سنگ آهن افغانستان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
در کنار گاز طبیعی، مهمترین ذخیره معدنی شناختهشده در [[افغانستان]] سنگآهن است. | در کنار گاز طبیعی، مهمترین ذخیره معدنی شناختهشده در [[افغانستان]] سنگآهن است. معادن آهن در حاجیگک در بامیان، حاجی عالم در شهرستان خاکریز، ولایت قندهار، جبل السراج، ارغنداب، بدخشان، [[هرات]] و برخی جاهای دیگر قرار دارد؛ ولی معروفترین آنها، حاجیگک در نزدیکی بامیان است و ذخیره آن بیش از ۲ میلیارد تن و میزان خلوص آن ۶۲ درصد ارزیابی شده است. | ||
ذخیره این معدن بهصورت لایهای قرار دارد و مقدمات لازم برای استخراج معدن از طریق مزایده و انتخاب شرکت طرف قرارداد از اواخر دهه ۲۰۰۱ و اوایل ۲۰۱۱ آغاز شده است، معدن آهن حاجیگک بزرگترین معدن آهن [[افغانستان]] و حتی جهان ارزیابی شده است.<ref>علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ [[افغانستان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص 388.</ref> | |||
== نیز نگاه کنید به == | |||
[[معادن افغانستان]]؛ [[معادن طلای افغانستان]]؛ [[معادن سرب افغانستان]]؛ [[معادن لیتیوم افغانستان]]؛ [[گاز طبیعی افغانستان]]؛ [[مس افغانستان]]؛ [[ذغال سنگ افغانستان]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
[[رده:معادن و منابع طبیعی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۵
در کنار گاز طبیعی، مهمترین ذخیره معدنی شناختهشده در افغانستان سنگآهن است. معادن آهن در حاجیگک در بامیان، حاجی عالم در شهرستان خاکریز، ولایت قندهار، جبل السراج، ارغنداب، بدخشان، هرات و برخی جاهای دیگر قرار دارد؛ ولی معروفترین آنها، حاجیگک در نزدیکی بامیان است و ذخیره آن بیش از ۲ میلیارد تن و میزان خلوص آن ۶۲ درصد ارزیابی شده است.
ذخیره این معدن بهصورت لایهای قرار دارد و مقدمات لازم برای استخراج معدن از طریق مزایده و انتخاب شرکت طرف قرارداد از اواخر دهه ۲۰۰۱ و اوایل ۲۰۱۱ آغاز شده است، معدن آهن حاجیگک بزرگترین معدن آهن افغانستان و حتی جهان ارزیابی شده است.[۱]
نیز نگاه کنید به
معادن افغانستان؛ معادن طلای افغانستان؛ معادن سرب افغانستان؛ معادن لیتیوم افغانستان؛ گاز طبیعی افغانستان؛ مس افغانستان؛ ذغال سنگ افغانستان
کتابشناسی
- ↑ علی آبادی، علیرضا (1395). جامعه و فرهنگ افغانستان. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص 388.