سیاست اقتصاد فرهنگی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
=== '''به کارگیری سیاست اقتصاد فرهنگی''' ===
هدف از سياست اقتصاد فرهنگی عبارت است از: فراهم ساختن امکانات و تضمین لازم برای توسعه‌­ی فعاليت­‌هاي فرهنگی از طریق اتخاذ سياست­‌های کاربردی به منظور كمك و حمايت از بخش فرهنگي، مالیات فرهنگی، قیمت گذاری، صنایع فرهنگی، كمك­‌های اجتماعی و امنیت اجتماعی اعلام شده است. در این راستا دولت چین اقدامات زیر را مد نظر داشته است:


=== '''افزایش كمك به فعاليت­‌هاي فرهنگی از طریق:''' ===
هدف از سیاست اقتصاد فرهنگی عبارت است از:  
-پشتیبانی از فعاليت‌­هاي فرهنگی سازمان­‌های هنری، در سطح ملی و نيز مناطق مرزی،


-سرمایه­‌گذاری ويژه برای احداثو گسترش کتابخانه‌­ها، موزه‌­ها، مراکز علمی و تکنولوژیکی، مراکز فرهنگی و تالارهای یادمان انقلابی و تاریخی تحت پوشش دولت،
فراهم ساختن امکانات و تضمین لازم برای [[سیاست های فرهنگی چین|توسعه‌­ی فعالیت­‌های فرهنگی]] از طریق اتخاذ سیاست­‌های کاربردی به منظور کمک و حمایت از بخش فرهنگی، مالیات فرهنگی، قیمت گذاری، صنایع فرهنگی، کمک­‌های اجتماعی و امنیت اجتماعی اعلام شده است. در این راستا دولت [[چین]] اقدامات زیر را مد نظر داشته است:


-حمایت از تولیدات معنوی در سطوح هنری و علمی، دانشگاه­‌های هنر، كانون‌­هاي نمایشی،
افزایش [[کمک دولت چین به فعالیت های فرهنگی]] از طریق:


-و حمایت و محافظت از آثار باستانی و سازمان­‌های فرهنگی هنری،
* پشتیبانی از فعالیت‌­های فرهنگی سازمان­‌های هنری، در سطح ملی و نیز مناطق مرزی؛
* سرمایه­‌گذاری ویژه برای احداث و گسترش [[کتابخانه های عمومی در چین|کتابخانه‌­ها]]، [[موزه های چین|موزه‌­ها]]، مراکز علمی و تکنولوژیکی، مراکز فرهنگی و تالارهای یادمان انقلابی و تاریخی تحت پوشش دولت؛
* حمایت از تولیدات معنوی در سطوح هنری و علمی، دانشگاه­‌های هنر، [[هنر تئاتر مدرن چین|کانون‌­های نمایشی]]؛
* حمایت و محافظت از آثار باستانی و سازمان­‌های فرهنگی هنری.


=== '''تقویت زیرساخت‌های اساسي فعاليت­‌هاي فرهنگی از طریق:''' ===
[[تقویت زیر ساخت های فعالیت های فرهنگی در چین]] از طریق:
-تأسیس نهادها و امکانات فرهنگی که مستقیما در خدمت مردم باشد،


-سرمایه گذاری برای ساخت پروژه­‌هاي مهم فرهنگی دولتی مانند موزه­‌ها و سالن­‌های تئاتر ملی،
* تأسیس نهادها و امکانات فرهنگی که مستقیما در خدمت مردم باشد؛
* سرمایه گذاری برای ساخت پروژه­‌های مهم فرهنگی دولتی مانند [[موزه های چین|موزه­‌ها]] و [[هنر تئاتر مدرن چین|سالن­‌های تئاتر ملی]]؛
* مراقبت و جلوگیری از انهدام امکانات فرهنگی هنگام بازسازی شهرهای قدیمی و توسعه‌­ی اراضی؛
* تأکید بر ساخت [[کتابخانه های عمومی در چین|کتابخانه]]­، [[موزه های چین|موزه]] و حتی مراکز علمی و تکنولوژیکی در شهرهای بزرگ و متوسط؛
* ایجاد مراکز و ایستگاه‌­های جامع فرهنگی در استان­‌ها و شهرستان‌­ها؛
* تخصیص بودجه و سرمایه‌­ی لازم برای تجهیز و خرید کتاب براساس مقیاس، اندازه و ذخیره‌­ی [[کتابخانه های عمومی در چین|کتابخانه­‌های عمومی]] در مناطق مختلف<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد2، ص. 508-509.</ref>.


-مراقبت و جلوگیری از انهدام امکانات فرهنگی هنگام بازسازی شهرهای قدیمی و توسعه‌­ی اراضي،
== نیز نگاه کنید به ==
[[سیاست های فرهنگی چین]]؛ [[سیاست های راهبردی توسعه جامعه فرهنگی چین]]


-تأکید بر ساخت کتابخانه­، موزه و حتی مراکز علمی و تکنولوژیکی در  شهرهای بزرگ و متوسط،
== کتابشناسی ==
 
<references />
-ایجاد مراکز و ایستگاه‌­های جامع فرهنگی در استان­‌ها و شهرستان‌­ها،
[[رده:طرح های کلان، نوآوری ها و تجارب در زمینه اقتصاد فرهنگ و بازار صنایع فرهنگی]]
 
[[رده:اقتصاد هنر]]
-تخصیص بودجه و سرمایه‌­ی لازم براي تجهیز و خرید کتاب براساس مقياس، اندازه و ذخيره‌­ی کتابخانه­‌های عمومی در مناطق مختلف.
 
=== '''ايجاد مكانيسم استاندارد و مؤثر براي افزایش بودجه‌­ی نظام مشاركتي چندجانبه''' ===
در ژانویه‌­ی سال1997، دولت براي تقویت فعالیت­‌های بخش فرهنگی در سرتاسر کشور، قانونی را تصویب نمود که براساس آن تمامی مؤسسات و واحدهای تجاری فعال در زمینه‌­های تفریحی و سرگرمی­ساز، مانند تالارهای آوازخوانی و رقص، کارائوکه، چایخانه­‌های موزیکال، زمین­‌های گلف و سالن­‌هاي بولینگ، موظف شدند 3 درصد از حجم تجاری خود را به بخش امور فرهنگی اختصاص دهند. هم­چنين، مؤسسات رسانه‌­ای و تبلیغاتی نیز موظف شدند که 3درصداز حجم تجاری خود را به اين امر اختصاص دهند. دولت مؤسسات فرهنگی را تشویق کرد تا افزون بر استفاده از سرمايه‌­های دولتي، خودشان نيز برای توسعه‌­ی فعالیت‌­ها سرمایه‌­گذاری نمایند، مديريت­شان را اصلاح و از طریق ارائه­‌ی خدمات متنوع، كمبود سرمايه‌­ای خود را جبران كنند. دولت از اتحادو ادغام  مؤسسات فرهنگي كوچك با بنگاه‌­هاي تجاري بزرگ در جهت دستیابی به سرمایه‌­های بلندمدت و ثابت پشتیبانی میکند. هم­چنين، كمك­‌هاي مردمی را جمع آوری و به مؤسسات آثار باستانی و موزه­‌ها اجازه مي­دهد تا به اکتشافات باستانشناسی پرداخته و از طریق هم­کاری با سرمایه­‌گذاران خارجی، پیرامون آثار باستاني به  تحقيق و پژوهش پرداخته و از آن­ها محافظت نمايند. افزون براين، مؤسسات خارج از کشور و افراد خصوصی را تشويق مي­كند تا در توسعه‌­ی فعاليت­‌هاي فرهنگي دولتی و ساخت امکانات فرهنگی سرمايه‌­گذاري نمایند.
 
=== '''سیستم ویژه‌­ی مالیاتی و قیمت گذاری در بخش فرهنگ''' ===
از جمله راهکارهای مؤثر دولت چین در مدیریت فعاليت­‌هاي فرهنگی، مي­توان به ایجاد توازن کلان و نظارت از طریق تعیین مالیات و سیاست قیمت­گذاری با در نظر گرفتن سطح، سلایق و مدیریت محصولات و خدمات فرهنگی اشاره كرد. دولت چین در سال1993، نظام مالیاتی خود را اصلاح و برخی از فعاليت­‌هاي فرهنگی را مشمول كاهش يا معافیت مالیاتی کرد. اگرچه اصلاح نظام مالی و مالیاتی چین، باعث اختلاف و تفاوت در سیستم مالیاتي دولت مرکزی و حكومت­‌هاي محلی شده است، اما در دو زمینه هر دو مشترك هستند، يكي نرخ‌­های متفاوت مالیاتی و ديگري کاهش مالیات یا معافیت‌­های مالیاتی. نرخ مالیات تجارت خدمات فرهنگی3درصد اعلام شده است. در حالی­که مالیات واحدهای سرگرم کننده‌­ی فرهنگی بين 5 تا 20درصد در نظر گرفته شده است. نرخ مالیات فروش کتاب، روزنامه و مجلات، 13درصداست كه کمتر از نرخ مالیات 17درصدی پايه­‌ی تعيين شده برای سایر واحدهاست.
 
سود حاصل از فروش بلیط مربوط به فعالیت‌­های فرهنگی در تالارهای یادمان، موزه‌­ها، مراکز فرهنگی، گالری­‌های هنری، تالارهای نمایشی، مراکز خطاطی و نقاشی، کتابخانه­‌ها و نهادهای حفاظت از آثار تاریخی، معاف از ماليات شناخته شده و از پرداخت مالیات ارزش افزوده معاف هستند. هم­چنین، از فروش محصولات صوتی و تصویری اصل، ماليات اخذ نمي­شود. بنگاه­‌هاي اقتصادی که توسط نهادهای فرهنگی تأسیس شده­‌اند و حساب مالي مجزايي دارند، چنان­چه در نخستین سال فعالیت خود دارای مشکلاتی باشند و اداره‌­ی مالیات آن را تأیید كند، از پرداخت مالیات حاصل از درآمد معاف شده و یا میزان پرداخت آنها کاهش می­یابد. املاک، خودروها، کشتی­‌ها و زمین­‌هایی که در اختیار نهادهای فرهنگی دولتی هستند، از پرداخت مالیات معاف می­باشند.
 
علی­رغم توسعه‌­ی اقتصاد مبتنی بر بازار در چین، دولت کمابیش نقشي اساسی در تعدیل قیمت­‌ها ایفا می­كند. با توجه به خصوصیات ویژه­‌ی محصولات فرهنگی، معمولا تفاوت­‌هایی بين قیمت­‌ها و ارزش­‌های آن­ها وجود دارد. برخی از مواقع قیمت­‌ها حتی کفاف هزینه­‌های تولید را نیز نمی­کنند. برای نمونه، در خصوص نمایش­‌های کودکان، که بر اساس نیاز نوجوانان و کودکان ساخته می­شوند، قيمت­‌هاي كنترل شده‌­اي در نظر گرفته می­شود و براي برخی از محصولات فرهنگی، سیاست­‌های مشخصي تدوين شده تا محدوديت­‌های اعمال شده جبران شود.
 
=== '''بهره­‌گیری از کمک‌­های مردمی برای توسعه‌­ی فرهنگ''' ===
دولت چین، از كمك‌­هاي مردمی در راستاي توسعه­‌ی  امور فرهنگي استقبال کرده و این عمل را مورد تشويق قرار مي­دهد. این کشور در قوانین مالیاتی خود قید کرده است که مالیات دهندگان، می­توانند بخشی از3درصد مالیات سود سالانه­‌ی خود را صرف امور فرهنگی كرده و آن­را به نهادهای دولتی فرهنگی، یا سازمان­‌های غیر انتفاعی رفاه اجتماعی که پروانه‌­ی تأسیس دارند، بپردازند. نهادهای فرهنگی و هنری دریافت کننده‌­ی  این کمک­‌ها شامل گروه ارکستر سمفونیک ملي چين، گروه­‌های نمایشی باله، گروه‌­های نمایشی اپرا، گروه‌­های نمایشی اپرای [[پکن]] و ساير گروه‌­های نمایشی هنری محلی، کتابخانه‌­های عمومی، موزه­‌ها، مراکز علمی و تکنولوژیکی، گالر­ی‌­های هنری، موزه­‌های یادبود تاریخ انقلاب و مؤسسات حفظ آثار باستانی و کلیه­‌ی نهادهای تصریح شده در آئین نامه­‌های مالیاتی که در راستای اجرای سیاست­‌های دریافت کمک­‌های اجتماعی قرار دارند.
 
=== '''برقراری نظام بیمه­‌ی اجتماعی ویژه برای فعالان در بخش فرهنگی و هنری''' ===
دولت چین براي ایجاد یک نظام کامل و فراگیر بیمه‌­ی اجتماعی، اصلاحات جامعی را در قوانین و مقررات بیمه‌­ای کشور به عمل آورده است. دربخشی از این اصلاحات، برای کارکنان مؤسسات و هنرمندان گروه‌­های هنرهای نمایشی که تحت نظارت مستقيم وزارت فرهنگ قرار دارند، کلیه‌­ی کارکنان بخش فرهنگی و هنری، شاغلان در مراکز خدمات­‌دهی و افراد بازنشسته از وزارت فرهنگ و مرکز خدمات اپرای ملی و هنری، افراد دارای حرفه­‌های خاص هنری، بیمه­‌های اجتماعی ویژه‌­ای در نظر گرفته شده است. هم­چنین، سن بازنشستگی برخی از هنرمندان هم­چون هنرمندان حرکات موزون، و آکروبات بازان، 36 سالگی است. اتخاذ و اجرای این راهبردها، زندگی افراد و خانواده‌­های هنرمندان و کارکنان بخش­‌های فرهنگی و هنری را به‌­طور مؤثر تحت تأثیر قرار داده و انگیزه­‌ی آن­ها را افزایش و زمینه‌­ی توسعه و خلاقیت­‌های هنری را فراهم ساخته است.<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول،ص 508-513</ref>
 
=== کتابشناسی ===

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۷

هدف از سیاست اقتصاد فرهنگی عبارت است از:

فراهم ساختن امکانات و تضمین لازم برای توسعه‌­ی فعالیت­‌های فرهنگی از طریق اتخاذ سیاست­‌های کاربردی به منظور کمک و حمایت از بخش فرهنگی، مالیات فرهنگی، قیمت گذاری، صنایع فرهنگی، کمک­‌های اجتماعی و امنیت اجتماعی اعلام شده است. در این راستا دولت چین اقدامات زیر را مد نظر داشته است:

افزایش کمک دولت چین به فعالیت های فرهنگی از طریق:

  • پشتیبانی از فعالیت‌­های فرهنگی سازمان­‌های هنری، در سطح ملی و نیز مناطق مرزی؛
  • سرمایه­‌گذاری ویژه برای احداث و گسترش کتابخانه‌­ها، موزه‌­ها، مراکز علمی و تکنولوژیکی، مراکز فرهنگی و تالارهای یادمان انقلابی و تاریخی تحت پوشش دولت؛
  • حمایت از تولیدات معنوی در سطوح هنری و علمی، دانشگاه­‌های هنر، کانون‌­های نمایشی؛
  • حمایت و محافظت از آثار باستانی و سازمان­‌های فرهنگی هنری.

تقویت زیر ساخت های فعالیت های فرهنگی در چین از طریق:

  • تأسیس نهادها و امکانات فرهنگی که مستقیما در خدمت مردم باشد؛
  • سرمایه گذاری برای ساخت پروژه­‌های مهم فرهنگی دولتی مانند موزه­‌ها و سالن­‌های تئاتر ملی؛
  • مراقبت و جلوگیری از انهدام امکانات فرهنگی هنگام بازسازی شهرهای قدیمی و توسعه‌­ی اراضی؛
  • تأکید بر ساخت کتابخانه­، موزه و حتی مراکز علمی و تکنولوژیکی در شهرهای بزرگ و متوسط؛
  • ایجاد مراکز و ایستگاه‌­های جامع فرهنگی در استان­‌ها و شهرستان‌­ها؛
  • تخصیص بودجه و سرمایه‌­ی لازم برای تجهیز و خرید کتاب براساس مقیاس، اندازه و ذخیره‌­ی کتابخانه­‌های عمومی در مناطق مختلف[۱].

نیز نگاه کنید به

سیاست های فرهنگی چین؛ سیاست های راهبردی توسعه جامعه فرهنگی چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد2، ص. 508-509.