خوی سو، خوشنویس چینی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
«خوی سو» راهبی خوشنویس بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکستهاش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکدهاش را«خانهی آسمان سبز» مینامید. وی ابتدا رسم الخط «جونگ یوو([[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان# ftn13|Zhong You]])» و دو«وانگ» را تمرین کرد. بعدها [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسیِ]] معمول«جانگ شو» را از «[[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|یان جِن چینگ]] » آموخت و خط شکستهی سبک خاص خود را ابداع کرده و همچون «جانگ شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سویِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکستهی زمخت(کوانگ چائو (Kuang Cao)) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته میشود. خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیلهی قلم مو بیان میکند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته میشود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک همچنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسلهای بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامهی سوبِن»بهترین کار او شمرده میشود. | |||
بعدها [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسیِ]] | |||
خطاط احساس و آرزوهایش را به | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[هنر در چین]]؛ [[هنر خوشنویسی چینی]]؛ [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]؛ [[خوشنویسان مشهور چین باستان]] | [[هنر در چین]]؛ [[هنر خوشنویسی چینی]]؛ [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]؛ [[خوشنویسان مشهور چین باستان]] | ||
= | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:هنر]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۲
«خوی سو» راهبی خوشنویس بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکستهاش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکدهاش را«خانهی آسمان سبز» مینامید. وی ابتدا رسم الخط «جونگ یوو(Zhong You)» و دو«وانگ» را تمرین کرد. بعدها خوشنویسیِ معمول«جانگ شو» را از «یان جِن چینگ » آموخت و خط شکستهی سبک خاص خود را ابداع کرده و همچون «جانگ شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سویِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکستهی زمخت(کوانگ چائو (Kuang Cao)) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته میشود. خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیلهی قلم مو بیان میکند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته میشود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک همچنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسلهای بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامهی سوبِن»بهترین کار او شمرده میشود.
نیز نگاه کنید به
هنر در چین؛ هنر خوشنویسی چینی؛ هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان؛ خوشنویسان مشهور چین باستان
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی