قوم دونگ شیانگ در چین

محل سکونت این قوم بیشتر در استان گَنسو متمرکز است، ولی تعدادی از آنان نیز در بخش‌هایی از سین کیانگ اقامت دارند. زبان قوم دونگ شیانگ شاخه ای از زبان آلتایی و گروه مغولی است که زبان نوشتاری ندارد. آن­ها اغلب به زبان چینی هم تکلم کرده و از کاراکترهای چینی استفاده می‌کنند. این قوم از نوع لباسی که می­‌پوشند از سایرین متمایز می‌شوند. زنان دونگ شیانگ از پوشش اسلامی استفاده کرده و گروه­‌های سنی زنان از رنگ‌های مختلف لباس آنان قابل تشخیص هستند. مردان نیز اغلب کلاه سفیدی بر سر می­گذارند. طبق سرشماری سال 2009میلادی، جمعیت قوم دونگ شیانگ درحال حاضر حدود 550 هزار نفر است.

نیز نگاه کنید به

اقوام و اقلیت های نژادی مسلمان در چین؛ اقلیت های قومی در چین

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی