مکتب قانونگرایان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
اندیشهی قانونگرایان(Legalism) مبتنی بر فلسفهی سیاسی عملگرایی است و طرفداران آن به شدت معتقد به حکومت قانون هستند. بر اساس این اندیشه، حکومت حاکم بایستی بر سه پایه استوار باشد: | اندیشهی [[مکتب قانونگرایان|قانونگرایان]] (Legalism) مبتنی بر فلسفهی سیاسی عملگرایی است و طرفداران آن به شدت معتقد به حکومت قانون هستند. بر اساس این اندیشه، حکومت حاکم بایستی بر سه پایه استوار باشد: 1- قانون یا اصول غیر قابل تغییر؛ 2- روش، تاکتیک، هنر و حکومتداری؛ 3- مشروعیت، قدرت و یا کاریزما.<ref>.Yan, Zou (2011). Encyclopedia Britanica. Retrieved</ref> | ||
1- قانون یا اصول غیر قابل تغییر؛ | |||
2- روش، تاکتیک، هنر و | |||
3- مشروعیت، قدرت و یا کاریزما<ref>.Yan,Zou (2011).Encyclopedia Britanica. Retrieved</ref> | |||
[[مکتب قانونگرایان|قانونگرایی]]، زیربنای فلسفهی حکومتی [[سلسله چین|سلسلهی چین]]( نخست سلسلهی امپراتوری [[چین]]) بود، و به همین خاطر این سلسله متهم به امپراتوری استبدادی قانون است. شعار بنیانگذاران این تفکر«تنظیم قوانین مشخص و شفاف، و اجرای مجازاتهای سنگین» بود. [[مکتب قانونگرایان|قانونگرایان]] معتقد بودند که درست است که به برخی از افراد میتوان از طریق شفقت و مهربانی حکمرانی کرد، ولی اکثر آنان را به جز از طریق قانون نمی توان کنترل کرد. این مکتب سیاسی- فلسفی توسط دو نفر به نامهای شانگ یانگ(Shang Yang) و خَن فِی(Han Fei) بودند که در [[دوران حکومت های هم ستیز|دوران حاکمیت کشورهای همستیز]] پایهگذاری شد. این مکتب فکری بر اجرای بدون چون و چرای قانون بدون در نظر گرفتن هیچ ملاحظه تأکید دارد. این اندیشه به شدت با [[کنفوسیوس و اندیشه های او|اندیشهی کنفوسیوسی و]] [[موهیست ها|موهیستی]] که معتقد به تعامل و مداراست، مخالف بود. همین امر باعث شد که در دوران [[سلسله چین|سلسلهی چین]] با هرنوع فکر و اندیشهی مخالف مقابله شود. در این دوران تمام کتابهای اندیشههای مخالف همراه با مبلغان و اندیشمندان این اندیشهها در آتش قهر امپراتوری سوزانده شوند. [[سلسله چینگ|دوران چینگ]] به دوران کتاب سوزی نیز شهرت دارد. پس از سقوط زود هنگام [[سلسله چینگ|سلسلهی چینگ]]، از سوی اندیشمندان [[کنفوسیوس و اندیشه های او|کنفوسیوسی]] بر [[مکتب قانونگرایان]] خط بطلان کشیده شد و برای همیشه از عرصهی سیاست محو شد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[ادیان در چین]]؛ [[آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
<references /> | <references /> |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۱
اندیشهی قانونگرایان (Legalism) مبتنی بر فلسفهی سیاسی عملگرایی است و طرفداران آن به شدت معتقد به حکومت قانون هستند. بر اساس این اندیشه، حکومت حاکم بایستی بر سه پایه استوار باشد: 1- قانون یا اصول غیر قابل تغییر؛ 2- روش، تاکتیک، هنر و حکومتداری؛ 3- مشروعیت، قدرت و یا کاریزما.[۱]
قانونگرایی، زیربنای فلسفهی حکومتی سلسلهی چین( نخست سلسلهی امپراتوری چین) بود، و به همین خاطر این سلسله متهم به امپراتوری استبدادی قانون است. شعار بنیانگذاران این تفکر«تنظیم قوانین مشخص و شفاف، و اجرای مجازاتهای سنگین» بود. قانونگرایان معتقد بودند که درست است که به برخی از افراد میتوان از طریق شفقت و مهربانی حکمرانی کرد، ولی اکثر آنان را به جز از طریق قانون نمی توان کنترل کرد. این مکتب سیاسی- فلسفی توسط دو نفر به نامهای شانگ یانگ(Shang Yang) و خَن فِی(Han Fei) بودند که در دوران حاکمیت کشورهای همستیز پایهگذاری شد. این مکتب فکری بر اجرای بدون چون و چرای قانون بدون در نظر گرفتن هیچ ملاحظه تأکید دارد. این اندیشه به شدت با اندیشهی کنفوسیوسی و موهیستی که معتقد به تعامل و مداراست، مخالف بود. همین امر باعث شد که در دوران سلسلهی چین با هرنوع فکر و اندیشهی مخالف مقابله شود. در این دوران تمام کتابهای اندیشههای مخالف همراه با مبلغان و اندیشمندان این اندیشهها در آتش قهر امپراتوری سوزانده شوند. دوران چینگ به دوران کتاب سوزی نیز شهرت دارد. پس از سقوط زود هنگام سلسلهی چینگ، از سوی اندیشمندان کنفوسیوسی بر مکتب قانونگرایان خط بطلان کشیده شد و برای همیشه از عرصهی سیاست محو شد.[۲]
نیز نگاه کنید به
ادیان در چین؛ آیین ها، ادیان و مذاهب باستانی و بومی چین
کتابشناسی
- ↑ .Yan, Zou (2011). Encyclopedia Britanica. Retrieved
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.