شورای علمای افغانستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
علما و روحانیون افغانستان، اعم از شیعه و سنی، برای هماهنگی بین خود و جامعه شوراهای مختلف تشکیل دادهاند. شورای سراسری علمای [[افغانستان]] و شورای علمای شیعه افغانستان از این جملهاند. مولوی فضل هادی شینواری و مولوی قیامالدین کشاف از رؤسای شورای سراسری علمای افغانستان و آیتالله آصف محسنی نیز از رؤسای شورای علمای شیعه افغانستان بودهاند. از اهداف این تشکلها جلوگیری از بروز اصطکاک بین شیعه و سنی و ایجاد وفاق و برادری بین پیروان مذاهب اسلامی است.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی | علما و روحانیون افغانستان، اعم از شیعه و سنی، برای هماهنگی بین خود و جامعه شوراهای مختلف تشکیل دادهاند. شورای سراسری علمای [[افغانستان]] و شورای علمای شیعه افغانستان از این جملهاند. مولوی فضل هادی شینواری و مولوی قیامالدین کشاف از رؤسای شورای سراسری علمای افغانستان و آیتالله آصف محسنی نیز از رؤسای شورای علمای شیعه افغانستان بودهاند. از اهداف این تشکلها جلوگیری از بروز اصطکاک بین شیعه و سنی و ایجاد وفاق و برادری بین پیروان مذاهب اسلامی است.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 215.</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[ادیان در افغانستان]]؛ [[شورای اخوت اسلامی افغانستان]]. | |||
== کتابشناسی == | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۹
علما و روحانیون افغانستان، اعم از شیعه و سنی، برای هماهنگی بین خود و جامعه شوراهای مختلف تشکیل دادهاند. شورای سراسری علمای افغانستان و شورای علمای شیعه افغانستان از این جملهاند. مولوی فضل هادی شینواری و مولوی قیامالدین کشاف از رؤسای شورای سراسری علمای افغانستان و آیتالله آصف محسنی نیز از رؤسای شورای علمای شیعه افغانستان بودهاند. از اهداف این تشکلها جلوگیری از بروز اصطکاک بین شیعه و سنی و ایجاد وفاق و برادری بین پیروان مذاهب اسلامی است.[۱]
نیز نگاه کنید به
ادیان در افغانستان؛ شورای اخوت اسلامی افغانستان.
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 215.