار کرده، یا تبعید شده و یا مهاجرت کردند.
این دورهی بیست ساله را مىتوان دورهی«سکوت شاعران»نامید. از سال1949 تا 1968میلادی را مىتوان دورهی سکوت ادبى-هنرى چین معاصر به حساب آورد. چون از 1949، سال تأسیس جمهورى خلق چین، بسیارى از شاعران خاموش شدند و چیزى ننوشتند.
در سال1968 بود که نسل تازهاى برآمد و بنیاد شعر نو را بر هم ریخت. آنان شعرهاى آوانگارد سرودند و به طور زیرزمینى منشتر کردند.
نیز نگاه کنید به
شعر معاصر چین؛ بنیانگذاران شعر معاصر چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی