احزاب مصری پس از انقلاب ژانویه 2011: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
=== احزاب با گرایش‌های مختلط شامل === | === احزاب با گرایش‌های مختلط شامل === | ||
الدیمو قراطی الاجتماعی، السلام الاجتماعی، التحریر المصری و....<ref>بازیابی شده در 2014 از https://www.ahramdigital.org.eg.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). | الدیمو قراطی الاجتماعی، السلام الاجتماعی، التحریر المصری و....<ref>بازیابی شده در 2014 از https://www.ahramdigital.org.eg.</ref><ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص165.</ref> | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[مصر]]؛ [[سیاست و حکومت مصر]] | |||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۳
نقشه احزاب سیاسی مصر پس از انقلاب با تغییرات عمده‌ای روبرو شد. با صدور قانون جدید احزاب سیاسی، تحولی بزرگ در این حوزه پدید آمد و حدود 90 حزب سیاسی مجوز تأسیس دریافت کردند. همچنین درک شهروندان مصری از حزب و مشارکت سیاسی کم و بیش متحول شد و به عنوان ابزاری برای مبارزه و یا رقابت سیاسی مورد توجه اقشار جامعه به ویژه طبقه متوسط قرار گرفت.
به لحاظ گرایش سیاسی، می‌توان احزاب جدید التأسیس در مرحله پس از پیروزی انقلاب را به چهار مجموعه تقسیم کرد:
احزاب دارای خاستگاه دینی شامل
احزاب اسلامی الحریة و العدالة، الاصلاح و النهضه ، مصر القویة، النور، النهضة، الفضیلة، البناء و التنمیة، الاصالة، الوسط الجدید و احزاب مسیحی الامة المصریة، ابناء مصر، شباب الثورة و النهر الجدید.
احزاب لیبرال شامل
الاصلاح و التنمیة (السادات)، المستقبل الدیمو قراطی، المصریین الاحرار، المستقبل الجدید، الدستور و ....
احزاب چپ شامل
التحالف الشعبی الاشتراکی، الشیوعی، الاشتراکی المصری، العمال الدیمو قراطی، القومی المصری، العمال المصری و ...
احزاب با گرایش‌های مختلط شامل
الدیمو قراطی الاجتماعی، السلام الاجتماعی، التحریر المصری و....[۱][۲]
نیز نگاه کنید به
کتابشناسی
- ↑ بازیابی شده در 2014 از https://www.ahramdigital.org.eg.
- ↑ صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص165.