مدرسه علوم دینی باپتیستی کوبای شرقی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «جایگزین=Instituto Biblico Nazareno|بندانگشتی|Instituto Biblico Nazarenoمدرسه علوم دینی باپتیستی کوبای شرقی - ۱۰ اکتبر ۱۹۴۹ در سانتیاگوی کوبا بهوسیله انجمن باپتیست شرقی تأسیس شد. این مدرسه دارای برنامهای چهار ساله لیسانس در رشته الهیا...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Instituto Biblico Nazareno.jpg|جایگزین=Instituto Biblico Nazareno|بندانگشتی|Instituto Biblico Nazareno]]مدرسه علوم دینی باپتیستی کوبای شرقی - ۱۰ اکتبر ۱۹۴۹ در سانتیاگوی [[کوبا]] بهوسیله انجمن باپتیست شرقی تأسیس شد. این مدرسه دارای برنامهای چهار ساله لیسانس در رشته الهیات میباشد و مستقل از دولت عمل میکند، در ضمن دانشآموزان بدون پرداخت شهریه به تحصیل میپردازند. | [[پرونده:Instituto Biblico Nazareno.jpg|جایگزین=Instituto Biblico Nazareno|بندانگشتی|Instituto Biblico Nazareno، قابل بازیابی از<nowiki/>https://m.facebook.com/p/Instituto-B%C3%ADblico-Nazareno-Cob%C3%A1n-100079335103219/?locale=hi_IN]]مدرسه علوم دینی باپتیستی کوبای شرقی - ۱۰ اکتبر ۱۹۴۹ در سانتیاگوی [[کوبا]] بهوسیله انجمن باپتیست شرقی تأسیس شد. این مدرسه دارای برنامهای چهار ساله لیسانس در رشته الهیات میباشد و مستقل از دولت عمل میکند، در ضمن دانشآموزان بدون پرداخت شهریه به تحصیل میپردازند. | ||
این مدرسه در سال ۱۹۵۱ به 13/5 کیلومتری بزرگراه اصلی به هاوانا منتقل شد که تاکنون در این مکان قرار دارد، و بزرگترین مدرسه علوم دینی در جزیره است که به مذهب پروتستان خدمت میکند. | این مدرسه در سال ۱۹۵۱ به 13/5 کیلومتری بزرگراه اصلی به هاوانا منتقل شد که تاکنون در این مکان قرار دارد، و بزرگترین مدرسه علوم دینی در جزیره است که به مذهب پروتستان خدمت میکند. | ||
یکی دیگر از نهادهای مذهبی در کوبا، اداره خدمات امور مذهبی میباشد که در سال ۱۹۶۱، دولت کوبا این اداره را بهعنوان بخشی از [[ | یکی دیگر از نهادهای مذهبی در کوبا، اداره خدمات امور مذهبی میباشد که در سال ۱۹۶۱، دولت کوبا این اداره را بهعنوان بخشی از [[حزب کمونیست کوبا]] تأسیس نمود و در سال ۱۹۸۵ به کمیته مرکزی [[حزب کمونیست کوبا]] ملحق شد. در سراسر [[کوبا]]، مدارس علوم دینی نیز به چشم میخورد از جمله: مدرسه علوم دینی سان آمبروسیو (San Ambrosio) - در هاوانا، مدرسه علوم دینی سان باسیلیو ماگنو (San Basilio Magno) - در سانتیاگو د کوبا، مدرسه علوم دینی انجیلی، مدرسه علوم دینی لوس پینوس نوئبوس (Los Pinos Nuevos) ، مدرسه علوم دینی ناسارنوا (Instituto Biblico Nazareno) - در پونتا براوا در هاوانا و همینطور مدرسه بینالمللی الهیات (Seminario Internacional de Teologia) - که متعلق به کلیسای انجیلی سولدادوس د لا کروس (Iglesia Evangelica Soldados de la Cruz) میباشد. | ||
از طرف دیگر، آموزش مذهبی لائیکها اعم از کودکان و بزرگسالان نیز در [[کوبا]] دیده میشود که از طریق تعالیم مذهبی شفاهی (catequesis) صورت میگیرد، در حال حاضر بیش از ۹۰۰ معبد و صدها عبادتگاه بهصورت قانونی وجود دارد. یکی دیگر از مراکز مذهبی که در [[کوبا]] وجود دارد شورای کلیساهای کوبا (Consejo de Iglesias de Cuba (CIC)) میباشد که نخستین سازمان جهانی کشور کوبا محسوب میشود و ۲۷ کلیسا رابهعنوان عضو کامل، ۱۲ سازمان جهانی، ۸ عضو ائتلافی و ۳ عضو ناظر گردهم میآورد<ref>“ Fornés Bonavía, l. (2003). Panorama de las religiones en Cuba”. Centenario de la República de Cuba. Madrid: Editoriai Hispanoamericana, P129</ref><ref>حقروستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاران بین المللی الهدی]، ص225-246.</ref>. | از طرف دیگر، آموزش مذهبی لائیکها اعم از کودکان و بزرگسالان نیز در [[کوبا]] دیده میشود که از طریق تعالیم مذهبی شفاهی (catequesis) صورت میگیرد، در حال حاضر بیش از ۹۰۰ معبد و صدها عبادتگاه بهصورت قانونی وجود دارد. یکی دیگر از مراکز مذهبی که در [[کوبا]] وجود دارد شورای کلیساهای کوبا (Consejo de Iglesias de Cuba (CIC)) میباشد که نخستین سازمان جهانی کشور کوبا محسوب میشود و ۲۷ کلیسا رابهعنوان عضو کامل، ۱۲ سازمان جهانی، ۸ عضو ائتلافی و ۳ عضو ناظر گردهم میآورد<ref>“ Fornés Bonavía, l. (2003). Panorama de las religiones en Cuba”. Centenario de la República de Cuba. Madrid: Editoriai Hispanoamericana, P129</ref><ref>حقروستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ [[کوبا]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاران بین المللی الهدی]، ص225-246.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[اسلام و مسلمانان کوبا]]؛ [[نهادها و مراکز دینی مسلمانان کوبا]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۵
مدرسه علوم دینی باپتیستی کوبای شرقی - ۱۰ اکتبر ۱۹۴۹ در سانتیاگوی کوبا بهوسیله انجمن باپتیست شرقی تأسیس شد. این مدرسه دارای برنامهای چهار ساله لیسانس در رشته الهیات میباشد و مستقل از دولت عمل میکند، در ضمن دانشآموزان بدون پرداخت شهریه به تحصیل میپردازند.
این مدرسه در سال ۱۹۵۱ به 13/5 کیلومتری بزرگراه اصلی به هاوانا منتقل شد که تاکنون در این مکان قرار دارد، و بزرگترین مدرسه علوم دینی در جزیره است که به مذهب پروتستان خدمت میکند.
یکی دیگر از نهادهای مذهبی در کوبا، اداره خدمات امور مذهبی میباشد که در سال ۱۹۶۱، دولت کوبا این اداره را بهعنوان بخشی از حزب کمونیست کوبا تأسیس نمود و در سال ۱۹۸۵ به کمیته مرکزی حزب کمونیست کوبا ملحق شد. در سراسر کوبا، مدارس علوم دینی نیز به چشم میخورد از جمله: مدرسه علوم دینی سان آمبروسیو (San Ambrosio) - در هاوانا، مدرسه علوم دینی سان باسیلیو ماگنو (San Basilio Magno) - در سانتیاگو د کوبا، مدرسه علوم دینی انجیلی، مدرسه علوم دینی لوس پینوس نوئبوس (Los Pinos Nuevos) ، مدرسه علوم دینی ناسارنوا (Instituto Biblico Nazareno) - در پونتا براوا در هاوانا و همینطور مدرسه بینالمللی الهیات (Seminario Internacional de Teologia) - که متعلق به کلیسای انجیلی سولدادوس د لا کروس (Iglesia Evangelica Soldados de la Cruz) میباشد.
از طرف دیگر، آموزش مذهبی لائیکها اعم از کودکان و بزرگسالان نیز در کوبا دیده میشود که از طریق تعالیم مذهبی شفاهی (catequesis) صورت میگیرد، در حال حاضر بیش از ۹۰۰ معبد و صدها عبادتگاه بهصورت قانونی وجود دارد. یکی دیگر از مراکز مذهبی که در کوبا وجود دارد شورای کلیساهای کوبا (Consejo de Iglesias de Cuba (CIC)) میباشد که نخستین سازمان جهانی کشور کوبا محسوب میشود و ۲۷ کلیسا رابهعنوان عضو کامل، ۱۲ سازمان جهانی، ۸ عضو ائتلافی و ۳ عضو ناظر گردهم میآورد[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
اسلام و مسلمانان کوبا؛ نهادها و مراکز دینی مسلمانان کوبا
کتابشناسی
- ↑ “ Fornés Bonavía, l. (2003). Panorama de las religiones en Cuba”. Centenario de la República de Cuba. Madrid: Editoriai Hispanoamericana, P129
- ↑ حقروستا، مریم. (1397). جامعه و فرهنگ کوبا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاران بین المللی الهدی، ص225-246.