سوشی، خوشنویس چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۳: خط ۳:
«سوشی»(1101-1037 میلادی) نویسنده، خطاط و نقاش [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله­ ی سونگ شمالی]] بود. اگرچه وی تلاش کرد تا شغلی دولتی به دست آورد، ولی اغلب بی نتیجه بود و همیشه تنزل مقام می­ یافت.  
«سوشی»(1101-1037 میلادی) نویسنده، خطاط و نقاش [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله­ ی سونگ شمالی]] بود. اگرچه وی تلاش کرد تا شغلی دولتی به دست آورد، ولی اغلب بی نتیجه بود و همیشه تنزل مقام می­ یافت.  


او فردی با توانمندی ­هایی هم­چون شاعر، ادیب، و [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] بود و خدمات زیادی در این زمینه­ ها داشت. او معروف به پیوسته نویسی و [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] معمولی بود و از سبک «لی یونگ[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn1|(Li Yong]])»(747-678 میلادی)، «شو خائو[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn2|(Xu Hao]])»(782-703 میلادی)، «یان جِن ­چینگ»، و «یانگ نینگشی[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn3|(Yan Ningshi]])»(954-873 میلادی) پیروی می­ کرد.  
او فردی با توانمندی ­هایی هم­چون شاعر، ادیب، و [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] بود و خدمات زیادی در این زمینه­ ها داشت. او معروف به پیوسته نویسی و [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]] معمولی بود و از سبک «لی یونگ[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn1|(Li Yong]])»(747-678 میلادی)، «شو خائو[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn2|(Xu Hao]])»(782-703 میلادی)، [[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|«یان جِن ­چینگ»]]، و «یانگ نینگ شی[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn3|(Yan Ningshi]])»(954-873 میلادی) پیروی می­ کرد.  


وی هم­چنین سبک خاصی را با حس اشباع کننده و افسونگرانه ابداع کرد که در [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران­ های سونگ]] و [[سلسله یوان|یوان]] به سبک ویژه ­ی دارای مفهوم تبدیل شد. «سوشی»، «خوانگ تینگ ­جیان»، «می­فِی»، و «چَی­ش یانگ[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn4|(Cai Xiang]])»(1067-1012 میلادی)به عنوان«چهار استاد [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]» آن زمان شناخته می ­شوند. اشعار نوشته شده در ماه آوریل در«خوانگ جو» نمونه ­ای از کار­های پیوسته نویسی او به شمار می ­آید<ref>سابقی، علی محمد(1392).جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.
وی هم­چنین سبک خاصی را با حس اشباع کننده و افسونگرانه ابداع کرد که در [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|دوران­ های سونگ]] و [[سلسله یوان|یوان]] به سبک ویژه ­ی دارای مفهوم تبدیل شد. «سوشی»، [[خوانگ تینگ جیان، خوشنویس چینی|«خوانگ تینگ ­جیان»]]، «می­فِی»، و «چَی­ش یانگ[[سوشی، خوشنویس چینی#%20ftn4|(Cai Xiang]])»(1067-1012 میلادی)به عنوان«چهار استاد [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسی]]» آن زمان شناخته می ­شوند. اشعار نوشته شده در ماه آوریل در«خوانگ جو» نمونه ­ای از کار­های پیوسته نویسی او به شمار می‌­آید<ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1157</big></sub></ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[هنر در چین]]؛ [[هنر خوشنویسی چینی]]؛ [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]؛ [[خوشنویسان مشهور چین باستان]]
* [[هنر در چین]]
* [[هنر نقاشی در چین]]
* [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]


= کتابشناسی =
= کتابشناسی =

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۱


«سوشی»(1101-1037 میلادی) نویسنده، خطاط و نقاش سلسله­ ی سونگ شمالی بود. اگرچه وی تلاش کرد تا شغلی دولتی به دست آورد، ولی اغلب بی نتیجه بود و همیشه تنزل مقام می­ یافت.

او فردی با توانمندی ­هایی هم­چون شاعر، ادیب، و خوشنویس بود و خدمات زیادی در این زمینه­ ها داشت. او معروف به پیوسته نویسی و خوشنویسی معمولی بود و از سبک «لی یونگ(Li Yong)»(747-678 میلادی)، «شو خائو(Xu Hao)»(782-703 میلادی)، «یان جِن ­چینگ»، و «یانگ نینگ شی(Yan Ningshi)»(954-873 میلادی) پیروی می­ کرد.

وی هم­چنین سبک خاصی را با حس اشباع کننده و افسونگرانه ابداع کرد که در دوران­ های سونگ و یوان به سبک ویژه ­ی دارای مفهوم تبدیل شد. «سوشی»، «خوانگ تینگ ­جیان»، «می­فِی»، و «چَی­ش یانگ(Cai Xiang)»(1067-1012 میلادی)به عنوان«چهار استاد خوشنویسی» آن زمان شناخته می ­شوند. اشعار نوشته شده در ماه آوریل در«خوانگ جو» نمونه ­ای از کار­های پیوسته نویسی او به شمار می‌­آید[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر خوشنویسی چینی؛ هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان؛ خوشنویسان مشهور چین باستان

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1157