قوم بائوآن در چین: تفاوت میان نسخهها
صفحهای تازه حاوی «1- '''قوم بائو آن:''' جمعیت قوم بائو آن اغلب بهصورت پراکنده در استانهای گَنسو و چینگخَی زندگی می کنند. آنها به زبان خاص خود که شاخهای از زبانهای آلتایی مغولی صحبت میکنند و به زبان چینی هم آشنا هستند. برگزاری آیین نوروزی در میان این قوم اح...» ایجاد کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
جمعیت قوم بائو آن اغلب به صورت پراکنده در استانهای گَنسو و چینگ خَی زندگی میکنند. آنها به زبان خاص خود که شاخه ای از زبانهای آلتایی مغولی صحبت میکنند و به [[زبان چینی]] هم آشنا هستند. برگزاری آیین نوروزی در میان این قوم احتمال این که اصالتی ایرانی داشته باشند را تقویت میکند. طبق آخرین سرشماری صورت گرفته، جمعیت این قوم حدود 12 هزار نفر بوده است. | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[اقوام و اقلیت های نژادی مسلمان در چین]]؛ [[اقلیت های قومی در چین]] | |||
== منبع اصلی == | |||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
[[رده:اقوام شاخص]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۲۳
جمعیت قوم بائو آن اغلب به صورت پراکنده در استانهای گَنسو و چینگ خَی زندگی میکنند. آنها به زبان خاص خود که شاخه ای از زبانهای آلتایی مغولی صحبت میکنند و به زبان چینی هم آشنا هستند. برگزاری آیین نوروزی در میان این قوم احتمال این که اصالتی ایرانی داشته باشند را تقویت میکند. طبق آخرین سرشماری صورت گرفته، جمعیت این قوم حدود 12 هزار نفر بوده است.
نیز نگاه کنید به
اقوام و اقلیت های نژادی مسلمان در چین؛ اقلیت های قومی در چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی