مراتع در چین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[چین|کشور چین]] دارای 266 میلیون و 60 هزار هکتار مرتع متنوع است که مناسب دامپروری در فصلهای مختلف در طول سال است. این مرتعها یک چهارم مساحت [[چین]] را پوشش داده و از این لحاظ، [[چین]] در جایگاه نخست جهان قرار دارد. مراتع طبیعی [[چین]] عمدتا در شمال و غرب و مراتع مصنوعی در جنوب شرق [[چین]] واقع شدهاست. | |||
[[پرونده:428f7910596a401f80521428bd3b8025.jpg|بندانگشتی|تصویر چمن زار کلاجون در شین جیان در [[چین]]. قابل بازیابی از https://persian.cri.cn/921/2015/06/15/169s153453_3.htm]] | |||
[[پرونده:428f7910596a401f80521428bd3b8025.jpg|بندانگشتی|تصویر چمن زار کلاجون در شین جیان در چین]] | |||
=== چمن زارهای مهم [[چین]] === | === چمن زارهای مهم [[چین]] === | ||
چمنزارهای مهم [[چین]] عبارتند از: منطقهی دامپروری | چمنزارهای مهم [[چین]] عبارتند از: منطقهی دامپروری مغولستان داخلی که بزرگترین منطقهی دامپروری [[چین]] است، و اسبهای «سنهِه» و گاوهای «سنهِه» و دیگر انواع احشام در آن به چرا میپردازند. | ||
منطقهی دامپروری «سینکیانگ» که گوسفندان خاص با پشم نازک «سینکیانگ»، گوسفندان بزرگ دنبهدار «آلتا»، گلههای اسب «ایلی» و انواع و اقسام دامها و احشام در آن چرا میکنند. | |||
نیز نگاه کنید به [[جغرافیای طبیعی در چین]] | منطقهی دامپروری «چینگهای» برای چرای گاوهای تبتی و اسبهای «ههچیو» و منطقهی دامپروری تبت که مورد استفادهی گاوهای تبتی قرار میگیرد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص. 63-64. </ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[جغرافیای طبیعی در چین]]؛ [[مزارع و زمین های قابل کشت در چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۳
کشور چین دارای 266 میلیون و 60 هزار هکتار مرتع متنوع است که مناسب دامپروری در فصلهای مختلف در طول سال است. این مرتعها یک چهارم مساحت چین را پوشش داده و از این لحاظ، چین در جایگاه نخست جهان قرار دارد. مراتع طبیعی چین عمدتا در شمال و غرب و مراتع مصنوعی در جنوب شرق چین واقع شدهاست.
چمن زارهای مهم چین
چمنزارهای مهم چین عبارتند از: منطقهی دامپروری مغولستان داخلی که بزرگترین منطقهی دامپروری چین است، و اسبهای «سنهِه» و گاوهای «سنهِه» و دیگر انواع احشام در آن به چرا میپردازند.
منطقهی دامپروری «سینکیانگ» که گوسفندان خاص با پشم نازک «سینکیانگ»، گوسفندان بزرگ دنبهدار «آلتا»، گلههای اسب «ایلی» و انواع و اقسام دامها و احشام در آن چرا میکنند.
منطقهی دامپروری «چینگهای» برای چرای گاوهای تبتی و اسبهای «ههچیو» و منطقهی دامپروری تبت که مورد استفادهی گاوهای تبتی قرار میگیرد[۱].
نیز نگاه کنید به
جغرافیای طبیعی در چین؛ مزارع و زمین های قابل کشت در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص. 63-64.