خوی سو، خوشنویس چینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
«خوَی سو» راهبی [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکسته ­اش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکده ­اش را«خانه­ ی آسمان سبز» می­ نامید. وی ابتدا رسم الخط ­«جونگ ­یوو[[خوی سو، خوشنویس چینی#%20ftn1|(Zhong You]])» و دو«وانگ» را تمرین کرد.
«خوَی سو» راهبی [[خوشنویسان مشهور چین باستان|خوشنویس]] بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکسته ­اش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکده ­اش را«خانه­ ی آسمان سبز» می­ نامید. وی ابتدا رسم الخط ­«جونگ ­یوو[[خوی سو، خوشنویس چینی#%20ftn1|(Zhong You]])» و دو«وانگ» را تمرین کرد.


بعدها [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسیِ]] معمول«جانگ­ شو» را از «یان جِن­ چینگ» آموخت و خط شکسته ­ی سبک خاص خود را ابداع کرده و هم­چون «جانگ ­شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سو­یِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکسته­ ی زمخت(کوانگ چائو[[خوی سو، خوشنویس چینی#%20ftn2|(Kuang Cao]])) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته می­ شود.  
بعدها [[هنر خوشنویسی چینی|خوشنویسیِ]] معمول«جانگ­ شو» را از [[یان جن چینگ، خوشنویس چینی|«یان جِن­ چینگ»]] آموخت و خط شکسته ­ی سبک خاص خود را ابداع کرده و هم­چون «جانگ ­شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سو­یِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکسته­ ی زمخت(کوانگ چائو[[خوی سو، خوشنویس چینی#%20ftn2|(Kuang Cao]])) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته می­ شود.  


خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیله ­ی قلم مو بیان می­ کند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته می­ شود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوَی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک هم­چنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسل­ های بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامه­ ی سوبِن»بهترین کار او شمرده می­ شود<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]].تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.</ref>.
خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیله ­ی قلم مو بیان می­ کند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته می­ شود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوَی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک هم­چنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسل­ های بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامه­ ی سوبِن»بهترین کار او شمرده می­‌شود<ref><sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]. جلد سوم، ص. 1156-1157</big></sub></ref>.


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[هنر در چین]]؛ [[هنر خوشنویسی چینی]]؛ [[هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان]]؛ [[خوشنویسان مشهور چین باستان]]
* [[وانگ شی جی، خوشنویس چینی]]    
* [[وانگ شیان جیان، خوشنویس چینی]]
* [[چوسویلیانگ، خوشنویس چینی]]
* [[یان جن چینگ، خوشنویس چینی]]
* [[لیو گونگ چوان، خوشنویس چینی]]    
* [[سوشی، خوشنویس چینی]]
* [[خوانگ تینگ جیان، خوشنویس چینی]]      
* [[جائو گوو، خوشنویس چینی]]        
* [[جائو منگ فو، خوشنویس چینی]]


= کتابشناسی =
= کتابشناسی =

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۹

«خوَی سو» راهبی خوشنویس بود که از دوران کودکی به خطاطی علاقمند و به خاطر خط شکسته ­اش معروف بود. وی آنقدر نوشت که تعداد زیادی قلم مو و جوهر دان سنگی را شکست، لذا به جای کاغذ شروع به استفاده از برگ درخت موزی که خودش کاشته بود کرد. او هنرکده ­اش را«خانه­ ی آسمان سبز» می­ نامید. وی ابتدا رسم الخط ­«جونگ ­یوو(Zhong You)» و دو«وانگ» را تمرین کرد.

بعدها خوشنویسیِ معمول«جانگ­ شو» را از «یان جِن­ چینگ» آموخت و خط شکسته ­ی سبک خاص خود را ابداع کرده و هم­چون «جانگ ­شو» که به«جانگ خشن» و شخص دیگری که به «سو­یِ مست» معروف بود، شهرت یافت. خط شکسته­ ی زمخت(کوانگ چائو(Kuang Cao)) سبکی است که کاملاً آزاد نوشته می­ شود.

خطاط احساس و آرزوهایش را به وسیله ­ی قلم مو بیان می­ کند، که بی نهایت خلاصه و مختصر است و اغلب چند کلمه با یک حرکت قلم نوشته می­ شود. این سبک بی نهایت شکسته نویسی است. سبک خوَی سو، بدون زیرپا گذاشتن مقررات، متنوع تر از سبک «جانگ» است. این سبک هم­چنین بیشتر قابل تشخیص است لذا بیش از سبک «جانگ» در نسل­ های بعدی تأثیرگذاشته است. اثر«طومار زندگینامه­ ی سوبِن»بهترین کار او شمرده می­‌شود[۱].

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر خوشنویسی چینی؛ هنرمندان و خوشنویسان مشهور چین باستان؛ خوشنویسان مشهور چین باستان

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی. جلد سوم، ص. 1156-1157